Tuğçe'nin yazısındaki acı haber

27 Ağustos 2007 12:21 tsi
"Aptal sarışın" diyorlardı ona... Özellikle Cumhurbaşkanlığı seçimleri öncesinde, o buhranlı günlerde yazdıklarıyla çok tartışma yarattı, dikkatleri üzerine çekti Tuğçe... Geçtiğimiz günlerde verdiği bir röportajda bebek beklediğini söylemişti. Bu kez T

Belki de Cumhurbaşkanlığı seçimleri öncesinde "siyaset dışında hiçbir şeyle ilgilenmeyenlerin" keşfedemediği bir yazardı Tuğçe Baran. Ancak seçim havasında, Türkiye'nin suni bir gerilime girdiği o dönemde, cesur kalemiyle ayrımcılığa meydan okudu ve dikkatleri üzerine çekti.

Öylesine yazılar kaleme aldı ki, geçtiğimiz gün bir röportajda kendisini hiç görmeyen hayran okur kitlesinden evlilik teklifi aldığını dahi söylüyordu Tuğçe. Aynı röportajda bebek beklediğini, iki aylık hamile olduğunu da belirtmişti. Bugünkü yazısında ise Tuğçe Baran bebeğinin gelmeyeceğini, onu kaybettiğini yazdı. iyibilgi ailesi olarak kendisine sabırlar diliyoruz.

Tuğçe Baran'ın yazısına geçmeden önce bu sabah yitirdiğimiz gazeteci Şakir Süter'i de analım. Türkiye bu sabah önemli köşe yazarlarından birisini kaybetti. Tecrübesiyle gazeteciliğe önemli katkılar yapan, Ankara siyaseti ile ilgili aydınlatıcı bilgiler veren Süter'e iyibilgi ailesi olarak Allah'tan rahmet, yakınlarına başsağlığı diliyoruz.

Şimdi Tuğçe'nin Vatan'daki yazısına göz atma sırası...

Gitti 

İnsan her başladığı işi sonlandıramayabiliyor. Bebiş, yerinde durmak istemedi. Her ne idiyse şikayeti beni terk etti. Dünyaya gelmek istemedi. Veya 7 ay kadar acele mi etti demek lazım?

Cumartesi sabahı, arkasına bile bakmadan çekti gitti.

***

Doğanın bir bildiği vardır muhakkak. Fazla kurcalamamak lazım. Sorgulamamak da.

Neden gitmek istedi, neydi acelesi, neydi şikayeti bilemeyiz.

Bir tek doğa bilir.

Biz bilmesek belki de daha iyi.

Bazen bilmediklerimizdir bizi teselli eden.

“Kader: Gerçeği bilmeyi istememektir” der Nietsche.

***

Fakat, düşünmeden edemiyor ki insan..

Dursaydı neye benzeyecekti acaba? Güzel bir insan mı olacaktı? Babası gibi mutlu ve güleç mi olacaktı? Yoksa anası gibi somurtuk ve sorgulayıcı mı? Bir dahi kaybetmiş olabilir miyiz? Veya dünyanın en saf ve en iyi insanını?

Bilemiyoruz. Gitti. Her ne olacaksaydı artık olamayacak.

***

Kim bilir, mutsuzluğumun nedeni belki de buydu. “Anne ben gideceğim. Hiç boşuna sevinme” demeye çalışıyordu belki de.. Kendini alıştırmamaya çalışıyordu.

Bilemiyoruz tabii. Bilemeyiz de. Benim hüzün dolu varsayımlarım bunların hepsi.

***

Kim bilir belki de derin ve iyileşmez korkularımı sezdi. Anneliğe dair derin endişelerimi fark etti. Günler geceler boyu süren ağlamalarımı duydu.. Ödümün fena halde koptuğunu anladı..

Belki de insanların kimisi asla anne olmamalı. Belki de ben bunlardan biriydim.

Ve ben değil ama o fark etti.

Yapılması gerekeni yaptı.

Doğruyu bilen belki de o fasulye tanesiydi.

“Gerçek bilginin” kimde olduğunu bilebilir miyiz?

Belki de bir taş parçası bile bizden daha çok sahiptir gerçeğe.. Dinlemesini öğrenmek lazım belki de..

Bir süre susmak en iyisi..

Zira çok konuşuyoruz..

Bu haber 905 defa okundu.