Türkiye’yi bir şeye zorluyorlar, neye?

10 Ekim 2007 13:32 tsi
"Teröre, arkasındaki siyasi motivasyonu görme amacıyla bakmalıyız. Bizi neye zorluyorlar, ne yapmaya itiyorlar? Yani ne yapmayacağız, onu görelim." diyen İsmail Küçükkaya, terörle toplumsal mücadeleyi yazdı...

İsmail Küçükkaya/ Akşam

Terörizme en öncelikli mesele olarak bakıp, onunla mücadele için “büyük bir proje üretmek” zorundayız.

Terörün amacı, “korku ve dehşet duygusu üretmek, sonunda siyasi bir amaç elde etmekse” buna karşı “topyekün bir mücadele stratejisi uygulamak” gerekiyor.

Günümüzde “uluslararası politikanın uzantısı” haline gelen terör örgütlerini dünyadaki çeşitli güç odaklarından bağımsız düşünemeyiz. Terörü organize eden yapı önemlidir.

Şırnak’taki son hain saldırıyı da “içerdiği mesaj” bakımından analiz etmeliyiz.

“Hangi motivasyonla beslenirse beslensin, terör örgütlerinin esas hedefi kendi mesajlarını vermek, seslerini duyurmak, korku salmak, popülerleşmek ve siyasal otoriteleri baskı altına alarak siyasi sonuçlar doğuracak bazı haklar talep etmektir. Terörist açısından, eylemlerine ne kadar sert karşılık gelirse arzulanan hedefe o kadar çok yaklaşılır. Terörist, devlet otoritesinin zayıflamasını, devlete olan güvenin sarsılmasını arzu eder. Eylemin tek başına devleti yıkması zaten mümkün değil, oysa oluşacak tepkinin yuvarlanarak büyüyen bir kartopuna ve çığa dönüşmesi istenir.”

Her terör eyleminin siyasi bir sonucu vardır.

“Yirminci yüzyıl bir terör çağı, yirmibirinci yüzyıl bir süper terör çağı” olarak adlandırılıyorsa ya da Hobsbawm’un tanımlamasıyla “felaketler çağı”nda yaşıyorsak güvenlik her şeyden daha değerli hale gelmiştir. O halde “teröre, arkasındaki siyasi motivasyonu görme amacıyla” bakmalıyız.

Bizi neye zorluyorlar, ne yapmaya itiyorlar? Yani ne yapmayacağız, onu görelim.

Asker ocağı...

Şehitlerimizin fotoğraflarını gördünüz

İçimiz acıdı

Türkiye’nin dört bir yanından gelen çocuklarımız bu ülke için şehit oldular.

Zaten asker ocağımız halkımızın buluştuğu, hepimizin eşit olduğu, bizi bir arada tutan, ulusal kimliğimizin ve tarihimizin oluştuğu okuldur. Bir ulus olmanın en önemli şartlarından birisi aynı asker ocağında vatani görevini yapmaktır. Devlet okulları, asker ocağı ve camiler... Birbirimize buralarda yakınlaşırız. Toplumun bireyi olmanın bilincini buralarda kazanırız. Bazen ölüme de beraber giderek ulusun şehitleri oluruz.

Toplumsal duyarlılığımızı ve teröre lanet duygumuzu çok açık bir şekilde ortaya koymamız gerekiyor. Ne acıdır ki bu konuda yetersizlik yaşanıyor. Klişe mesaj ve açıklamalar yetmiyor; sıradanlaştı, içerikleri boşaldı. Acıyı paylaşmak için de yeni bir dil ve üslup geliştirmek gerek.

Teröre tepki dozunun çift yönlü ayarı lazım. Televizyonlara bakıyoruz, tamam yayınınızı kesmeyin ama göbek de atmayın be kardeşim. Terörle mücadele, askerin ve siyasilerin olduğu kadar bütün toplumun da sorumluluğudur.

Teröre, “toplumu korkutan, hayatı olağan akışından çıkaran değil, milletin karşı çıktığı, nefret ettiği bir konu olarak bakmak.” “Korkmuyorum ama tepkiliyim” “lanetliyorum” demek.

Bu haber 619 defa okundu.