Yaşam düşmanın ağzında!

17 Ekim 2008 11:29 tsi
Şu an yaşanan bol ülkeli stratejik çekişmelerin temelinde; ‘artık biten’ hava, su ve yemek için öldürmek bulunuyor! Yoksa ‘iklim değişikliği ile savaşacağım’ diyenlerin başkenti, TIME’ın kapağında ‘batarken’ göste

İster içinde bulunduğumuz ekonomik kriz süreci olsun, ister Rusya’dan ABD’ye, AB’den Uzak Asya’ya, Ortadoğu’dan Ortaasya ve Afrika’ya süren stratejik savaşlar olsun, bunların nedenlerini tabu haline gelmiş, uluslararası ilişkiler, stratejik hamleler bağlamında okumaya alıştık.

Bir türlü temel sorunu göremiyoruz. Daha doğrusu ana gerekçeyi. Evet elbette bu herkesi etkileyen çekişmelerin merkezinde yine “kaynakların paylaşımı” yatıyor. Fakat mesele petrolün kimin elinde kalacağı değil.

Problem, herşeyin hızlıca tükenmesi. Havanın, suyun ve gıdanın. Asıl kavga bunun için kopuyor. Çünkü petrolsüz yaşanabilir. Ama bunlar olmadan imkansız.

Konunun kritik yapısını, çevre duyarlılığı ile açıklamak da doğrusu biraz naif kalıyor. Çünkü burada bir savaş yaşandığı gibi yaşanan savaşların gerekçesi de bu. Eskiden olduğu gibi artık çok daha acımasız.

Peki bunu somutayabilir miyiz? Yani küresel güçlerin, oyuncuların temel kavgasının bu olduğunu, nizaların buradan çıktığını?

İşte hiç göze batmayan bir ipucu… “Fransa Cumhurbaşkanı Nicolas Sarkozy, bazı ülkelerin itirazlarına karşın Avrupa Birliği’nin iklim değişikliğiyle mücadelede belirlediği hedeflerinde ısrarcı olacağını söyledi.”

Basit bir haber spotu gibi görünen bu bilgi, Brüksel’de yapılan Avrupa Birliği liderler zirvesinden geldi. Anlıyoruz ki, bazı ülkeler iklim değişikliği ile mücadele etmek istemiyor, bazıları istiyor.

Devamı da var… “Sarkozy, bazı ülkelerin hedeflerle ilgili kaygılarına ‘çözümler’ getireceklerini belirtti. Bazı ülkeler ekonomik yavaşlamayı gerekçe göstererek, AB çapında sera gazlarını azaltma hedefine yönelik anlaşmayı engelleme tehdidinde bulunmuştu.”

Garip değil mi? Neden “bazı” tüm yerküreyi felakete sürükleyecek bir “insanî afeti” önlemek  istemez? Küresel ısınma konusundaki bu ayrışma, birlik üyelerinin bankacılık krizine ilişkin ortak yaklaşımına tezat oluşturuyor.

Polonya ve İtalya gibi ülkeler, sanayi sektörünün zora gireceği gerekçesiyle karbon salımı hedeflerine uyamayacaklarını açıkladılar. Tersinden de bakabiliriz. Neden bazı ülkeler bu sorunun üzerine gitmekte ve tam da ekonomik krizle uğraşırken bu denli ısrarlı?

Ülkesi Avrupa Birliği dönem başkanı olan Sarkozy, "İklim değişikliği paketi bizim için çok önemli. Mali krizi gerekçe göstererek bu paketten vazgeçemeyiz" dedi.

Avrupa Komisyonu Başkanı Jose Manuel Barroso daha ileri gidip adını da koyuyor;  "İklim değişikliğiyle savaşta yılgınlığa düşmeyeceğiz" dedi. “Savaş”!

Öte yandan İngiltere hükümeti, sera gazlarını 2050 yılına kadar yüzde 60 azaltma hedefini büyüttü. Yeni hedef yüzde 80. Üstelik  daha önce çabalara dahil olmayan denizcilik ve havacılık sektörleri de artık sorumluluk üstlenecek.

İngiltere iklim değişikliği ile mücadele alanında şu anda dünyada en iddialı hedefe sahip ülke ama daha dün TIME dergisi kapağında Londra’yı batarken (!) tasvir etti.

Görülüyor ki, özellikle ekonomik nedenlerle ayak sürüyen orta büyüklükteki ülkelerden başka, küresel bir çekişme konusu, iklim değişikliği. Burada ilahi bir okuma da yapılabilir.

Kim dünyanın sonunu istiyor kim istemiyor kendini belli ediyor!

www.iyibilgi.com

Bu haber 752 defa okundu.