Komutanlar bölgeye

1 Kasım 2011 09:35 tsi
Terörle mücadelede yeni dönem...

Tunus'ta Yasemin devriminin yaşandığı, Mısır ve Libya'da ise Arap baharının kendini hissettirmeye başladığı günler.

Katar merkezli El Cezire televizyonu bölgeyi kasıp kavuruyor.

Katar Emiri El Thani ise elinde televizyonun uzaktan kumandası, yabancı konuğu ile konuşuyor.

Bir yandan da gözü, Arap isyanında.

Uzaktan kumandanın düğmesine basarken, konuğuna dönüyor ve "Bu diktatörlerin hepsi gidecek" diyor.

O sırada ekranda Hüsnü Mubarek ile Kaddafi'nin görüntüleri yer alıyor.

Gözlerini konuğunun gözlerine dikerek, "Hepsini devireceğiz" diye konuşuyor.

Körfez savaşından bu yana Katar tam bir operasyon merkezi.

Bir otelde Libya ordusunun yeniden teşkili için Genelkurmay Başkanları toplantısı yapılıyor, diğer otelde ise Suriye süreci görüşülüyor.

Ve Kaddafi'nin linç edilmesiyle birlikte Libya defterinin o sayfası kapatılıyor, Suriye sayfası açılıyor.

Kaddafi'nin Sirte'den kaçarken yakalandığı, isyancılar tarafından o anki psikolojinin etkisiyle linç edildiği gibi kurmacaya inanmıyorsunuz herhalde.

Trablusgarp'ta birliklerinin başında çarpışırken batılılarca vurulan kahraman bir Kaddafi figürü istenmediği için kaçarken bir fare gibi kanalizasyon deliğine saklanan, Libyalı isyancılar tarafından oradan çıkarılıp linç edilen hatta tacize uğrayan bir Kaddafi geleceğin Libyası açısından daha az tehlikeli bulunduğu için bu yöntem tercih edildi.

Aynı şekilde kendisini Arap'ın kılıcı olarak gören Saddam Hüseyin'in de saçı sakalı birbirine karışmış ve bir çukurun içinde yakalanan görüntüsü, Irak'ı dizayn edecekleri açısından gerekliydi, başarıldı.

Orada öldürülen Kaddafi ya da Saddam değil, kitleler üzerindeki etkileriydi.

Beşar Esad için ne takdir edildi kestirmek mümkün değil. Ama onun için de geriye sayımın başladığı kesin.

PKK'nın son zamanlarda artan eylemlerini bu süreçten ayrı düşünmek ise imkansız.

Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra bölge sykes-picot anlaşması ile İngiliz ve Fransızlar arasında paylaşıldıysa, şimdi de bunun yeni bir versiyonu yaşanıyor.

PKK ile meşgul edilen Türkiye ise bu süreçlerin dışında tutulmaya çalışılıyor.

Tarihi bir sürecin içinden geçiyoruz. Ya bu süreci yöneten güçlerden biri olacağız ya da süreç bizi şekillendirecek.

O nedenle PKK'ya karşı yürütülen mücadelenin uluslararası strateji açısından önemli bir boyutu var.

Çukurca saldırısından sonra PKK'ya karşı yürütülen mücadelede bir konsept değişikliğine gidildiğine dair sinyaller geliyordu.

Bunun başında sivil iradenin inisiyatifi eline alması geliyordu elbetteki..

Savunma yerine, saldırıya geçilmesi, Jandarma Özel Harekat Timleri'nin Polis Özel Harekat ile birlikte başarılı operasyonlara imza atmasına tanık olmuştuk.

İstihbarata dayalı hava operasyonları, güdümlü füzelerle nokta hedeflerin vurulması, Kavaklı Kampı ile Kazan Vadisi'nin temizlenmesi gibi.

Ama konsept değişikliğini gösteren en önemli değişik, Genelkurmay Karargahı'nın bölgeye taşınmasıydı.

Çukurca saldırısından sonra komutanlar bölgeye gitmiş ve MGK'ya kadar Ankara'ya dönmemişlerdi.

Çok önemli bir adımdı. Hem birliklerin moral ve motivasyonu hem de bundan sonraki sürece ilişkin güvenin artması açısından çok önemliydi.

Çünkü 30 yıldır terörle mücadele eden Türkiye'nin Genelkurmay Başkanları sadece olay günü gidip brifing alıp döndüler. Ama teröristler 30 yıldır dağdalar ve bir strateji dahilinde mücadelelerini sürdürüyorlar.

Abdülkadir Selvi / Yeni Şafak (İlgili kısım)

Bu haber 1,585 defa okundu.