2002... Partisi tek başına iktidar, kendisi siyasi yasaklı...
2003/2004/2005... Partisi tek başına iktidar ama irili ufaklı darbe planlarının biri gidiyor biri geliyor... Balyoz, Sarıkız, Ayışığı... Hepsi Onu devirmek içindi.
2006... Danıştay cinayetine varan kontrolsüz darbeci öfkesi. Cumhuriyet mitingleri. Darbe sokaktan medet umuyordu. Erdoğana karşı.
2007... Şimdi görevini gururlu devreden Abdullah Gülün Çankayaya çıkma zamanları. 367 rezaleti o yıl patlamıştı. 27 Nisan bildirisini o sene yazmışlardı.
2008... Yüzde 47 ile iktidara gelen AK Partiye kapatma davasının açıldığı yıldır. Daha 6 sene bile olmadı.
2009... Andıç kağıtlarına mürekkep damlıyordu hala. AK Partiden nasıl kurtulunur? Erdoğan nasıl indirilir?
2010... Referandum tıpkı Danıştay Vakası gibi bir umuttu. Evet, sandığa gömülürse, Erdoğan da tarihe gömülecekti...
2011... CHP üzerinden genel başkan operasyonuyla bir kez daha deneme yılı. Genel seçimlerde AK Parti gidiyor, Erdoğan da bitiyordu!..
2012... MİT üzerinden hükümeti devirmenin, yeni paralel vesayetçilerin başkaldırdığı zamanlardı. 7 Şubat yolundan Erdoğanı devirme planı sahnedeydi...
2013... Gezi Parkı kalkışması Mayıs sonunda başlamıştı. 17/25 Aralık darbe girişimleri o kalkışmanın üzerine heyecanla gitmişti...
2014... Her gün, 10 Ağustosa kadar her gün o darbenin artçı girişimleriyle geçti. Erdoğan seçilmesin de, Erdoğan siyasette var olmasın da, Erdoğan yıkılsın da ne olursa olsun günleri yaşadık...
İşte dün Çankayaya oturan adam bu hikayeden geliyor. Siyasi hayatının her yılı, hatta her ayı bir başka saldırı ve darbeyle geçen bir hikayeden.
Hepsini yendi. Askeri, bürokrasiyi, paraleli, meridyeni, içeridekini, dışarıdakini, hepsini. Meclisten Çankayaya çıkarken yürüdüğü yolun her metresini fazlasıyla hak etti. O yürüdükçe demokrasi yürüdü, onun kariyeri yükseldikçe demokrasinin standardı yükseldi. Erdoğan Çankayayı kazanınca, demokrasi kazandı.
Onun mücadelesi üzerinden devlete, millet iradesine hükmeden bütün kurumlar kaybetti.
Yeni Türkiye bütün kurumlarıyla birlikte eski Türkiyeye karşı zafer kazandı. Erdoğanın dün Çankayaya yürüyüşü o zaferin yürüyüşüydü.
O yüzden dün Ankarada yaşanan devir-teslimden öte bir şeydi.
Bir devrin teslimiydi. Bir devrin demokrasiye teslimi...
Mustafa Karaalioğlu / Star (ilgili kısım)
Değerli okuyucumuz,
Yazdığınız yorumlar editör denetiminden sonra onaylanır ve sitede yayınlanır.
Yorum yazarken aşağıda maddeler halinde belirtilmiş hususları okumuş, anlamış, kabul etmiş sayılırsınız.
· Türkiye Cumhuriyeti kanunlarında açıkça suç olarak belirtilmiş konular için suçu ya da suçluyu övücü ifadeler kullanılamayağını,
· Kişi ya da kurumlar için eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi ya da kurumlara karşı tehdit, saldırı ya da tahkir içerikli ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi veya kurumların telif haklarına konu olan fikir ve/veya sanat eserlerine ait hiçbir içerik yayınlanamayacağını,
· Kişi veya kurumların ticari sırlarının ifşaı edilemeyeceğini,
· Genel ahlaka aykırı söz, ifade ya da yakıştırmaların yapılamayacağını,
· Yasal bir takip durumda, yorum tarih ve saati ile yorumu yazdığım cihaza ait IP numarasının adli makamlara iletileceğini,
· Yorumumdan kaynaklanan her türlü hukuki sorumluluğun tarafıma ait olduğunu,
Bu formu gönderdiğimde kabul ediyorum.
Yorumlar
+ Yorum Ekle