Isparta'daki uçak kazasından öğrendiğimiz tek şey!

14 Aralık 2007 10:31 tsi
Üzerinden 15 gün geçti ama Isparta'da düşen uçağın üzerindeki sis perdesi dağılmıyor, tersine, gittikçe kalınlaşıyor. Birbirini çelen açıklamalar, bilgiler, gelişmeler bitmiyor. Yine ölenler öldükleriyle kalacak gibi görünüyor. İyibilgi hatırlatıyor ve s

30 Kasım. Atlasjet uçağı Isparta'da, iniş aşamasında düştü.

Uçağın rotasından sapmış olduğu, o anda bulunmaması gereken bir yerde bulunduğu tespit edildi.
Kaza sonrası ilk şok, uçağın World Focus diye bir şirkete ait 1996 model MD83 tipi bir uçak olduğu, AtlasJet'e oradan kiralandığı, ve söz konusu kiralayıcı şirketin ve uçak modelinin "sabıkalı" olduğu bilgisinin alınmasıyla yaşandı. MD83 tipi uçaklar, dünyada kullanımdan kalkan vasıtlar arasındaydı.

Pilotların, birkaç dakika daha önce inmek için yolu değiştirdikleri iddiaisı ortaya atıldı. Fakat, yeni rotanın zaman kazandırmayacağı, tersine yolu uzattığı için inişi geciktireceği ortaya çıktı.

Daha sonra, enkazdan cep telefonu sesleri yükseldiği haberleri yapıldı. Uçak, kapatılmayan cep telefonları yüzünden mi düşmüştü? Kısa zamanda bu haberler yalanlandı, enkazdan cep telefonu sesi filan yükselmemişti.

Sabaha karşı, kimsenin kurtulamadığı uçaktaki yolcuların listesi belirginleşti. Boğaziçi Üniversitesi'nden enerji uzmanı Prof. Engin Arık ile asistanları yolcular arasındaydı. Prof. Arık'ın Türkiye ve dünya için çok önemli, çığır açacak bir enerji projesi üzerinde çalıştığı öğrenilince, kazanın rengi bütünüyle değişti. Prof. Arık, dünyanın en büyük Toryum rezervine sahip Türkiye'de, toryumdan petrole rakip olacak bir enerji kaynağı olarak yararlanmanın yollarını arıyordu, epey mesafe de almıştı. Kurban gittiği kaza, sabotaj eseri olabilir miydi?

Uzmanlar konuşmaya başladı: Uçakların elektronik seyrüsefer sistemleri, dışarıdan ele geçirilebiliyor, uçaklar pilotların kontrolünden çıkartılabiliyordu. Aynı şey Isparta'ya düşen uçakta da yapılmış olabilirdi.

Yetkililer, herşeyin karakutların incelenmesiyle ortaya çıkacağı teminatını veriyorlardı. Karakutular kısa sürede bulundu. Biri pilotların konuşmalarını, diğeri uçağın teknik durumunu kaydeden iki karakutu artık eldeydi. Fakat kamuoyunu burada da bir hayal kırıklığı bekliyordu. Türkiye'nin, bu karakutuları inceleyecek labaraturarı yoktu. Karakutular, incelenmek üzere Almanya'ya gönderilecekti.

Türkiye açısından çok önemli bir projenin sahiplerinin öldüğü, bu nedenle sabotaj ihtimalinin akıllara çöktüğü bir kazanın en kritik incelemesi, yabancı bir ülkede yapılacaktı! Doğrusu, teknik acz hepimizin içini acıttı. Derken, karakutuların arızalı olduğu haberleri ortaya atıldı. Yetkilileri bir süre bir sessizlik sardı. Ancak birkaç gün geçtikten sonra "arıza" haberleri yalanlandı. Yine de, karakutu incelemelerinin 8 ay süreceği bilgisi veriliyordu kamuoyuna. S-e-k-i-z ay! Türkiye'de 8 ayda unutulmayacak herhangi birşey var mıdır acaba?

Bu arada, kazaya yabancı ilgisi de dikkat çekici nitelikte oldu. Amerika'dan kalkıp gelen bir hukuk firması, kurbanların ailelerinin açacağı tazminat davalarıyla ilgilendiklerini açıkladılar.
Kazayla ilgili ilk dava da ABD'de açıldı. Prof. Engin Arık'ın oğlu Yavuz Arık,Rıbbeck Hukuk Şirketi aracılığyla ilk davayı açmış bulunuyor. Son olarak hukuk şirketinin Türkiye'ye getirdiği Kanadalı uzman Dr. Max VermijIsparta'da kaza alanında yaptığı incelemelerin ardından basın toplantısı düzenledi ve karışık kafaları biraz daha karıştırdı. Daha önce aynı tip 14 uçak kazasının araştırmasında da bulunduğunu vurgulayan Kanadalı, 32 yıldır uçak kazalarının sebepleri üzerinde çalıştığını söyledi:

“İniş takımları açılmıştı ve yere yakınlığına baktığımda bu yakınlıkta iniş takımlarının açılmamış olması gerektiğini söyleyebilirim. İniş takımlarının açılması için uçağın piste doğru ilerliyor olması gerekir. Bu uçak yaklaşık 2 bin metre yükseklikte uçuyordu.”

ABD'li hukuk bürosunun ortağı ise, kurbanların yarısının yakınlarından vekalet aldıklarını ve milyonlarca dolarlık davalara hazırlandıklarını açıkladı. Yüzde 20 ila 33 hisse alacaklarını  ama para peşinde olmadıklarını (!) eklemeyi de ihal etmedi. 

Kazanın üzerinde 14 gün geçti. 57 insanımızı kaybettik. 6'sı, Türkiye'nin en önemli bilimsel projelerinden birini yürütüyordu. Ayrıca, dünyada yeni çığır açacak enerji projeleri üzerindeydiler. Öldüler, gittiler. Geriye, soru işaretleri, ihmaller, çelişen açıklamalar, dava avcısı avukatlık bürolarının girişimleri kaldı. Bir de içimizde biraz daha derine yerleşen bir acz duygusu...

 www.iyibilgi.com analiz

Bu haber 494 defa okundu.