Butto Suikasti: Demokrasi Yaşatır

Benazir Butto suikasti ile ilgili yorumlar ağırlıklı olarak uluslararası politik analizlerle dolu. Fakat uluslararası analizlerin işaret ettiklerini takip edersek, yine Pakistan iç politikasına gidiyoruz. Nitekim Pakistan kendi iç siyasi yapısıyla küresel arenada var oluyor. Yani iç politik yapının sonuçları ancak dış politikanın enstrümanı olabiliyorlar.

Kuşkusuz dış politika ve iç politika arasında bir etkileşim vardır ve içinde bulunduğumuz küreselleşme zamanında dış politika iç politikayı nispeten daha çok etkilemektedir; fakat dış politika kendi başına iç politikadan beslenmedikçe yine iç politikayı etkileyemiyor.

Yani biraz bizim Kürt sorunu gibi. Kürt sorununu dış güçler yaratmadılar. Eğer bizim bir Kürt sorunumuz olmasaydı, dış politik aktörlerin bunu kullanma imkanları yoktu. Ve eğer biz Kürt sorunumuzu Kürtlerimizle konuşarak çözersek, yine Kürt sorunu dış politikada sıkıştığımız, dış aktörler tarafından kullanılan bir konu olmayacak.

Butto’nun ölümü de bu noktada benzer.

Eğer Pakistan, siyaseti şiddetten arındırmayı başarsaydı, otoriter bir diktatörlükten demokrasiye geçebilseydi, farklı görüş ve kimlikleri diyalog mekanizmalarıyla bir arada tutmayı bilseydi, ne suikastler olurdu, ne de orası uluslararası oyunların, hesapların zemini olabilirdi.

Gerek kendi tarihimize baktığımızda, gerek diğer ülkelerin tarihlerine baktığımızda, demokrasinin hakim olduğu zamanlar suikastlerin, siyasi şiddet eylemlerinin en aza indiği, hatta olmadığı dönemler. Fakat ne zamanki demokratik yaşamın gelişmesinde sendelemeler oluyor, o zaman siyaset şiddet üzerinden yürütülüyor.

Zaten demokratik ortamlar, şiddeti siyasi yöntem olarak kullanan örgütleri izole ederek, onları şiddetle varmak istediği hedeflere ulaştırmaz. Çünkü şiddet ancak demokrasinin olmadığı otoriter bir ortamda işlevseldir. Hatta kimi zaman şiddet, böyle otoriter ortamlarda kendini ifade edemeyenlerin başvurduğu bir araçtır.

Butto suikasti gösteriyor ki, Ortadoğu’nun genel sorunu olan bu şiddet ve siyaset arasındaki sarmal ilişki ve sürekli Batı/ABD tarafından dizayn edilme, sömürülme, kullanılmaz durumundan kurtulmanın tek yolu, kendisini demokratikleştirmesinden geçiyor. Çünkü kendi içinde demokratik olmayan, vatandaşlarıyla sorunlar yaşayan devletler hem şiddetten kurtulamazlar, hem de kurtulamadıkları bu şiddet tehdidi onları özgür kılmaz.

Velhasıl Pakistan demokratik bir ülke olsaydı, nükleer silahlarının kimin kontrolünde olacağı üzerinde politik aktörler bu kadar kolay hareket edemezlerdi. Etselerdi de kanlı senaryolarla olmayacaktı belki.

www.iyibilgi.com  Analiz