III. Dünya Savaşı’nın göbeğinde kim var?

Sadece geniş anlamıyla Batı’yı değil, bilfiil Ortadoğu, Ortaasya ve Kafkaslar’ı etkileyen (salt sonuçları açısından değil bizatihi savaş olanı olarak) bu cepheleşme (böylece Türkiye’yi ortalayarak) tüm dünyayı tasnif ediyor.

Ayrışmanın gerekçe merkezine örneğin enerji konabilir. Ama bir açıdan bu çok önemli değil. Sonuçta bu coğrafyadan bakıldığında Batı olarak tanımlanan duruş eksiliyor.

Kritik bölge ise-tüm bu “orta”lara uygun olarak-Avrupa’nın göbeği. Yani Almanya. Berlin ile Washington arasında iyice soğuyan havanın ilk işaretlerini kimi uzmanlar Şansölye Merkel’in iktidara gelişi, kimisi de Irak Savaşı sırasında Fransa ve Almanya’nın takındığı tutuma bağlıyorlar.

Hangisi olursa olsun şu anki gerilim bir gerçek. Hep tekrarlandığı üzere, Başkan Bush’un bu iki ülkeyi “yaşlı/eski ülkeler” olarak tanımlayan eski açıklaması da çekişmenin “start”ını oluşturuyor.

Zaman içinde Paris (önce Sarkozy’nin iktidara gelişi, AB dönem başkanlığı) pozisyonunu daha farklı bir rotaya kırdı. Bu dönüşümü “Berlin-Paris ittifakı”nın kırılması olarak görenler var.

Yine de Fransa, Sarkozy hamleleriyle yönünü daha küresel hamlelere dönerken Almanya ile iplerini koparmış değil. Fakat “görüntüden” çıktığı bir gerçek.

Öte yandan Almanya pozisyonunu koruyor. Berlin’in ABD’nin küresel hakimiyet yolundaki adımlarını tasvip etmediği açık. Ek olarak, bunlara “ters” veya “önünü kesecek” hamleler yaptığı da söylenmeli.

Bunların içinde en stratejik olan, ABD ve Avrupa’nın bazı ülkelerinin (Bugün için Avrupa ülkelerine yönelik analizlerde “hangi Avrupa?” sorusunun ortaya çıkmasına neden olmuştur) Rusya’ya bağımlılığın ortadan kaldırılması için Kafkaslar çıkışlı ve Türkiye geçişli enerji yollarına yüklenirken, Berlin’in-tersine-Rusya ile yeni bağlantılar yapması oldu.

Denebilir ki daha bir hafta önce Rusya çıkışlı yeni bir enerji hattının Almanya ile birleştirilmesi anlaşması ABD’yi gerçekten kızdırdı.

Ancak iki kesim arasındaki çekişme bunlarla sınırlı değil. ABD merkezli son ekonomik kriz hakkında Almanya’nın yeni bir çıkışı var ve bu hamle sadece rekabet söylemi kadar meydan okuma da içeriyor.
Almanya Maliye Bakanı Peer Steinbrueck, parlementoda (Bundestag) yaptığı konuşmada, ABD'nin piyasaları düzenlemek ve uluslararası kuralları benimsemek için ortaklarıyla çalışması gerektiğine dikkati çekti.

Bu nazik bir nasihat sayılabilir. Tabii orada kalsaydı. Bu cümlenin ardından ekonomik tedbirler de önerdi Almanya. Ama sonra bazı öngörülerde bulundu.

“ABD dünya finansal sistemindeki süper güç statüsünü kaybedecek. Dünya finansal sistemi daha fazla çok kutuplu olmalı''!

“Krizin sorumlusu ABD ve çift haneli kârlar ile bankacılara ve şirket yöneticilerine yüksek primler ödeyen Anglo-Sakson yaklaşımdır!”

Çok ilginç değil mi? Almanya ekonomik krizin gerekçeleri içinde bir tür ırksal ırksal ve buna bağlı zihinsel eleştiri de bile bulunuyor.

Fakat daha fazlası da var. “ABD'deki finansal krize rağmen, Avrupa'nın en büyük ekonomisine sahip Almanya ‘göreli olarak sağlam’dır.”

İşte bu da meydan okuma ve bir tür Avrupa’ye mesaj. Yani Almanya şunu söylüyor; Anglo-sakson süper güç çöküyor. Ekonomik açıdan güçlü olan Berlin’dir. Ve bundan sonra dünya tek kutuplu olmayacak!”

Herhalde bir cepheleşme, üstelik politik düsturun nispeten dışındaki bir kanaldan ancak bu kadar ifade edilebilir. Çünkü, bu meali, eski Sovyet liderlerinden birinin ağzına koysanız kimse yadırgamaz!