Olağan günler: 2 ay içinde ne olacak?

9 Temmuz 2007 16:56 tsi
Tam tekmil ve biraz da konsantrasyon sorunu çekerek 22 Temmuz’a kilitlendik! Şu ana kadar ki ‘istatistiki’ öngörüler doğru çıkarsa, önümüzdeki 60 günün siyaset senaryosu belli. ‘Türkiye’de o zamana kadar neler olur neler̵

Lafı uzatmaya hiç gerek yok. Tek başına hükümet kuracak denli vekil sayısına da yüksek ihtimal sahip olarak, AKP 22 Temmuz’u birinci parti olarak atlatacak.

Ondan sonra bir seri bürokratik ve parlementoya özel işlemler geliyor. İlki, Cumhurbaşkanı’nın en çok oyu alan partiyi (kanunen değil geleneksel olarak) görevlendirmesi, o partinin 15 gün içinde hükümetini kurup, Bakanlar Kurulu’nu ilan etmesi.

Ardından yeni hükümetin güvenoylaması yapılacak ve büyük olasılık bir gün içinde sonlandırılacak. 276 bulunacak ve hükümet icraatlarına başlayacak.

Bu sürece paralel bir işlem TBMM Başkanı’nın seçilmesi. Zira yeni Meclis’in ilk açıldığı günden yenisi seçilene değin geçen sürede TBMM’ye seçilmiş değil, bilindiği üzere “en yaşlı vekil” başkanlık edecek.

Muhtemelen partilerarası ilk pazarlıkların başlama noktası da burası. Çünkü hemen ardından yapılacak Cumhurbaşkanlığı seçimleri için  de ilk ayak burası. AKP seçimleri birinci parti olarak aşarsa, Köşk için uzlaşmaya yakınlaşmasının bir bedeli olarak ve yeter oy nedeniyle yeni Başkan da AKP’den gelecek.

AKP’nin hükümet kurması durumunda, Başbakan’ın kısa süre içinde açıkladığı gibi yeni Cumhurbaşkanı’nın seçimi uzlaşma yolu ile aşılacak.

Buradan AKP’nin artık daha dikkatli hareket etme tecrübesi kazandığı sonucu çıkarılabileceği gibi, Cumhurbaşkanı seçimi için yeterli sandalye sayısına eskisine oranla çok daha uzak kalınacağının şimdiden görülmesi olarak da yorumlanabilir.

Yani bir tür ön alma hamlesi. Muhalefet partilerinin, “ne oldu düne kadar burnunuz düşse yerden almıyordunuz, şimdi vekil sayınız yetmeyince mi geliyorsunuz” minvalli olası söylemlerini şimdiden önleme manevrası.

Ancak her iki halde de Cumhurbaşkanı’nın uzlaşma ile seçileceğine ve ortada birden çok isim ve aday bulunacağını söyleyebiliriz. Bu halde kısa sürse bile tartışmalı günler göreceğiz.

Böylece içlerinde Cumhurbaşkanı Sezer’in 23 Temmuz’da istifasını bile olanaklı gören bir çok ihtimal ortadan kalkacak. Yeni Cumhurbaşkanı’nı parlamento sonrakini ise halk seçecek.

30 gün içinde Cumhurbaşkanı seçilmesi yüksek olasılıkla mümkün olacak. Zira Köşk seçiminin gerçekleşmesini sağlayan bir çok faktörün içinde en başat ve baskın olanı, seçilememesi halinde daha çiçeği burnunda vekillerin koltuklarına hemen veda etmesi demek.

Bu noktadan sonra “stabilizasyon” mümkün. Yani sıradan politik günlere dönebiliriz. Tabii Kuzey Irak’a bir operasyon veya TBMM’de grup kuracak DTP kökenli bağımsızların yeni bir “konu” ortaya atmamaları ve yine muhtemelen hemen yan sıralarda oturacak MHP’li milletvekillerinin konuyal dahil olmamaları halinde.

Nihayet ekonomi de şimdiye kadar sağlam ama gergin durduğu günlere geri dönerek, tüm bu “vartaları” atlatmanın ferahlığını yaşayacak.

İyi ama sayılanların hepsi gerçekten olacak mı? Anayasal ve TBMM’yi bağlayan, yapılması zaten zorunlu tüm hamleler aynen olacak. Ancak o günlerin “dolgusu” o kadar boş olmayacak.

Yine sayısız siyasi hamle ve plan işleme sokulacak. Şimdiki sessizliğin nedenlerinden biri bu. Diğeri ise 23 Temmuz sabahı herkesin elindeki “mühimmatın” envanterini çıkarmamış olması.

Bu haber 513 defa okundu.