Ortadoğu geleneği: Tetiği çeken her zaman katil değildir!

0 0 0000 00:00 tsi
Ortadoğu yeni bir suikastle çalkalanıyor. Lübnan'da Şam karşıtı bakan Pierre Gemayel'in öldürülmesi dikkatleri Suriye'ye çevirdi. Ancak sitemiz yazarlarından Nedret Ersanel aynı fikirde değil: "Bölgede hiçbir suikast tesadüfi değil!"

Nedret Ersanel'in köşe yazısı:

Ortadoğu geleneği: Tetiği çeken her zaman katil değildir!

Çok sağlam temelleri olmadıkça “genellemeleri” sevmem. Fakat Ortadoğu’da zemini sağlam bir genelleme varsa, o da; “Bölgede hiçbir suikastın tesadüfi olmadığı”dır.

Elbette kimseye şans eseri suikast yapılmaz. Benim kastım Lübnan’daki gelişmelere, yakın zamandaki olaylara dikkatli bakmak gerektiği.
Lübnan haftalardır zaten gergin günler yaşıyordu. Bunu “fırtına öncesi sessizlik” olarak da okuyabilirsiniz.

Şii Hizbullah, Fuad Sinyora hükümetinin illegal olduğunu söylerken, Dürziler ve liderleri Canbolat İran'ın girişimlerinden şikayetçiydi.

Sonuçta Cemayel vuruldu. Burada Cemayel’in kimliği üzerinde çok durmamak lazım. O kadar güçlü ya da karizmatik bir kişilik değil Cemayel. Yani O’na bakarak hikayeyi anlayamayız.

Hikayeyi anlamak için bir başka Ortadoğu geleneğine bakmak lazım. O da, bu tür suikastlar veya kırım anlarından sonra “dışarı” bakmaktır.

Bunun için şunlara göz atılmasında fayda görürüm...

1. Suriye'nin Irak'la yıllar sonra yeniden diplomatik ilişkiler başlatması.
2. Sinyora hükümetinin, Hariri suikastı şüphelilerini yargılamak için BM'nin kuracağı mahkemeyi henüz kabul etmişken, Nasrallah’ın Beyrut'ta, hükümete karşı gösteri çağrısı yapması.
3. Amerika'nın BM temsilcisi Bolton’ın, Lübnan'daki demokrasi için üzülürken Suriye'nin adını anmaması.
4. Hepsinin BM askerlerinin Lübnan’da konuşlandığı bir sırada meydana gelmesi.

Sadece bir hafta önce Sinyora hükümeti yarım düzine bakanını kaybetmişti. Bugün hükümetin devrilmesi için iki bakanın daha istifa etmesi yeterli. Daha kötüsü istifa eden bakanlar yüzünden ülkenin hakim dini grubu hükümette temsil edilemiyor. Şii’ler yok yani.

Hariri Cinayeti tecrübesi Suriye’yi bu suikastta şüpheli gösteriyor.

Ama ben “uşağın katil olduğu” cinayet romanlarını yaratıcı bulmam!. Zira, Şam yönetiminin bu suiakastan sağlayacağı fayda göreceği yararın yanında hiç kalır. Hele, Avrupa ülkeleri ile Washington’un tam da Suriye ile bir araya gelme, yeniden ilişki kurma dönemine girdikleri sırada. 

Hele, Suriye’nin Irak’la uzun yıllardan sonra başlattığı diplomasi atağı ve İran ziyaretinin çiçeği burnundayken.

Bence katili gösteren ipucu da burada! Suriye’nin bölgesel politik arenaya pozitif dönüşünden rahatsızlık duyan kimse, tetiği çeken de odur.

Cinayet dedektifleri ya silaha ya da“neden”e, yani kimin fayda sağladığına bakarlar.

Tarihi düşmanların “nedeni” olur.
Sizin aklınıza gelen bir ülke var mı?

Bu haber 301 defa okundu.