Rus füzelerini tanıyalım...

Rusya denizden kullanılan stratejik nükleer sistemlerin tasarımında daha yüksek bir aşamaya geçmeyi başardı.

Rus donanmasının başkumandanı Amiral Vladimir Masorin, karadan kullanılan Topol (SS-27) füzesinin denizden kullanılan türevi olan Bulava-M’nin (SS-NX-30) kitlesel üretimi için onay verildiğini söyledi.

Bu füzeler yeni dördüncü nesil Project 955 Borey sınıfı stratejik denizaltılara eklemlenecek. Bu türe ait Yuri Dolgoruky, Vladimir Monomakh ve Alexander Nevsky adlı üç denizaltı, Arkhangelsk Bölgesi’ndeki (Avrupa Rusya’sının güneyi) Severodvinsk’te bulunan Sevmash tersanesinde inşa ediliyor.

Serinin ilki olan Yury Dolgoruky 12 Bulava füzesine sahip olacak. Denizaltı, Rusya savunma bakanı Sergei İvanov ve diğer önemli misafirlerin katılımıyla Nisan 2007’de faaliyete başladı.

Bu teknolojilerin geliştirilmesi kolay olmadı. En başta, Miass dairesi denizaltı tarafından fırlatılan balistik füze D-19M Bark’ı (SS-NX-28) tasarladı ama denizaltılar için fazla büyük oldukları anlaşıldı ve daha sonraki uçuş testleri başka sakıncaları ortaya çıkardı. Rusya 1998’de, füze hemen hemen hazırken, teknik zorluklar ve yükselen maliyetlerden dolayı projeyi iptal etti. Dosya daha sonra merkezi Moskova’da bulunan ve yerden konumlanan Topol –M kıtalararası balistik füzesini (ICBM) geliştirmiş olan Isı Teknolojisi Kurumu’na gönderildi.

Bulava-M’nin (M’si Rusça’da donanma anlamına gelen morskoi sözcüğünden geliyor) ilk altı uçuş denemesinin dördü başarısızlıkla sonuçlandı. Masorin Temmuz sonunda yapılan son denemenin başarılı olduğunu açıkladı ama bağımsız uzmanlar o kadar emin değil. Onlara göre, füzenin üç savaş başlığından biri hedefine ulaşmadı.

Bu, Bulava ve üst versiyonunun tasarımcılarını caydırmadı. Silahlı kuvvetlere stratejik füzeler tasarlamak ve sağlamaktan sorumlu Rus Uzay Ajansı’nın başında bulunan Anatoly Perminov, Bulava’nın 12-14 deneme yapıldıktan sonra donanmanın hizmetine gireceğini söyledi.

Perminov bu konuda, Trident II deniz füzesini donanmaya, 19 yer denemesi ve 9 kez denizaltıdan fırlatıldıktan sonra tahsis eden ABD’yi örnek gösterdi.

Amiral Masorin Bulava’nın deneme süresinin bu yıl yapılacak iki denemeden sonra, 2008’te biteceğini söyledi. Denemelerden biri füzenin maksimum menzilini belirleyecek. Bu özel füzenin nereye yerleştirileceği kesinlik kazanmadı ama Rusya’nın Uzak Doğu’sundaki Kamçatka Yarımadası’ndaki Kura menzilinin ötesinde olacağı kesin. Öte yandan menzil hedeflenebilir, ama genellikle yapıldığı gibi Beyaz Deniz’den değil, başka bir denizden fırlatılabilir.

Batı basınına göre, üç aşamalı katı yakıtlı Bulava –M füzesi sınıfının en hafiflerinden birisi olacak. Sadece 30 metrik ton ağırlığında olan füzenin ilk simi Bulava-30’du. 8,000 km’lik etkili bir menzile sahip ve 4 ile 10 arası savaş başlığı taşıyabilecek.

Bazı uzmanlara göre, bu kadar hafif bir füze 10 savaş başlığı taşıyamaz. Diğer bazı uzmanlar ise modern nükleer teknolojinin ve birleşik materyallerin mühendislere, büyük örnekleri kadar etkili olabilen daha küçük ve daha hafif savaş başlıkları yapma imkanı sağladığını savunuyor.

Bulava büyük ihtimalle on savaş başlığı taşıyacak, çünkü aksi takdirde savaş etkinliği yeterli olmayacaktır. Borey sınıfı denizaltıların ilki olan Yury Dolgoruky 12 füzeatara sahip olacak ama sonraki iki model olan Vladimir Monomakh ve Alexander Nevsky denizaltılarının 16 füzeatarı olacak.

Eğer tasarımcıların planları gerçekleşirse, üç yeni denizaltı 44 Bulava füzesi ve 440 nükleer savaş başlığı taşıyacak. Bu, Rusya’nın askeri doktrininde taahhüt edilen stratejik nükleer caydırmaya hayranlık verici bir katkı anlamına geliyor.

Bulava’nın deneme sonuçları, ve bunun yanında parametreleri, uçuş telemetresi, teknik özellikleri ve yapım ve üretime dahil olan şirketleri ABD’den başka herkes için gizli bir bilgi. Washington stratejik kısıntılarla ilgili START-1 anlaşması gereği füze teknolojisine dair bilgi alıyor.

Dolayısıyla, bu bilgi sadece Rus ordusuna ve tasarımcılarına ve bunların yanında kendilerini korusun diye bu füzeler için vergi veren Ruslara gizli. Neden?

Bulava, Yury Dolgoruky ve sınıfındaki diğer denizaltılarla birlikte, bazı üst düzey Rus yetkililerinin siyasal hedeflerinin esiri oldu. Zira sözkonusu yetkililer 2008 sonunda, varolan ve varolacak bütün hava savunma sistemlerinden saklanma kapasitesine sahip en son füzelerle donatılmış dudak uçuklatacak bir denizaltı üretme vaadinde bulunmuşlardı.

Bu vaadi Rus toplumuna ve Batı politikacılarına işitme sorunları yaşatacak kadar sık ve yüksek sesle tekrar ettiler. Sözlerini tutmakta başarısız olmaları yüksek konumlarına mal olabilir ve ülkenin en tepesine tırmanma hayallerini yıkabilir. Bulava’nın tasarım aşaması bitmeden üretime sokulmasının sebebi bu. Keza yeni denizaltının yeni SLBM’ye zaten sahip olan donanmaya tahsis edilecek olması vaadinde bulunmalarının sebebi de bu.

Ancak, Masorin şu anda yeni füzelerin hepsinin değil sadece denemeler sırasında güvenilirliği kanıtlanmış blokların ve aşamaların üretime sokulacağı imasında da bulundu. Bulava-M denemeleri sona erince ve devlet kabul komitesince onaylanınca Votkinsk’teki makine alet işlerinde biraraya getirilecek ve üç yeni denizaltına ve de aynı zamanda, bir Project 941 Akula sınıfı (Tayfun sınıfı) denizaltısı olan dördüncü nesil denizaltı Dmitry Donskoi’ye entegre edilecek.

Bu denizaltı 20 füze atar taşıyor ve Bulava-m SLBM’leriyle silahlandırıldığında, Rus donanmasının nükleer caydırma kapasitesi 200 başlık daha fazla arttırılmış olacak.

Tabii bu ancak, Bulava-M füzeleri siyasal yarışta ayakta kalabilirse gerçekleşecek.     
(RIA Novosti, Viktor Yuzbashev, Russia Approves mass Production of cutting edge Bulava Missile)
Çev: Ekopolitik.org