Türban sadece yüzde 1'in sorunu ise...

11 Şubat 2008 13:37 tsi
Kalaycıoğlu ve Toprak'ın 4 yıl önceki araştırmasını irdeleyen Kürşat Bumin, haberi manşetten gören Radikal'e verdi veriştirdi: "Böyle bir zamanda başörtüsü yasağı meselesinden konuyla ilgisiz bir “Araştırma” sonucuyla çıkıvermek... Hem de b

Kürşat Bumin / Yeni Şafak

'Türban sadece yüzde 1'in sorunu'

Bugün, Anayasa değişikliğinin arifesinde ortaya atılan ve epeyce taraftar bulan bir “tez”i gözden geçirmek istiyorum.

İzleyebildiğim kadarıyla söyleyecek olursam, konu ilk kez Prof. Ersin Kalaycıoğlu tarafından bir televizyon programında dile getirildi. Siyaset bilimci Kalaycıoğlu, başörtüsü şudur budur diye tartışılırken, başörtüsü yasağı engelinin kızların lise sonrası öğretimden yoksun kalmalarına yol açan nedenler içinde yüzde 1'lik gibi küçücük bir oran ile en sonda geldiğini açıkladı.

İyi hatırlıyorum; Kalaycıoğlu'nun bu tespiti ve ondan hareketle yaptığı yorum, programdaki diğer konuşmacıların büyük bölümünü neredeyse “felç” etti.

Kalaycıoğlu, bu bilgiyi Binnaz Toprak ile birlikte 2004'te yapmış oldukları “İş Yaşamı, Üst Yönetim ve Siyasette Kadın” başlıklı araştırma sonucuna dayandırıyordu.

Yani özetle, “Al sana bilim, güle güle harca!” durumu. Bilim (Araştırma) madem ki “Türban dolayısıyla devam edemedi” cevap şıkkının “Liseden sonra okumaya devam edememenin 'en önemli' nedeni” sorusu karşısındaki payını hepsi hepsi yüzde 1 olarak ortaya koyuyor, o halde bu işi uzatmanın ne âlemi var? Hızla diğer cevap şıklarına geçerek yolumuza devam edebiliriz!

Ya da şöyle bir moralitede karar kılış: “Vay be! İnsan bilimsel düşünemeyince sonuç böyle oluyormuş demek. Yüzde 1'lik bir neden-engeli amma da büyütmüş, hatta merkeze taşımışız! Yazık bize, cehaletin böylesi!”

Görüyorsunuz, “şaka gibi” gerçekten. Üniversitelilere “başörtüsü yasağı”nın ülkenin hak-hukuk tartışmalarından en uzak kesimleri tarafından bile bir temel hak ve özgürlük sorunu olarak tartışılmaya başlandığı bir dönemde, meselenin içinden konuyla ilgisiz bir “Araştırma” sonucuyla çıkıvermek... Hem de bir siyaset bilimi profesörünün marifetiyle.

İnsan sormadan edemiyor: “Siyaset bilimi” adı verilen disiplinin bu ülkede hak-hukukla, bir değer olarak özgürlük ile filan hiç ilgisi yok mudur? O (da) sadece bir araya getirdiği üç beş soruya aldığı cevapları alt alta sıralamakla mı vaktini geçirir?

Bu tartışmayı izledikten sonra insanın aklına şu en tabii sorunun gelmemesi de imkansız: Madem “Türban sadece yüzde 1'in sorunu”dur, o halde bu işi niçin bu kadar abartıyorsunuz?

Ersin Kalaycıoğlu'nun ortaya attığı “can simiti”nin bazı yayınlar tarafından -gecikmeden- yakalandığına da şahit olduk.

Mesela Radikal gazetesinin (7 şubat) “Amaç kızların eğitimiyse türban sahiden teferruat” manşeti. Gazete de ısrarlıydı: “Kızların lise sonrası devam etmemesinin bir numaralı sebebi yüzde 29'la sınavı kazanamamak. Bunu yüzde 14'le evlilik, yüzde 10'la çalışma zorunluluğu izliyor. Türban gerekçesi ise yüzde 1”

Mesela Hürriyet genel yayın yönetmeninin “Büyük yalanlar” başlıklı yazısı. (“Büyük yalanlar tek tek ortaya çıkıyor. Neydi? Zavallı kızlar, türbana izin verilmediği için okullara gidemiyorlar değil mi?” sorusuna Araştırma'ya atıfta bulunarak cevap yetiştirmeye çalışan bir yazı.)

2004 yılında yapılan araştırmayı (baş sayfada araştırmanın tarihine yer verilmemiş) taze ürün gibi manşete çeken Radikal, Kalaycıoğlu'nun şu açıklamasına da yer vermiş:

“Kadının statüsünü belirleyen iki temel unsur, yoksulluk ve aşırı muhafazakârlık. Erkeklerin kızlar üzerinde acayip taassubu var.”

Yani: Siz boş verin “başörtüsü yasağı”nın kızlara üniversite yolunu kapadığı iddialarına... Yoksulluk ve aşırı muhafazakârlık böyle kaldıkça, yasağın sürmesi ya da kalkmasının önemi yoktur...

Peki söyler misiniz; toplumun önemli bir kesiminin gerçekten yoksul, bir bölümünün gerçekten aşırı muhafazakâr olması ile yasağın sürmesi arasında nasıl bir ilişki kurulabilir?

Madem ki, “maddi durumunun elvermemesi”nden (yüzde 6.3), üniversite sınavını kazanamamasından (yüzde 29.8), “evlenip okulu bırakmasından” (yüzde 14.6), “çalışması gerektiği”nden (yüzde 14), “ailesi izin vermediğinden” (yüzde 10.5), “okul hayatından hoşlanmaması”ndan (en hoş cevap şıkkı!) (yüzde 9.8) dolayı kızların çok az bir kısmı “lise sonrası okuma” şansına kavuşuyor, bu durumda başörtüsü yasağından dolayı üniversiteye devam edemeyen, “yüzde 1'lik” denilerek küçümsenen kesimin yolunun üzerindeki yasağın kaldırılmasını istemek çok daha makul değil mi? Madem kızlar açısından durum kötü, oldu olacak bu yüzde 1 de olmasın mı isteniyor nedir?

Gerçekten çok şaşırtıcı; ülkenin sosyal-ekonomik yapısına ilişkin birtakım gözlem ve tespitlerden kalkarak, ülkenin doğrudan politik-hukuksal yapısıyla ilişkili bir yasağı aynı çanak içinde değerlendirmek olacak iş değil gerçekten.

Bu haber 308 defa okundu.