Şapkanın altı sessiz!

20 Temmuz 2007 14:42 tsi
‘Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu’ özlü sözünü, Süleyman Demirel’le ilgili birşey söyleyecekseniz, aklınızdan çıkarmayacaksanız. Mamafi, bu sefer(lik) ‘baba’ yenildi gibi. Şimdi Güniz Sokak’tan çıt çıkmıyor. He

Seçim olacak, hem de bu kadar kritik bir seçim, Süleyman Demirel’den çıt çıkmayacak. Hayra mı yormalı yoksa şerre mi bilinmez ama ‘kutsal şapka’nın altından ses gelmiyor.

Oysa Demirel konuşur. Ve iyi konuşur. Hele ‘muhalif’ konuşursa yıpratır. Güniz Sokak’a yakın mahfillere göre bu sessizliğin ardında öyle netameli işler yok. Baba, seçim sonuçlarını bekliyor.

23 Temmuz’dan sonra durumu değerlendiren konuşmalar elbette yapacak. Ancak bu tatminkâr değil. En azından halkın alıştığı bir durum değil. Esasen bugüne kadar ki tecrübeler, Demirel’in seçim sonuçları-nasıl bir tablo meydana gelmiş olursa olsun-üzerine “açıklayıcı” analizlerler yapmadığını gösteriyor.

“Dün akşam Türkiye’de seçim olmuştur. Halk sandığa gidip oyunu hür olarak kullanmıştır. Herkese, hepimize, bütün Türkiye’ye hayırlı olsun. Demokrasi budur!”

Doğru. Ancak tam ne demek belli değil. Gerçekte Süleyman Demirel’den beklenen de bu değil. Ankara’da Demirel’den beklenen nedir sorusunun yanıtı, daha çok körlerin fil tarifi gibi.

Çünkü seçimlere çok az bir zaman kaldı ve bu andan sonra Demirel’in söyleyeceği veya yapacağı birşey sonuçları değiştirmeyebilir.

Merkez Sağ ne kadar yaraladı?

Artık daha net yazılabilir ki, Demirel kendisinden bekleneni, zamanında dört başı mâmur olarak yapmıştı! Türkiye’de kabul görmüş anlamıyla “sağ”ın iktidarı için kurduğu plan tıkır tıkır işliyordu.

Geleneği temsil eden Doğru Yol Partisi, Özal’ın bitip tükenmek bilmeyen mirası ANAP, dışarıdan katılacak Mehmet Ali Bayar, İlhan Kesici vs. saygın ve motive edici isimler, Rize’den Mesut Yılmaz ve elbette Demirel’in yarım asırlık vazgeçilmez ve sadık dostu “konjonktür”,  onun en iyi “helva”yı yapan mahir elinde “yıkıcı bir etkiye” dönüşmek üzereydi.

Bu öyle bir ivme olacaktı ki, zirveden düşen minik bir kar tanesi hedefine ulaştığında dev bir çığa dönüşecekti. Altında da AKP ve CHP kalacaktı.

Ama olmadı! Neden olmadı ve nasıl olmadı, bununla ilgili bir çok spekülasyon ve biteviye dedikodu var Ankara’da. Ancak anlaşılıyor ki seçimden sonra ve özellikle Demokrat Parti’nin barajı geçememesi halinde ortaya çıkacak. O zaman susanlar daha rahat ve fatura keserek konuşacaklar.

Peki ANAP ve DYP’nin “merkez sağ çatı” DP’de buluşamaması, hamlenin en güçlü ve çekici ayağı olan bu oluşumun bozulması Demirel’i ne kadar yaraladı? Olayın sıcak olduğu günlerde çok sinirlendiği ve hadi ılımlı “serzeniş”kelimesini kullanalım, bulunduğu biliniyor.

Çünkü merkez sağ mâbed’den gelen fısıltılar, “oyunu” bozanların dış etkilere maruz kalmasından ve etkilenmesinden Demirel’in müthiş öfkelendiğini dillendiriyor.

Demirel’in bu konuda-yani iki partinin birleşmesine ramak kalmış bir kaç gün hatta saat de-neler olduğunu tüm sır noktaları  aydınlatacak kadar açık konuşmasını beklemek doğru olmaz.

Çünkü O’nun yarattığı siyasi gelenek, gelişmeleri olduğu gibi kabul edip, oyuna yeniden başlamayı vâz ediyor. Demirel yine böyle yapacak. 23 Temmuz ola, hayrola!

www.iyibilgi.com

Bu haber 617 defa okundu.