Oray Eğin tesettür plajından bildiriyor...

3 Eylül 2007 14:01 tsi
"Burada birkaç aile yaşıyor, öyle bir yer” dediler. Karada insan hayatına dair herhangi bir hareketlilik yoktu ama bir yandan da çok yakından kadın sesleri geliyordu. Kahkahalar, coşkulu çığlıklar... Biraz kafamızı çevirdiğimizde balık çiftlikleri

Oray Eğin'in Akşam'daki yazısı:

Tesettür plajından bildiriyorum 

Geçen hafta denize Çeşme’den açıldık, epey uzun bir yolculuğun ardından Bodrum’a vardık. Mavi yolculuk fikri kulağa çok cazip gelse de çeşitli zorluklar barındırır. İnsanın kendini sürekli meşgul tutması gerekiyor. Murat Belge, sınırsız-sorumsuz bir zaman boşluğunu mavi yolculukta “çalışarak” aşılması taraftarlarından. Mavi yolculuğun en zevkli tarafının bu olduğunu söyler. Ben bir gece koyda bilgisayardan film izledim. İnsanın denize çıkmasının sebeplerinden biri bilgisayar kullanmak, film izlemek gibi gündelik-rutin işlerden uzak kalıp kendini doğaya teslim etmesi halbuki.

Ancak cep telefonlarının çektiği alanlarda hayattan kaçış da tam olarak mümkün olmuyor. Tıpkı İstanbul’daymış gibi ofisi tekneye taşımak mümkün.

Mavi yolculukta vakit geçirmenin bir yolu da bolca yemek ve içmek. Tüketilen içki miktarı arttıkça çeneler açılıyor, sohbetler renkleniyor, yakınlaşmalar oluşuyor. Birbirini tanımayan insanların turistik bir gezi gibi mavi yolculuğa çıkmaları riskli bir durum ama; hiç yaşamadım, deneyenler gruptaki kimi insanlardan nefret edip cinayet işleyebilecek hale geldiklerini söylüyorlar.

Denizde yolculuk için en ideali birbirini iyi tanıyan üç ya da dört kişinin olması, bu insanların kendilerine ait alanları olabilecek kadar da geniş bir tekne kullanılması. Kimse kimseye karışmadan ama bir araya gelindiğinde kimsenin kimseyi kasmadığı ortamlarda eğlenceli olabiliyor mavi yolculuk. Ama dinlendirici mi, asla.

Zira denizde kalmak insanı hiçbir şey yapmasanız da yoruyor. Karaya ayak bastığınızda teknenin sallantısını arıyorsunuz, hafif bir baş dönmesi oluşuyor. Bütün gün denizin üzerinde rüzgar, doğrudan güneş de enerjiden çalıyor. Kimi koylarda arı saldırısı, sivrisinek istilası da mavi yolculuğun tadını az da olsa kaçıran unsurlar.

İyi bir mavi yolculuğun olmazsa olmazı nitelikli, kalifiye personel. Bu konuda da Türkiye’deki turcular, kaptanlar, tekne ekibi genellikle çok zayıf. İnsanın hayatını rahatlatan personel genellikle yabancılar, ancak onlar da fazla maliyetli olduklarından ancak çok zenginlerin teknelerinde bulunuyorlar. Birkaç aile diye kısıtlayabileceğimiz kadar zenginlerin... Yabancı personel şundan önemli: Türkiye hizmet sektörünün çok başında. Otellerde, restoranlarda personelin yetersizliğini görüyorsunuz. Birebir çalışmada da “hizmet”le görevlilerden işini yapmasını beklemek rica, minnetle oluyor. Yabancılar komplekssiz ve profesyonel. Hizmetin bir iş olduğunu, karşılığını aldığını biliyorlar.

Bu sene, her seneden farklı olarak, teknesinde vakit geçirme fırsatı yakaladığımız arkadaşımızın İsrailli bir kaptanı, İskoç bir aşçısı ve çok iyi Türk elemanları vardı. O bakımdan sorunsuz bir seyahat geçirdik.

Tekne biz uyurken Çeşme’den çıktı ve sabah uyandığımızda Bodrum’a demirlemişti bile. Çeşme’nin hemen dışında, Alaçatı’yı geçtikten sonra kaptanımızın verdiği koordinatlarla enlem 38-11 N, boylam 26-31 E olan bir koyda demirlemiştik. Günümüzü orada geçirdik, bol bol yüzdük, dinlendik.

Karada sayıları beş-altıyı geçmeyen müstakil evler vardı. Bir de cami. O kadar. Kıyıya kadar yüzüp buranın nasıl bir yer olduğunu merak ettik, tam o sırada üç erkek bir balıkçı teknesinden yardımımıza yetişti ve bilgi verdi. Pek de bilmemizi istemediklerinden başlarından savuşturdular demek daha doğru.

“Burada birkaç aile yaşıyor, öyle bir yer” dediler. Karada insan hayatına dair herhangi bir hareketlilik yoktu ama bir yandan da çok yakından kadın sesleri geliyordu. Kahkahalar, coşkulu çığlıklar... Biraz kafamızı çevirdiğimizde balık çiftlikleri gibi çevrelenmiş ancak etrafı yüksek paravanlarla ayrılmış bir bölüm olduğunu anladık. Burası belli ki son yıllarda moda olan tesettür plajlardan biriydi. Zaten karadan tesettür giysileri içinde kadınlar oraya yürüyorlardı.

Çeşme’nin belki de en güzel koylarından biriydi burası. Öğrendiğim kadarıyla İzmirli muhafakazar bir holdingin kendi ailesi ve tanıdıkları için yaptığı bir siteydi. Gündüz o balık çifliği gibi yerden gelen sesler akşam oldu mu kesildi, koyda hiç ışık da yanmadı. Kadınlar kimseler onları görmeden belli ki orada denizin tadını çıkarmışlar, seslerinden anladığımız kadarıyla bir kadınlar hamamı atmosferi yaratmışlar ve sonra da hiçbirimize görünmeden kaybolmuşlar...

Bu yıl değişik koylarda, günübirlik teknelerde geçtiğimiz yıllara kıyasla çok daha fazla tesettürlü görmek mümkündü. İstatistiğe vurmak imksansız elbette, bir bilimsel dayanağı da yok, sadece nesnel bir gözlem ama geçtiğimiz yıllara kıyasla türbanıyla tekne gezisine çıkanların sayılarında epey artış vardı.

Mavi yolculukta güzergahlar aşağı yukarı bellidir, belki de bu koylara, Beyaz Türkler’in demir attıkları yerlere gelmiyordu muhafazakar kesim. Bu sene, kendilerini göstermekten çekinmemiş olabilirler...

Bunlar mavi yolculuktan ilk gözlemler... Bir de tabii gördüklerimizin düşündürdükleri var...

Bu haber 552 defa okundu.