Gizli gerilim: Hayırdır komşu?

18 Aralık 2007 12:15 tsi
Yunanistan her gün ama her gün uçaklarımızı ve sınırı taciz ediyor. Kardak konusunu da yeniden alevlendiriyor. Kapanmış yarayı kaşıyıp, Türk hücumbotları ile Yunan hücumbotlarını tehlikeli sulara sürüklüyor. Yetmezmiş gibi Rodus ve 12 Ada’yı anlaşma

Türkiye ile Yunanistan arasındaki “yeni” gerginliğin başlangıç zamanı olarak kesin bir tarih vermek zor. Ancak bazılarına göre bu süreç Dağlıca olayından sonra Türkiye’nin sınır ötesi bir operasyon söylemini yükseltmesi ile arttı.

O günden sonra-o zamana kadar da oluyordu ama-Ege’de Yunan uçaklarının Türk savaş uçaklarını taciz ve sınır aşma olayları yükseldi. Kuzey Irak konusu Türkiye’nin gündemini hallice meşgul ettiğinden, bir-iki satırlık haberler kimsenin dikkatini pek çekmedi ama iş sonunda; “istisnasız her gün” ve bazen günde birden çok kereye ulaştı.

Genelkurmay Başkanlığı’nın resmi sitesi bu olayların dökümü ile doldu. Ama değişen bir şey de olmadı. Öte yandan iki ülkeyi savaşın eşiğine getiren ama artık kabuk bağlayan Kardak yarası da yeniden kaşınmaya başladı.

Bu da haberlere yansıdı ama üzerinde durulmadı. Oysa yine hergün “balıkçılar” eliyle yükselen tansiyen, iki ülkenin deniz kuvvetlerini “metrelerle” ölçülebilecek yakınlığa kadar sürüklüyor. Türk ve Yunan hücumbotları hergün burun buruna geliyor.

Rodos’ta ne oluyor, adalar silahlanıyor!

Bu artışların nedeni merak edilse de, şu an çatışmaya dönebilecek bir kriz yok ortada. Ya da var ama “şimdilik” idare ediliyor. Bu süreç içinde “gerçekten birşeyler mi oluyor” sorusunu güçlendiren gelişme ise dün yine Genelkurmay’ın resmi sitesinde yaşandı.

O ana kadar Kuzey Irak’la ilgili gelişmelerin duyurulduğu sitede-ki herkesin gözü dün buradaydı-bir “tarihi olay”ın yıldönümü vesilesiyle ilginç bir yazı yayınlandı. Başlığı; “Rodos’un Fethi (20 Aralık 1522).”

Harita ve resimlerle güçlendirilmiş bu metin Rodos’un fethinin ve adanın tarihini anlatıyor. Ama son paragrafı öyle değil; “Yunanistan, 1923 Lozan Antlaşması ve 1947 Paris Antlaşması’nın şartlarına aykırı olarak Türkiye’nin güvenliği açısından hayati öneme sahip olan Rodos Adası’nı ve On İki Ada’yı dünyanın gözü önünde silahlandırmaktadır. Aslında Yunanistan bu davranışıyla, temeli 1850 yılında atılmış olan ve bugüne kadar da türlü oyunlarla başarı ile yürüttüğüne inandığı “Megali idea” politikasının gereğine uygun hareket etmekte ve bunu yaparken de gayet kurnazca, dünya kamuoyunu, bu ‘Adalara karşı yayılmacı emeller besleyen hayali Türk tehlikesine’ inandırmaya çalışmaktadır.”

Yunanistan ne istiyor?

Atina’nın alışıldık politikaları Ankara için şaşırtıcı değil. Ancak zamanlaması üzerinde düşünülmeli. Atina neden şimdi-üstelik iki ülke arasındaki ilişkilerin nispeten iyi olduğu, Dışışleri Bakanı Babacan’ın muhatabı Bakoyyannis ile daha yeni görüştüğü bir dönemde gerilimi sınıyor? Kaldı ki iki ordu komutanları arasında da işleyen bir “kırmızı hattın” varlığı biliniyor.

Bu sorunun şimdilik net bir yanıtı yok. Ama komşunun bir sıkıntısı olduğu belli. Ya Türkiye’nin terör örgütü sorununu çözmek üzere olmasından rahatsız ve kendine göre kurduğu dengenin bozulmasını istemiyor.

Ya da Güneydoğu’daki problemini aşan Ankara’nın yüzünü Ege’ye dönmesinden kaygı duyuyor. Kandil operasyonunu gerçekleştirmek için Ege’den bölgeye çekilen F-16’ların yarattığı boşluğu kullanmaya çalışıyor.

Sonuçta, sebep ne olursa olsun iki ülke arasında bir sinir harbi yine yaşanıyor gibi. Bakalım bu bilmece nasıl çözülecek?

Bu haber 1,178 defa okundu.