Başbakan ‘teslim'mi oldu?

1 Mayıs 2008 15:44 tsi
AKP’de kapatmaya ilişkin iki görüş vardı. Birincisi ağırlığı savunmaya vererek, ‘oluruna bırakmak’. İkincisi, referandumdan anayasa değişikliğine çarpışarak çekilmek. Şimdi görülüyor ki, başta Erdoğan olmak üzere AKP, ‘beyaz bayrak

Kapatma isteyen iddianamenin ilk anlarından, davaya dönüşme ve savunma sürecine değin her AKP’linin kafasından “savunma stratejisi”ne ilişkin ayrı bir plan geçiyordu.

Hemen hergün ortaya yeni bir formül atılıyor, bu alternatiflerin birinin veya hepsinin aynı anda uygulanıp uygulanmayacağı tartışılıyordu.

Ama partinin ek süre bile istemeden gününden önce savunmasını vermesi, bir anlamıyla herşeyin oluruna bırakıldığı olarak yorumlanabilir. Bu bir “ricat” veya yorgunluk emaresi mi tartışmalı.

Tam ne olduğunu çözebilmek için önce Başbakan’a bakmak, anlamak gerekiyor. Başbakan Erdoğan’ın kapatma riskine karşı en açık duygusu, meselenin bir an önce bir sonuca ulaşması beklentisi.

Bunu Ankara’da bir çok AKP yöneticisinden veya kulislerden duymak mümkün. Ama bu ruh halinin bir farklı okuması, “ne olacaksa olsun, bitsin” tanımı. Bir tür yorgunluk ve belki bıkkınlık.

Bu tezin doğru olup olmadığını sağlamanın yolu ise aslında şu soruya yanıt vermekten geçiyor; “AKP’liler partinin kapatılmayabileceğine inanıyor mu?” Bu sorunun yanıtı bugün itibariyle olumlu değil.

Dışarıya karşı “kapatılmayacak, olmaz öyle şey” havası verilse de samimi konuşmaların neredeyse tamamı böyle bir umudu çok barındırmadıklarının işaretini veriyor. Yani aslında AKP kapatılacağını düşünüyor.

Tam bu noktada savunma süresi istenmemesi ve hızla hareket edilmesi ile “kapatılacak herhalde” anlaşıyı birbiri ile çelişiyor. Bile bile süreci hızlandırmak ne anlama geliyor?

Beraber yürüyemeyeceğiz bu yollarda!

Üst üste toplantılar yapılıp, milletvekilleri gruplar halinde Başbakan tarafından ağırlansa da, gerçekte bu krizin olası sonuçlarına ilişkin kararların tamamı bizzat Başbakan’ın. Yani savunmanın hızlıca verilmesi, dava sürecinin bir an önce bitmesi beklentisi, gerçekte Tayyip Erdoğan’ın ortamı gererek ya da “istenilenleri vererek” meselenin çözülmeyeceğine artık inanmış olması.

AKP’nin kapatılma süreci salt kendi içinde değerlendirilemeyecek kadar geniş bir konu. Ama öncelikle öyle veya böyle Türkiye’yi etkileyecek. Bu etkilerin pozitif olacağını iddia etmek de hayalcilik olur.

Eğer kapatma kararı hüküm bulursa, geçilecek süreçten elbette AKP ağır yara alacak ama Türkiye’nin her saniye değişen ve çözüm bekleyen tüm iç ve dış problemlerinin keskinleşeceği bir gerçek.

Kararın doğal dalgalanmaları bile bir çok komplikasyona neden olabilecek. Bu en asgari ifade ile Türkiye için ağır zaman kaybı demek. İşte Başbakan’ın “bir an önce ne olacaksa olsun” demesinin sırrı burada.

Bir an önce karar verilsin ve Türkiye bu krizden hızla çıksın. Bir bedel elbette olacak ama bunun mümkün olan en hafif şekliyle yaşanması Başbakan’ın tercihi. Bu tanımlama aslında bir fedakarlık betimlemesi. Türkiye’nin Başbakan’ı Türkiye için siyasi geleceğini feda ediyor gibi.

Bu haber 2,814 defa okundu.