Ece, Elif, Perihan: İşte kadınların 'savaş'ı!

25 Ekim 2007 13:47 tsi
Kasırganın içinde, her yönden esen rüzgarları çıplak gözle seçebilme ihtimali yok. Strateji yumakları içinde yolumuzu bulamazken, öngörülerin sonucu etkileyeceği düşünülebilir. Peki bugünlerde kadın yazarlar, gündemin neresinde, kalemlerini rüzgara karşı

Ayşe Z. Yener'in analizi

Günlerdir,  savaşın soğuk adıyla ısınıyor gündem. Gazetelerin  ilk sayfası ağlayan şehit anaları portreleri  ve teröre sunulan lanetlerle bezendi. Oysa kadınların aynasından bakınca durum biraz farklı. Kadınlar için bütün savaşlar çoktan kaybedilmiş. Erkek egemen Dünya’nın erkek savaşları arasında, gözden kaçan işte bu! Savaş toprak anayı yakıp yıkarken, büyüyen, devrilen fışkıran ya da yıkılıp giden bütün siyasetler bir yana, bu siyasetlerin vurup geçtiği en çok kadınlar oldu. Evlatlarını kaybettiler. Bizim vatan uğruna can feda etti diye gurur duyduklarımız o çocuklardı, egemenlikler için kırılan  kalpler annelerin, toprak ananın, doğanın ve insanın yaşamsal kaynağının, iyiliğin  kalbi.

Peki kaynayan gündemin önemli köşelerindeki kadınlar durumu nasıl okudu? Aralarında “erkek ses” lerin gürültüsünde,“olaylara takılıp” bir anda yanıp sönen gerçekleri görmek işini es geçenler ya da acısının üzerine gidenler olduğu gibi, ihtiyaç duyulan kalemi çalanlar da oldu kağıda.

Gündemin tam ortasındaydı Ece Temelkuran ancak sesindeki “erkek” gölge, isimdeki kadın adıyla, sırt sırta duruyordu. 'Öfke ve nefret, bugün Türkiye tarihinde belki de hiç olmadığı kadar derin ve canlı.(...) Ne kadar da Maraş Katliamı'na, Çorum Katliamı'na, Sivas Katliamı'na benziyor her şey.
Karşılığında yapılan ne? "İtidal" çağrıları! Son yirmi beş yıldır aşırı milliyetçi, şiddet yanlısı, düşünce düşmanı politikalarla zembereği kurulmuş bebekler gibi erkekler, şimdi kurma anahtarları savaş çığırtkanları tarafından salıverilince ne için kurulmuşlarsa onu yapmaya başlıyorlar'  sözleriyle birlik beraberliğin özlendiği günde ,dünyadaki en maskülen kavramlardan birisi olan “iktidar” kavgasında, taraf olmayı seçti. Bazı erkeklerden söz etti. Şiddeti ve savaşı onlara atfederken, asıl sorunu, savaşı dinmeyen erkek düşüncenin kendisini es geçti. Kalemiyle toplumun önünde olmak rolünü reddetti.

Yazılarını acıyla bezeyenlerden ve matemle susmayı ve acıyı dillendirmeyi seçenler içinde, Elif Şafak hem edebiyatçı hem kadın kimliğinin kırılganlığıyla duruyordu kargaşanın içinde. Anlamak zor değil. Yazacakları gündemin içinde düz bir duvar gibi duracaktı, acısın anlattı. '12 askerin şehit olduğu terör saldırısı haberiyle sarsıldı tüm Türkiye. Sarsıldık hepimiz. Askerlerin aralarında terhisi yaklaşanlar vardı. Hepsinin aileleri, sevenleri, yollarını gözleyenler vardı. Uluslararası haber ajansları için birer rakam ve resimden ibaretken, her birinin anlatılmamış, anlaşılmamış, yazılmamış hikâyeleri vardı' sözlerini anlamak zor değil Şafak'ın. Çünkü hepimiz böyle düşünüyoruz ve baskın çıkan  bir kaç belirgin sesten birisi hep bu sözleri söylüyor.

Hem susmaya yanaşmayan, beklenen kırılgan rolünü oynamayan hem de sesi kadın gibi çıkan, Perihan Mağden  oldu . “Be hey de veyyy” diyerek, dün “yumruğunu masaya vurdu”. Kendi bildiği gibi eleştirdi. Sadece erkeklerin yumruklarının konuştuğu gündemin en güçlü kadın soluğu ondan yayıldı: 'Ağbi, bu ne AKILDIR, AKİLDİR- harbiden (s)akildir yani! Bush Amerika'sı olsam Bu İkinci Akıllar karşısında "Körün istediği bir göz, Allah verdi iki göz artı bir çift de mavi lens"derdim.İkinci Akıl Özkök (civa gibi akılları fikirleri: bi o yana kayıyo, bi bu yana) İşgalci Amerika'nın yanında savaşa girmemiz için yapmadığını/demediğini komamıştı oysa.' derken sözünü sakınmıyordu. üstelik kimi ne için eleştirdiğini bilen bilinçli bir duruş takınıyordu. 

Herkes terörü konuşuyor; savaş çığırtkanlıkları içinde canlar yitip gidiyor. Peki bu kadar güce-erke muhtaç bir sisteme dönüşmeseydi dünya’nın dönüşü, toprak ana’nın göz yaşlarına susamasaydık böylesine, gündem bu olur muydu? 

www.iyibilgi.com

Bu haber 1,344 defa okundu.