Anti-pazarlık

11 Mart 2013 11:25 tsi
Silah bırakmasın diye Kandil ile pazarlık yapanların listesi... iyibilgi özel

Radikal gazetesi yazarı Cengiz Çandar, bugünkü Taraf gazetesinde Neşe Düzel'in çözüm sürecine dair sorularını yanıtladı. Sürece dair yaptığı bir tespit, çözüm sürecinin iç siyasete bağlı olduğu kadar uluslararası konjonktüre de ne kadar bağlı olduğunu çok açık bir şekilde gösteriyor. Röportajdan ilgili kısım şöyle:

"Çandar: Öcalan, PKK için bir zamktır. Ayrıldığı anda, PKK parçalanır. O yüzden PKK’nın lider kadrosu kafası yatmasa da direnmeyecek. Ama Kandil süreci istemiyor. Bugünkü konjonktürde ömürlerinde görmedikleri kadar destek alıyorlar. İran, Suriye ve Irak’la çok sıkı ilişkideler. Suriye’de yönetici durumundalar. Diplomatik manevra alanları, İsrail’den Rusya’ya kadar genişledi. PKK’yı bu süreçte şanslı görüyorlar. “Bu kadar avantajlı durumdayken, başkanımız, gelecekte silahlarımızı imha edeceğimiz bir süreci başlattı” diyorlar. Kandil, Öcalan’ın önerilerini henüz hazmetmedi. Karayılan, Öcalan’ın mektubuyla ilgili özünde şunu söylüyor. “Çok zorlanıyoruz ama Öcalan’ın dediklerini yapacağız” diyor. PKK’yı nasıl ikna edecekleri konusunda sıkıntıdalar…

Düzel: Öcalan bu avantajlı durumu bilmiyor mu?

Çandar: Biliyor.

Düzel: Türkiye, Öcalan’a ne önerdi bunun karşılığında?

Çandar: Onun çok somut, net cevabı yok şu anda."

PKK'nın silah bırakması sürecinin kırılganlığının farkında olan ülkeler, Türkiye ile olan ilişkilerinde bu süreçten kendilerine pay çıkartmak isteyecekler. İşte Çandar'ın, PKK'nın diplomatik manevra alanını işaretlerken kuzeyde Rusya, güneyde İsrail'i işaret etmesi o kümenin hangi aktörlerden oluştuğuna dair önemli bir tespittir.  Ancak Rusya ve İsrail'in birlikte anılması sadece kümenin büyüklüğü açısından değil, iki ülkenin birlikte neler yapabileceği açısından da önemli. PKK konusunda her iki ülkenin de söylemek istedikleri "son sözlerin" olduğu bilinen bir gerçek. Rusya ve İsrail'in, Türkiye'nin içinden geçtiği çözüm sürecine dair bakış açıları hangi noktalarda kesişiyor, nerelerde ayrılıyor, bunların tespit edilmesi şart. Kesişim noktalarından biri büyük ihtimalle Suriye, keza bir ayağı çukurda olan Esad için Türkiye'nin içinde bulunduğu süreç, önemli bir fırsat. Aynı şekilde Türkiye ile Esad rejimi konusunda karşı pozisyonlarda bulunan Rusya için de bir fırsat teşkil ediyor. Türkiye ile barışma çabalarına yanıt alamayan İsrail için de aynısı geçerli. (Çok zorlanırsa İran bile bu denkleme katılabilir) Gelelim bu dördünün kesiştiği noktaya...

Türkiye sınırında tıkanan Arap Baharı'nın Kafkaslara sıçramasını istemeyen Moskova için Tel Aviv "operasyonel anlamda" büyük önem taşıyor. İsrail uçaklarının Esad'ın burnunun dibindeki hedefleri vurmasından bu anlaşıldı. Ankara'yı kızdıran o operasyon sayesinde İsrail, Rusya'ya askeri anlamda Baas rejimi ile ilgili önemli mesajlar göndermiş oldu. Hemen akabinde Ruslar'ın Akdeniz'de sürekli bir donanma bulundurmaya karar vermesi ve Rus Gazprom'un İsrail'in LNG tesisinden 20 yıl boyunca alım yapmayı öngören antlaşma imzalaması, Moskova'nın mesajı İsrail'in istediği şekilde aldığını gösterdi. Suriye ve Akdeniz konusunda işbirliği imkanı arayan İsrail ile Rusya'nın ayrıştığı noktalar neler, onu da Washington ve Pekin'e bakarak yorumlamak lazım. Ancak şurası bir gerçek ki, Türkiye'nin içinden geçtiği süreç, her iki ülkenin Ortadoğu üzerindeki hesaplarını yakından ilgilendiriyor. Nihayetinde Çandar'ın bahsettiği diplomatik manevra alanının sınırları da belirlenmiş oluyor.

Aynı şekilde, Ankara ile sorun yaşayan başka aktörler de "çözüm sürecinde" kendine pay çıkartmak isteyecektir. Önemli olan Ankara'nın bu pazarlıkta kimin PKK'ya ne vaad ettiğini bilmesi ve bunlara karşı hızlı bir şekilde yeni stratejiler geliştirebilmesi. Zaten Neşe Düzel de bunu merak ederek Türkiye Öcalan'a ne vaad etti diye soruyor. Çandar'ın "somut" bir cevap vermemesi pazarlığın hayati noktasına işaret ediyor. Böylesine dinamik bir süreçte, masadaki tekliflerin sürekli değişiyor olması kaçınılmaz. 

www.iyibilgi.com  özel

Bu haber 3,690 defa okundu.