Burası nasıl bir ülke?

5 Eylül 2007 15:55 tsi
Sizi bilmem ama ben sıkıldım. Sıkılmanın da ötesinde yoruldum.

Salih Yaylalı- İnternet haber

Daha ne kadar gerecekler bıktırdılar artık

Her yeni güne ümitle değil, yeni endişelerle başlamaktan bıktım.
Haber görünümlü yönlendirmelerden ve yorum izlemekten nefret eder hale geldim.

Belgesellerde izlediğimiz, her an üzerine saldırılacak bir ceylan hassasiyeti ile hayatı ürkek ürkek yaşamak daha anlaşılır olmaya başladı son günlerde.
Artık şundan eminim: Benim ülkem zamanın zihnî olarak donduğu bir ülke.

Ekonomi gelişiyor, AB projemiz devam ediyor, yollarımız otoban oluyor, küreselleşme bizi evlerimizden vuruyor, neredeyse kişi başı bir cep telefonu kullanılıyor, demokratik seçimler yapılıyor ama bütün bunların felsefi manada zemini olarak kabul edilen demokrasi, hak ve özgürlükler bu topraklara yerleşemiyor.

Zamanı akan bir nehre benzetip, nehirde aynı su ile iki defa yıkanmaz diyen filozofların bu ülkede hayata dair algıyı yeniden tarif etmesi lazım.

Bu millet ne yaparsa yapsın olmuyor olmuyor, oluyor gibi oluyor ama yine de olmuyormuş gibi geliyor bana.

Ülke olarak demokrasi adına aldığımız her mesafeyi geri almaya yemin etmiş bir etkili azınlık zamanın kazanımlarını geriye sarmakla meşgul sanki.
Düşünerek yorulmak, bitmek bu olsa gerek.

Toplumun bütün enerjisini kara delik gibi yutan,
Ankara üzerinde çöreklenen kâbuslardan…
Kâbusların gerçekleşme ihtimalinden,
Cumhurun başına reva görülen saygısızlıktan
En temel insani haklara karşı takınılan engizisyonvari tavırlardan
Davetli olup davete katılmamak saygısızlığından
Sorumluların yıkıcı sorumsuzluk ve sorunlarından
2000 yıllık devlet geleneğinin ayaklar altına alınmasından
Normalleşemeyen demokrasimizden
Sivil itaatsizliğin gelişmesinden rahatsız olanların geliştirdikleri kural dışı itaatsizlikten

Ve en tehlikelisi takınılan maskelerle milli-manevi değerlerimize karşı verilen mücadelenin; Atatürk devrimleri, Laiklik ve Cumhuriyet adına verildiği püsküllü yalanından…

Ve daha birçok tehlikeden, zamanın muhteva olarak donduğu bu ülkede ne zaman kurtulacağız?

Bir vatandaş olarak daha ne kadar gerilmem gerektiğini bilmek istiyorum.
Döndüğümüz her dönemecin başında hız duvarına toslamayacağımızdan emin olmak istiyorum.

Çocuklarıma insanlığa katkıları ve evrensel değerlere saygısıyla övünebilecekleri bir ülke anlatmak ve o ülke için çalışmaları gerektiğini ifade etmek istiyorum.

Tek istediğim; medeni insanların yaşadığı, farklı olana saygının olmazsa olmazımız olduğu, birlikte yaşama kültürünün hayata geçirilmesi adına ortak aklın arandığı, kimsenin kimseye bir fikri ya da hayat tarzını dayatmadığı bir ülke.

Bugün bunları elde etmeye hiç olmadığı kadar yakın olduğumuzun farkında olacak kadar da olan bitenin farkındayım.
Ama her şeyin elimden bir sabun gibi kayıp gidebileceği endişesi de zihnimi bir türlü bırakmıyor.

Bunca komplo ve komplocunun olduğu bu ülkede, endişelerimde çok da haksız sayılmam değil mi?

 

Bu haber 564 defa okundu.