Bir devri tasfiye eden imza

5 Aralık 2013 09:32 tsi
"14 Aralık tarihli Genelge bir devrin tasfiyesi açısından tarihi öneme haiz"

Kırmızı Kitaplarda yazan tehditler, MGK'da alınan kararlar, Yüksek Askeri Şura toplantılarında atılan imzalarla bu millet inim inim inletildi.

O nedenle 22 Kasım 2010 tarihli Bakanlar Kurulu kararı çok büyük önem taşıyordu.

Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ile Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın imzasını taşıyan Bakanlar Kurulu kararında, 'Milli Güvenlik Siyaset Belgesi-2010'un kabulü' yazıyordu. Yani irticanın, dindarların bu ülke için tehdit olmadığını gösteren, 'Yeni Kırmızı Kitabı'n' kabul edildiğini gösteren bir belgeydi bu.

O aslında bir devrin tasfiye edildiğinin belgesiydi.

Kırmızı Kitaplarda tehdit olanlar, gün geldi Kırmızı Kitapları değiştirecek güce ulaştı.

Yine gün gelecek, Kırmızı Kitapları olmayan bir Türkiye'yi ulaşacağız. Kırmızı Kitapların yerini özgürlük belgeleri alacak.

Üzerinde 'Gizli' damgası bulunan, altında ise Başbakan Erdoğan'ın imzasının yer aldığı 14 Aralık tarihli Genelge ise, bir devrin tasfiyesi açısından tarihi öneme haiz.

Bir devri tasfiye eden imza...

28 Şubat'ın tasfiye etmek istediği Recep Tayyip Erdoğan'ın, 28 Şubat'ı tasfiyesi...

Başbakan'ın imzasını taşıyan, 2010/27 sayılı 'Genelge' ile 28 Şubat'ın, 'Genelge ve talimatları ile Başbakanlık ve diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından yayınlanan genelge, tamim, eylem planı, yönerge, talimat, olur, direktif ve diğer adlar altında yürürlüğe konulan her türlü işlem ve düzenlemeler yürürlükten kaldırılmıştır' deniliyor.

Ekli listede 28 Şubat'ın en şiddetli dönemlerinin yaşandığı 1997,1998 ve 1999 yıllarında çıkarılan 7 adet talimat ve genelgenin yürürlükten kaldırıldığı belirtiliyor.

Tam anlamıyla bir devrin tasfiyesi.

Türkiye'de 28 Şubat benzeri ara rejimler geçmiş dönemlerde de yaşandı. 28 Şubat post modern bir darbe süreciydi ama 27 Mayıs başbakan asan bir darbeydi. Demokratik Türkiye'ye alternatif, 'Paralel devlet' yapılanmasını gerçekleştiren bir müdahaleydi.

Darbelerin anasıydı.

27 Mayıs'tan sonra DP'nin devamı olan AP iktidara geldi. Ama darbecilerden hesap soramadı. 'Demokratlara af'fı bile parlamentodan geçirecek cesareti bulamadığı için AP parçalandı. İçinden Demokratik Parti çıktı. Daha kötüsü, 12 Mart ve 12 Eylül askeri müdahaleleriyle devrildi.

12 Eylül'de devrilenler daha sonra Başbakan ya da Cumhurbaşkanı oldu. Demirel Çankaya'ya çıktı, Ecevit ve Erbakan başbakan oldu, Türkeş partisinin başına döndü. Ancak 12 Eylül'den hesap soramadılar. Demirel tüm siyasi mücadelesini 12 Eylül'den hesap sorma üzerine inşa etti. Yasakların kaldırılmasından Başbakanlık koltuğuna oturmasına dek millet bu mücadelesine destek verdi. Ama darbelerle devrilen o kuşağın hiçbir zaman darbecilerden hesap sorma gibi bir hedefleri olmadı.

Erdoğan'ın farkı da burada yatıyordu.

28 Şubat'tan olduğu gibi 12 Eylül'den de hesap soran Başbakan oldu. Balyoz, Ayışığı ve Sarıkız gibi darbe planlarını, Ergenekon gibi yapılanmaları yakasından tutup, yargının karşısına dikti.

28 Şubat sürecinde daha mutlu olduklarını ifade eden arkadaşlar ne der bilmem ama bu ülkenin demokratlarının ve dindarlarının, bir imzasıyla bir devri tasfiye eden Erdoğan'a bir teşekkür borcu olsa gerek.

Abdülkadir Selvi / Yeni Şafak (ilgili kısım)

Bu haber 1,195 defa okundu.