Uzaylı DNA’larını size kim verdi?

Haber yeni ama tartışması eski.  “Bilim insanları, en eski genetik maddenin, yıldızlardan gelmiş olabileceğini belirtti. Göktaşlarından kopan parçacıklarda dünya dışındaki ilk genetik madde örneği bulundu. Bu hammaddenin DNA ve RNA molekülleri içerdiği ve bu moleküllerin de yıldızlardan gelmiş olabileceği iddia edildi.”

Makalenin yazarı Dr. Zita Martins da, “Bizden önceki canlıların genetik kodlamlarında, meteor parçacıklarındaki elementlerin kullanıldığına ve böylece bu canlıların belirleyici niteliklerinin kendilerinden sonraki nesillere geçmiş olabileceğine inanıyoruz” diye konuşmuş.

“Tartışması” eski dedik ama bir yenilik var yine de. Bu yenilik, özellikle 80’li yıllarda neredeyse hakim kült haline gelen “uzaylıların çocuğu” olduğumuz esintisine dayanıyor.

Doğruluğu yanlışlığı başka mesele. O zamanların fenomen kitabı “Tanrılar’ın Arabaları” serisi Daniken kitaplarının tamamı bu “gerçeği” vâzediyordu. Takipçisi hâla varsa da şimdilerde elbette unutulup gitti.

Bahsettiğimiz yenilik ise şu. “Uzaylı evlatlarıyız” önermesi bu defa ilk kez “bilimsel” olarak, (çünkü bazı vizyonu ve gişe sağlam bazı filmlerde bu gönderme yapılmıştır) uzaydan gelen bir “hammade” ile bitmez tartışma konusu “evrim” süreci evlendiriliyor.

Yani, hammadde uzaydan geliyor, maddeye dönüşüyor, evrimleşiyor, insanlaşıyor. Yukarıda özü verilen ve şu sıralar gazetelerde de yer bulan “teori”nin ana ekseni bu işte.

Böylece iki kanlı-bıçaklı tartışma konusu birleştirilerek, daha tartışmalı ama aynı oranda “taze duran” bir başka fikriyat üretiliyor.

Tabii genetik kodlamalar lafı geçtiğinde, bugünün insanı hangi evrimleşme basamaklarını zıplamış olursa olsun “atalarının” temellerini taşıdığı zikri de beyan ediliyor. Bu tartışma büyür mü?

Şu sıralar Türkiye’de mekan bulması, aranan yönde tüm hatların meşgul olması nedeniyle zor. Ama bu iş bir kere başladığında, içinde barındırdığı “yeşil esrarengiz yaşam formları” nedeniyle durdurulması zor.

Ve olasılık, “kodlar” üzerinden bu jimnastik yürütülebilir. “Evrim bizi bu hale getirdi ama kalan kodlar hangileri?” Uzaylı atalarımızın mirası ne olabilir?

Bu çemberin-en azından şimdilik-bir yere varacağı yok. Ama hararetle tartışılması “aşınma” yaratabiliyor. Kuşkusuz bu aşınmadan en ikirciklenecek sütunların başında dinler geliyor.
“Sade veya karışık”, bu bağlamdaki herhangi bir teorinin, dinlerin temel düsturuna halel getirmesi zaten mümkün değil. Uzaylılar “paket” teslimat yapmış olsun veya sadece “malzemeyi” temin etsin bu gerçek fark etmiyor.

Ama sürekli “yukarı bakmak” bir tür “replace” yaratıyor. Yani yer değişikliği. Bu zımni tavır bile, “geriye okuma” yapılmadığından meraklısı bol bu konuların “fan”larını artırıyor.

Bilim-tanrı suni karşılaşmasında, hangisinin diğerini yarattığı gerçeği unutuluyor.