2007'nin bilançosu: Kâr mı ettik zarar mı?

10 Aralık 2007 16:11 tsi
2007 yılı ekonomi açısından bir kazanç yılı mı oldu, yoksa kayıp yılı mı? 2007 yılı boyunca büyüme yavaşladı, enflasyonda görece bir artış yaşandı ve maalesef cari açıklar da kapatılamadı. Peki ya kazanımlar? İbrahim Öztürk, her şeye rağmen 2007'nin iyi

İbrahim Öztürk/ Zaman

2007'nin bir muhasebesi

2007 yılı acaba kayıp bir yıl mı oldu, yoksa kazançlı mı? Sene başında, 15 Ocak'ta bu sütunda "ya reform ya boğuşma" diye bir yazı kaleme almıştık.

O yazıda "2006'nın tersine, 2007'de uluslararası ortam Türkiye'nin lehine olacaktır. Bu şartlarda makro ekonomik hedefler tutturulabilir. Bunun tek şartı ise reform dinamiğinin korunmasıdır." diye öngörüde bulunmuşuz. Bakalım neler olmuş?

Türkiye ekonomisi, çıkar çatışmalarının odağı haline gelen siyasetin gölgesinden çıkamıyor. Baksanıza daha dün "türban takanlar azaldı" diye manşet attıran kişi, şimdi "ısmarlama bilimsel çalışmalarla", Türk kadınlarının yüzde 65'ini düzenli olarak cuma namazına gönderiverdi, türban takanlar da birkaç ay içinde "dörde katlandı."

Bazıları bunu "sivil anayasayı engelleme" arayışı olarak tefsir etti. Siyasiler ve işadamları arasındaki ilişkinin tarihi, işadamının öyle derin ilkelere sahip olmadığını gösteriyor. Belli ki hükümetten daha "mütevazı" talepler var. Alamayınca da bu en hassas konuda zinde güçlere "gollük paslar" çıkartıyorlar. Karşılıklı olarak birbirlerinin manevra alanını genişletiyorlar.

Konuya dönmek gerekirse, 2007 yılı öngördüğümüz gibi müthiş bir boğuşma yılı oldu. Bırakın ekonomiyi kurtaracak reformları, siyaset bile devreden çıktı, "yaşasın illegalite" anlayışı devleti esir aldı. Bunun ekonomideki tahribatına bakalım. Her şeyden önce "büyüme" gibi çok temel bir hedef sektirildi. Yüzde 6'nın altına düşen bir büyüme yeterince iş ve istihdam oluşturmaz, kamuya gelir getirmez, dolayısı ile bütçe açığını kapatmak, gerekli sosyal altyapı yatırımlarını gerçekleştirmek zorlaşır. Ayrıca AB ile aradaki refah uçurumunu kapatmak ve Türkiye ile aynı gruptaki yükselen piyasa ekonomileri ile yarışmak da zorlaşır. Büyüme yavaşlarken bari cari açık ve enflasyon kontrol altına alınabilseydi. İkisi de olmadı. Kısaca büyümede, dış ve iç açıklarda, enflasyon ve işsizlikte 2007 yılı kaybedildi.

Ancak hele enflasyonun tutmayışını ne Merkez Bankası'na ne de bütünüyle hükümete mal edebiliriz. Merkez eldeki araçlarıyla en iyisini yaptı. Kamunun ekonomideki payı ve rolü ise çok gerilemiştir. Bu nedenle mali disiplin çok iyi olsa bile enflasyon hedefi yine tutmayacaktı.

Bütün bunların sorumlusu Türkiye'nin hâlâ dünyalı olamamış, normalleşememiş kirli düzenidir. Seçilmişleri şamar oğlanına çevirmek ise en kolay yol. Nitekim 2007'nin sorunu da büyük oranda 2008 yılına sarkan bir dizi reformdur. Bu reformlar mali disiplini artırıp ulusal tasarrufları artıracak ve artık duvara dayanan üretim ekonomisinin önünü açacaktır.

Aslında ekonominin, siyasetin ve genel manada toplumun önünü açacak tarihi kırılmalar yaşandığından, 2007 kayıp değil kazanç yılı oldu. Her şeyden önce Türk halkı örgütlü azınlığın gazına gelmemiş, gece yarısı sökün eden bildiriden tırsıp gerilememiş, kendi kaderini avucunun içine almak üzere tarihi bir seçim sınavından alnı ak çıkmıştır. Ardından her seferinde demokrasinin ve milli iradenin ayaklar altına alındığı cumhurbaşkanlığı seçim sürecini de devralmıştır. Bundan sonra cumhurbaşkanlığı seçimlerinde ayak oyunlarıyla engel olunamayacaktır. Son olarak, milletimizin üzerine karabasan gibi çökertilen terör belası ile olan mücadele, azdırılmış kalabalıkların öfke selinden kurtarılıp, aklın, bilimin ve reel siyasetin, yani Meclis'in çatısı altına alınmıştır.

İşte bu tarihi başarılar nedeniyle, ekonomideki kayıplar devede kulak kalır. 2007 yılının gerçek kahramanı ise ellerinden öpülesi büyük milletimizdir.

Bu haber 404 defa okundu.