Küçük, basını da öper mi

24 Ekim 2008 13:34 tsi
Aslında bu haberler dün çıkmaya başladı. Ergenekon duruşmaları sırasında sanıkların heyecanları, kalp atışları, gülümsemeleri, koyu sohbetleri haber olarak servis ediliyor. Haberlere göre ‘şefkatli’ baba Veli Küçük kızını öpüyor. iyibilgi habe

Aslında bu yaşadığımız bir dejavu… Ergenekon operasyonu başladığından bu yana basının bir bölümü operasyona Türkiye’nin karanlık dosyalarının gün ışığına çıkması, devletin sadece fiziksel değil ayrıca ruhsal arınması olarak bakıyor. Daha önce yaşanan faili meçhullerin aydınlatılmasından, ülkede siyasi kaos çıkararak demokrasiyi engelleme çabalarına kadar, gölede kalmış pek çok ‘operasyonun’ bu davayla aydınlanacağı umudunu taşıyor. ‘Yüzyılın davası’ diye tanımlanan Ergenekon davası bu yüzden sayıları hiç de azımsanmayacak bir kitlenin dikkatle izlediği bir dava.

Diğer yanda ise yine davayı dikkatle izleyen basın grupları bulunuyor. Ancak bu basın gruplarının Ergenekon operasyonuna ‘iç’leri bir türlü ısınamıyor. Geçtiğimiz günlerde bir Genel yayın Yönetmeni’nin itirafıydı bu: ‘Susurluk’ta aydınlık için destek verdik, ancak buna içimiz ısınmıyor’ diyor. O basın kuruluşlarının içi davaya ısınmadığı için de duruşmayla ilgili farklı haberler çıkabiliyor. Bu noktada sorun farklı haberlerin çıkması değil. Sorun o haberlerin Ergenekon tutuklularına yönelik bakışı değiştirecek mahiyette olması.

Hani sıklıkla yapılan bir tartışmadır, ‘soruşturmayı sulandırma’ haberleri. Sanki bu da bunun gibi bir şey. Örneğin şu habere dikkat edelim: Mahkeme heyeti, duruşmaya her ara verdiğinde sanıklar salonda birbirleriyle sohbet ettiler. En ön sırada oturan Oktay Yıldırım, bir yanında oturan Muzaffer Tekin’in yakasındaki rozeti düzeltti. Veli Küçük savunmasını üstlenen Avukat kızı Zeynep Küçük’e el salladı. Daha sonra yanına gelen kızı Zeynep Küçük’ü öpüp kulağına bir şeyler söyledi.

Elbette bunlar kimi zaman haber değeri taşıyabilir. Bu gazetecinin özgürlüğüdür, yaklaşımına göre değişiklik gösterir. Kaldı ki sanıkların hiçbirisi şu anda suçlu konumunda değildir. Yani haberlerde ‘suçlu’ insanlara ‘güzelleme’ yapılmıyor. En azından mahkeme kararı kesinleşene kadar bu böyle. Peki, suçlu insanların insani yönlerini vurgulayan haber yapılamaz mı? Tam aksine: Gazetecilik zaten biraz da budur. Herkes suçu kesinleşmiş suçluyu suçlarken, gazeteci suçlu da olsa aslında onun bir insan olduğunu hatırlatır dikkatli bakışıyla. Küçük ayrıntılara dikkat çekerek belki bir katil de olsa şefkat duyabileceğini, aşık olabileceğini, üzülebileceğini kamuoyuna hatırlatır. Bu insan hakları geleneğinin toplumsal bilinçte yerleşmesi için de oldukça önemlidir.

Dolayısıyla bunlara değil itirazımız. İtirazımız Ergenekon davasına ‘içleri ısınamayanların’ sanıklar hakkındaki suçlamaların üstüne gitmek gibi basit bir gazetecilik sınavını geçemeyip, sanıkların toplum gözünde ‘insanileştirilmesi’ yönündeki gazetecilik konusunda başarılı bir performans sergilemeleri. Oysa isnat edilen suçlar ortada… daha iki gün önce bir tanesi söylüyordu: Öldürdüğüm insan sayısı 1000’i geçmiştir. Durum böyle yani, bu kadar açık ortada.

iyibilgi.com

Bu haber 509 defa okundu.