DTP'de CHP gibi!

6 Eylül 2007 09:15 tsi
DTP'nin hâlâ bölge halkının tek temsilcisi, mutlak hakimi gibi konuşması, tavırlara girmesi çok yanlıştır. - Yasin Doğan'ın yazısı...

'DTP BÖLGE HALKININ TEK TEMSİLCİSİ DEĞİL'

Yeni Şafak- Yasin Doğan

CHP ile DTP arasında bir çok konuda benzerlik var. İkisi de halka rağmen halkçılık ekolünden. Toplumun değerleri, manevi kökleri, geleneksel özellikleri onların çok umurunda değil. Çünkü ikisine göre de halk bu değerlerin sultasından kurtarılması ve doğru yola getirilmesi gereken bir güruh.

CHP yönetimindeki elitizm, seçkincilik ve katı hiyerarşi DTP'de de var. Dışarıdan, sıradan, klik dışından birinin sürece girmesi hiç de kolay değil.

En önemli özellik ikisinin de siyaset tarzının belli saplantıları aşamaması.

CHP, her meseleyi rejim ve laiklik meselesi olarak takdim eder. Özelleştirmeden sosyal yardımlara kadar hükümetin her politikasını bir şekilde rejim bunalımına dönüştürür. Tek ve en önemli konu laiklik olduğu için, her konudaki muhalefet de bir şekilde bu konuyla ilişkilendirilir ve siyaset tarzı her konuyu devlet meselesi olarak tartışmaya açmaya dayanır.

DTP de farklı bir içerikle ama benzer bir siyaset tarzıyla hareket eder. Memleketin her konusu Kürt meselesiyle ilişkilendirilir. Siyaset tarzı da savaş-barış konseptine oturur.

Ahmet Türk'ün hükümet programıyla ilgili meclis konuşmasının ilk kelimesi de barış vurgusuyla başlıyordu. Elbette barış, toplumsal huzur, birlik beraberlik arzu edilen olumlu kavramlardır. Bunu, siyaset dilinin savaş-barış ikilemine oturması sebebiyle özellikle vurgulamak istiyorum. Benzer şekilde Diyarbakır Belediye Başkanı Baydemir'in siyaset yapayım derken ilk söylediği şey, “Başbakan Diyarbakır'a karşı açıkça savaş ilan ediyorlarsa hodri meydan diyorum. Savaştan kaçmayız. Diyarbakır bir kaledir, düşmeyecektir” idi.

Bir belediye başkanının Başbakan'a karşı siyasi çıkış yaparken kullandığı dil savaş terminolojisinden oluşuyor.

Baydemir'in siyasal tasavvuru ve zihni yapısı savaş şartlarına göre ayarlanmış; savaş ilan etmek, düşmeyecek bir kale, savaştan kaçmamak vs…

Böyle bir siyaset tarzı olur mu? Bunun, CHP'nin her meseleyi rejim meselesi olarak takdim etmesinden olumsuzluk olarak ne farkı var?

CHP'nin ne kadar demokratlaşmaya ihtiyacı varsa, DTP'lilerin de o kadar sivilleşmeye ihtiyacı var.

Sivilliği, demokratlığı, hukuk devleti anlayışını içselleştirmeden yapılacak siyaset bir yerde kendisini açık ediyor.

CHP de, DTP de, kriz eksenli siyaseti seviyor. “Öyle polemikler yapalım ki, ortalık karışsın” anlayışından kurtulamıyorlar.

İkisi de oyunu kuralına göre sürdürmeyi değil, oyunu tamamen bozmayı amaçlıyor.

Bir belediyenin parti değiştirmesi siyasi rekabet konusudur. Bu rekabet niçin savaş mücadelesi olarak dile getirilsin, niçin kale ile sembolleştirilsin?

Bu, tehlikeli bir hazımsızlıktır, çarpık bir siyaset dilidir.

AK Parti 22 Temmuz'da Diyarbakır'da yüzde 41, DTP'li bağımsızlar yüzde 42 oy aldı. Yerel seçimlerde AK Parti'nin Diyarbakır belediyesini kazanması da sürpriz değildir. DTP'lilerin burayı bir mücadelenin kalesi gibi görmesi ne kadar yanlışsa, halkın iradesini ceplerinde görmeleri de o kadar yanlıştır.

DTP şu gerçeği kabullenmelidir: AK Parti Doğu Anadolu'da yüzde 56, Güneydoğu Anadolu'da yüzde 54.5 oy alarak açık ara birinci parti olmuştur. DTP ve diğer bağımsızların oyu Doğu Anadolu'da yüzde 17.6, Güneydoğu Anadolu'da yüzde 21.7'dir.

DTP'nin iddialı olduğu Güneydoğu'da AK Parti, DTP'yi iki buçuğa katlamıştır.

DTP bir bölge partisi olduğu halde bu kadar oy almış, AK Parti bir Türkiye partisi olduğu halde bu iki bölgede Türkiye oy oranının üzerine çıkmıştır.

DTP'nin hâlâ bölge halkının tek temsilcisi, mutlak hakimi gibi konuşması, tavırlara girmesi çok yanlıştır.

DTP'nin bu tablodan çıkarması gereken çok ders vardır.

Bu mücadele hizmet mücadelesidir, siyasi rekabet mücadelesidir.

DTP'li belediyeler siyasi şovlar ve meydan okumalar yerine bölge halkına hizmet etmeli, siyasi mücadele verecek ise de demokratik siyaset literatürü içinde mücadele vermelidir.

 

Bu haber 497 defa okundu.