0 0 0000

Bir şeyler oluyor, ama ne?

Yeni spor bu, herkes bir vesile bulup Deniz Baykal'ın lideri olduğu CHP'ye çatıyor, ama yağma yok; CHP'nin bu son dönemde ülkeye yaptığı olağanüstü önemli hizmet nasıl unutulur: Deniz Baykal liderliğini de riske atıp sonuna kadar dimdik durmasaydı, birkaç CHP'li milletvekilinin saf değiştirmesiyle 1 Mart tezkeresi hiç zorlanmadan Meclis'ten geçebilirdi.

Bugün ABD Başkanı George W. Bush'un da kabullenmek zorunda kaldığı, bedelini son seçimde kaybederek ödediği Irak'taki başarısızlık bizim paçalarımıza bulaşmadıysa, bunu, büyük çapta CHP'ye borçluyuz...

Herhalde bu sebeple olacak, CHP lideri Deniz Baykal'ın şu sıralarda benimsediği 'savaşkan' söylem ve tavrı anlamakta zorluk çekiyoruz. Baykal, “Irak'a derhal müdahale edilmesini” istiyor ve bu amaçla Meclis'ten yetki alınmasını tavsiye ediyor.

İşgal altındaki Irak'ta asayiş yoksunluğunun ülke bütünlüğünü tehdit edecek bir boyuta ulaştığı bir gerçek. Ülkenin kuzeyindeki yeni yapılanma, devlet adını almak için, işlerin iyice çığrından çıkmasını bekliyor; bu da bir başka gerçek. Tarihî Türk kenti olan Kerkük'te meydana gelen demografik değişiklik referandumla resmîleştirilecek; bu da kabul edilebilir bir durum değil.

Ancak, bu gelişmelerin hiçbiri, Baykal'ın iktidarı zorladığı 'askerî müdahale' formülüyle değiştirilebileceğe benzemiyor. Tersine, Irak'ı işgal ederek bölgeyi ateşe boğanların elini güçlendirecek, dikkatleri gerçek sorundan uzaklaştırıp Türkiye'yi Iraklaştırabilecek bir gelişmedir askerî müdahale. Herhangi bir sebeple bir kere kolunuzu kaptırdığınızda bütün vücudunuzu içine çekecek bir süreci kendiniz başlatmış olursunuz. Türkiye'nin bu bölgenin aslî unsuru olduğunu hiç unutmadan geliştireceği 'barışçı' politikalara ihtiyaç var.

CHP Türkiye'de 'askerî müdahale' kartıyla oynarken, ABD'de de şaşırtıcı bir gelişme yaşanıyor: Bush yönetimi, sanki Irak'ta başarılı olmuş gibi, başka bir ülkeyi hedef tahtasına oturttu: İran... Bush'un son konuşması ve ardından başgösteren gelişmeler, o çok tartışılan ama Irak fiyaskosundan sonra cesaret edilemeyeceği düşünülen, “İran'a deniz blokajı ve havadan füzelerle saldırı” senaryosunun hayata geçirilmek istendiğine işaret ediyor.

1 Mart tezkeresinin engelleyicisi CHP'nin askerî müdahale taraftarı haline gelmesi, Irak başarısızlığının mimarı Bush'un İran cephesi açma niyeti yeterince şok edici değilmiş gibi, ABD'de seçim kampanyasını bütünüyle Irak Savaşı karşıtlığı üzerine kuran Demokrat Parti (DP) de kendini İran'a açılacak savaş fikrine ısındırmış görünüyor. DP liderleri “Irak savaşına karşıyız, çünkü hedef İran olmalıydı” gibi garip bir retorikle konuya yaklaşıyorlar. Irak'a açılan savaşa en keskin eleştirileri duymaya alıştığımız DP Başkanı Howard Dean'in önceki akşam bir tv programında söyledikleri dudak uçuklatıcı:

“Irak'la savaşta utanmamız gereken noktalardan biri de düşmanı yanlış seçmemizdi. Esas tehdit İran'dır. Askerlerimiz yanlış yerde çakılı kaldı. Saddam Hüseyin berbat bir herifti, ama ABD'ye esas tehlike o değildi. İran'dır esas tehlike. Açıkçası, son 3,5 yılda Irak'ta yaşananlardan sonra Amerikan halkının midesinin İran'la savaşı kaldıracağını sanmam, ama İran'a karşı diklenmemiz gerektiğine de inanıyorum.”

Muhalefetin bu kadarcık bir açık kapı bırakması bile Neo-Çılgınlar için yeterli.

Ne oluyor? Yeni ittifaklar mı oluşuyor? ABD'de DP, Türkiye'de CHP bu yeni gelişmenin koçbaşı olmaya mı soyunuyor? Irak'tan sonra İran'da da kötülüklerin kapağı açılarak bölgemiz bütünüyle bir ateş yumağına mı döndürülecek?

Deniz Baykal 1 Mart'ın siyasî getirisini vahim bir yanlışa kapı aralayarak heba etmemeli.

Bu yazı 687 defa okundu.