Akpınar: 'Yatır gece kalkmış, namaz kılmış'

20 Eylül 2007 13:50 tsi
Ünlü sinema sanatçısı Metin Akpınar, küçüklüğünde İstanbul'da yaşanan iftarları anlattı. Bir Köşk'te büyüdüğünü anlatan Akpınar, Köşk'teki Ramazan adetleriyle ilgili bakın neler anlattı...

Metin Akpınar anlatıyor/ Milliyet

"1941 yılının 2 Kasım'ında İstanbul Aksaray'da doğdum. Doğduğum yer kocaman bir konaktı. Sinekli Bakkal romanında geçen Sinekli Bahçe Çıkmazı'nın içindeydi. İbrahim Ethem Ulagay Kimyaevi'nin sahiplerinin konağıydı ve müessesede çalışanlar da burada ikamet ederlerdi. 10-12 aile bir arada yaşardık. Bu benim 12 yaşıma kadar geçirdiğim ve tadına doyum olmayan bir süreçti.
Ramazan esasında ibadet ve perhiz ayı gibi yorumlanmasına rağmen aynı zamanda kutlama ve eğlence ayıydı. O, kendi bereketiyle gelir, her şey olağandışı olurdu. İnsanların evlerinde her akşam yemek yenir, ama iftar sofrasının, iftar yemeklerinin ayrı özellikleri vardır. Sahura kalkmak başka bir şeydir, sahur yemeklerinin özellikleri ayrıdır.

Aile arasında eğlence

Eğlence mekanizmasına baktığınız zaman da aileler genellikle kendi aralarında eğlenirlerdi. Konaktan çocukluğumda hatırladığım güzellikler arasında, özellikle iftarla sahur arasındaki süreç çok önemlidir.
Yazsa konağın girişinde, avluda büyük bahçede toplanılır, sofralar kurulur, şerbetler içilir. Şerbet çok önemli bir şeydir Osmanlı ve İstanbul yaşamında. Son zamanlarda hiç tadı tuzu kalmadı. Hep teneke kutular içinde garip isimli bir şeyler içiyoruz. Oysa o zamanlarda demirhindi şerbeti vardı, kına vardı, şıra vardı, limonata vardı, vişne şerbeti vardı, limon vişne karışık içilirdi.
Konağa yakın çok güzel bir Arnavut dondurmacımız vardı. Oradan şıra gelirdi, dondurma gelirdi, özellikle vişne ve kaymak gelirdi. Muhallebiciden tavukgöğsü alınır, üzerine dondurma konurdu. İnsanlar kendilerine bir ziyafet çekerlerdi ve bu, bugün diyetisyenlerin anlattıklarına uyardı.

Çorbadan sonra mola

Önce hurma veya zeytinle iftar açılırdı. Şeker olayını tamamlamak için reçel devreye girerdi.
Bir çorba içildikten sonra ara verilir, namaz kılınırdı. Namazdan sonra tekrar oturulur ve ana yemek yenirdi. Tatlı da bu ikinci oturumda, sahura kadar olan süreçte yenirdi.
Tonton esprili insanlar fıkralar anlatırlar, anekdotlar anlatırlardı. Ramazan olduğu için genellikle spiritüalist anlamda öyküler anlatılırdı. İşte 'Yatır vardı da kalktı, takunya koyduk, havlu koyduk ıslanmıştı, kalkmış namaz kılmış' filan. Bu güzelliklerle büyüdük."

Bu haber 1,326 defa okundu.