Bu çocuklar robot değil insan!

25 Haziran 2008 17:24 tsi
Fubol sahasında maç yapan sadece bedenler ve akıllar değildir: Bilakis kalplerdir. Hırvatistan maçında buna şahid olmadık mı?.. Peki nerden çıktı bu robotlar? iyibilgi analiz

Hepimiz şahidiz. Bu zamana kadar oynadığı bütün maçlarda Milli Takımımızdaki bütün oyuncular, sadece akılları ve bedenleriyle değil kalpleriyle de oynadılar.

Akla hayale gelmeyecek şekilde üst üste zaferleri tam da bu sayede kazandılar...

Adını koyalım: Son saniyeye kadar maça asılmak o kadar da rasyonel bir şey değildir. Son saniyede gol atabilme ihtimaliniz yüzde kaçtır ki Allah aşkına? Yoksa milyonda kaçtır mı demeliydim?

‘Akıllı bir adam, son iki dakikada golü yedikten sonra kendisini yavaş yavaş yenilgiyi hazmetmeye alıştırır. Zira akıl bunu gerektirir: çok düşük bir ihtimalin peşinden çılgınca koşmayı değil.

Biliç’in yaptığı şey tam da bunun ispatı niteliğinde değil miydi? Son saniye golünün çok düşük de olsa bir ihtimal olarak kendisi için bir risk teşkil etmesine rağmen rasyonel bir biçimde düşündü, hesabını hızlıca yaptı ve maçı aldığına kani oldu.

Peki, bizim çocuklar ne yaptılar? Kalplerini dinlediler ve o çok küçük ihtimalin peşinden umutla koştular. Onları umut veren

Böylece maçın kaderini belirleyen akıllar ve o terli bedenler değil açık kalpler oldu…

“İnsan” gibi oynadılar, bir reklâm filminde takdim edildiği şekilde “robot” gibi değil. Robotların sahip olduğu güce bedenleri sahip değildi ama robotlarda olmayan kalp onlarda vardı. Bu da yetti!

Hepimiz şahidiz.

***
Fakat şu robot meselesi üstünde biraz daha durmak lazım. Çünkü bu aralar fazlaca işlenmeye başladı.

Biliyorsunuz: Kendisini geleceğin bilgisayarı olarak takdim etmeye çalışan bir bilgisayar markası yaptığı reklâmda, kullanıcıyı insan değil geleceğin ‘robotu’ olarak tasvir ediyor.

Fütüristlerin kadınlar için çizdikleri gelecek resimlerinde erkeklerin yerini robotlar alıyor.

Ve en sonunda Milli Takımımızın aslında yarı robot yarı insan mutantlar olduklarını bir kola reklâmından öğreniyoruz.

Lakin bu robotları neyin bu kadar sevimli ve cazip hale getirdiğini anlamak mümkün değil. Zira bu robot dediğimiz şey hissiz, kalpsiz, vicdansız, imansız ve seri üretimden geçmiş tek tip bir makine değil midir?   

Şayet öyleyse, habire gözümüze robotları dayayanlar, insanları robotlaştırmaya yani belli şekilde programlamaya, itaat ettirmeye, tek tipleştirmeye, hissizleştirmeye, kalpsizleştirmeye, militarize etmeye çoktan niyetlenmişler de bizim mi haberimiz yok? 
  
www.iyibilgi.com analiz Erkam Can

Bu haber 572 defa okundu.