"Teröristlere iyi istirahatlar dilerim!"

Mahir Kaynak/ Star

Doğru tanımlayalım

Bir terör saldırısı arkasında bir çok acılar bırakır ve bu konuda sayısız trajik hikayeler yazılabilir ve söylenebilir. Teröre müsamaha gösterenler eğer Kürt sorunu çözülseydi bu acılar yaşanmazdı diyerek suçu başka yerlerde arar. Onlara göre dünyanın tek sorunu budur ve insanları, demokrasinin ve insan haklarının gereği saydıkları bu problemi anlayanlar ve anlamayanlar olarak ikiye ayırırlar. Nereniz ağrıyorsa oranın tedavisinin sağlığınıza kavuşturacağını sanırsınız.

Olaylara bu açıdan bakanlara söylenecek pek fazla bir şey yoktur. Şikayeti haklı olabilir ve herkes sayısız şikayet konusu bulabilir. Ancak bu bakış açısı, çoğunlukla şikayet konusu da dahil, hiçbir sorunu çözmez. Mesela bir Iraklı Saddam’ın yönetiminden şikayetçi olabilirdi ama şimdi tüm sorunların anlamını yitirdiği ve hayatta kalmanın tek hedef olduğu bir ortamda yaşam savaşı veriyor.

Medyamızda PKK dışında bir tartışma konusu pek fazla yer bulmuyor. Ne olduğu, kimin tarafından yönetildiği bile doğru dürüst bilinmeyen bir örgüt hayatımızın her alanını kaplıyor. Çağımızın en üst düzeyi sayılabilecek bir zirvenin ana konusunu teşkil ettiği düşünülüyor.

ABD tarafının bunu kitleleri yönlendirmek için kullandığını biliyorum ama bizim bu konudaki düşüncemizin ne olduğu hakkında kesin bir kanaate sahip değilim. Çünkü olayları parçalara ayırıp her birini bağımsız olarak incelemek gibi alışkanlığım yok. Yani tek başına bir PKK sorunu olduğunu, bunun diğer gelişmelerin dışında bağımsız bir olay olduğunu düşünmüyorum.

Önce bütünün ne olduğunu, çatışmanın taraf ve sebeplerini arıyorum. Sonra hedefe ulaşmak için hangi araçların kullanıldığını ve şu anda mücadelenin hangi aşamasında bulunduğumuzu anlamaya çalışıyorum. Vardığım sonuç mücadelede başlıca iki silah kullanıldığı, bunların terör ve ekonomi olduğudur.

Ekonomik alanda büyük bir güç değişimi yaşandığını gözlüyorum. Dünyadaki tasarrufları kontrol eden küresel sermayenin ağırlığı azalıyor ve finans kesiminde ciddi daralmalar gözleniyor. Buna karşılık petrol gelirlerinde piyasa şartlarına bağlı olmadan gerçekleşen artışlar yeni bir sermaye oluşumuna yol açıyor ve bunu kontrol eden güçler eskisinden farklı. Bush yönetimi ve onunla birlikte hareket eden petrol şirketleri, Rusya ve petrol ihraç eden devletler yeni ekonomik gücü ellerinde tutuyor. Bu siyasal gücün el değiştirmesi sonucunu doğuruyor. Doların değer kaybetmesi, sanıldığının aksine, ABD’nin hem yükümlülüklerinin değerini hem de dış ticaret açığını azalttığı için olumlu sonuçlar yaratıyor. Avrupa ve Uzakdoğu ülkeleri kaybeden taraf oluyor.

Terör bir çok operasyona gerekçe hazırladı ama artık buna gerek kalmadı. Radikal İslam terörü açılması gereken bütün kapıları açtı ve artık sahneyi terk etmesi gerekiyor. Kürt terörü, Kürt kimliğinin kabullenilmesiyle görevini yaptı ve artık tasfiyesi gerekiyor. Radikal İslam teröründe finansmanı sağlayan Suudi Arabistan ve kadroları sağlayan Pakistan’ı yeni roller bekliyor. Müşerref yerini Bhutto’ya terk ediyor ve Suudiler bölgedeki ülkelere küresel sermeyenin zayıflamasıyla doğan açığı kapatıyor. İşlevi biten kızağa çekilecek. Teröristlere iyi istirahatlar dilerim.