Herkes aklını ‘yeniden’ devşirebilir mi?

4 Eylül 2008 16:55 tsi
Türkiye’nin özellikle dış politikada çok özel bir dönemden geçtiğini bilmeyen yok. Bu durum tüm kesimlerin bir ‘üst strateji’de buluşmasını gerektiriyor. Ama ortada iki ciddi sorun var; 1) O üst strateji ne? 2) Kasti faul yapanlar ne ol

Yeni baştan, Türkiye’nin tüm sınır boylarınca, bölgesinde ve hatta küresel konumunu etkileyecek özel bir dönemden geçtiğinin maddelerini saymaya-hele iyibilgi okurları için-sanırız gerek yok.

Elbette bir ülkenin iç problemleri de aynı hassasiyeti gerektirir ama, konu dış politika olduğunda, bu özel durumun ülke çıkarları için doğru idare edilmesinde, mutabakat sağlanmış bir ‘üst strateji” gerekiyor.

Peki böyle bir üst strateji var mı? Bir çok akademisyen, entelektüel ve gazeteci, hatta eski veya halen görevde bürokrata bakılırsa henüz böyle bir çatı kurulmuş değil.

Üst strajiden kasıt şu. Bir ülkenin toplam çıkarı, o ülkede bulunan kesimlerin siyasi veya ekonomik görüşlerine-beklentilerine göre oluşturul(a)maz. Bir ülkenin kendisini ilgilendiren dış politika konularında sıklıkla tazelenmesi gerekse bile “bütünsel bir yol haritasi” olur.

Ve her kimse veya her kesimin buna destek vermesi umulur! Buna dışarıdan bir örnek vermek gerekirse, ABD’nin en üst güvenlik kuruluşu olan NSA, örneğin bir savaş hali durumunda, Başkan’ın kendisinden cephedeki komutana kadar kimin, ne zaman, ne söyleyeceğini daha “işin başından” belirler ve daha önemlisi devletin tüm kurumları bununla mutabık kalır.

Yine de bu küçük bir örnektir ve bir ülkenin üst stratejisi söz konusu olduğunda istisnasız tüm –özellikle etkin-kesimlerin bu bakışı desteklemesi beklenir.

Örneğin şöyle bir durum olmaz. Bir ülkenin silahlı kuvvetleri sınır ötesi operasyon sonucu başarıyla ülkesine dönerken, o ülkenin muhalif partileri orduyu eleştirmez. Ve açık yazalım ki, eleştirmesi gerekse de bunu yapmaz.

Çünkü söz konusu olan o “üst strateji”dir. Sıkıntısını sonra ilgili ortamlarda aktarır ama aleniyeti erteler. Bir de olumlu örnek verelim. Terörist başının Suriye’den çıkarılması sırasında Türkiye’nin gösterdiği bütünlük doğru misaldir.

Peki bu üst strateji ne? Bunun ne olacağına ilişkin Türkiye’de herkes kendi önerilerini yapabilir. Ama önemli olan bütün tarafların bir araya gelerek, katkılarını ekleyerek bir üst çatının kurulmasıdır.

Bunun için de ortak ve herkesin iyi niyetle katılacağı bir platformun inşası gerekir. Görülüyor ki Türkiye şu sıralar böyle bir zeminin ihtiyacı içinde. MHP Genel Başkanı Bahçeli’nin bir süre önce dile getirdiği kaygılar bu manada algılanabilir, hatta davet sayılabilir.

İkinci konu ise birincisi kadar önemli değilse de oldukça can sıkıcı. Türkiye’de özellikle entelektüel kesimde ve medyada, “ne olursa olsun”, burayı tekrarlayalım “ne olursa olsun”, “eskimiş, aşılmış hatta uzlaşılmış” tartışmaları sürükleyen bir kesim bulunuyor.

İşte üst strateji için artık bu kesimin de aklını yeniden devşirmesinin zamanı gelmiş görünüyor. Ancak nasıl? Çünkü bu kesim neredeyse “kasıtlı” biçimde, konu ne olursa olsun tarafları keskinleştirmeyi hayat tarzı haline getirmiş durumda.

Kendilerine yönelik yapıcı eleştiri ve katkıları bile yine “cepheleşme” üzerinden okuyup zihinsel silahlarını çekiyor. Doğrusu bunlar için yapılacak fazla da bir şey yok ama en azından “daveti” sürekli, tükenmeden tekrarlamak gerekiyor.

Çünkü söz konusu olan nihayetinde Türkiye’nin menfaatleri.

Bu haber 458 defa okundu.