CHP: Oy kaygısı mı açılım mı?

5 Haziran 2007 14:12 tsi
CHP’nin aday listesi açıklandıktan sonra milletvekili aday isimlerinde önemli bir değişim gözlendi. Baykal 149 vekilden 66’sını liste dışı bıraktı. Dışarıda kalan vekillerin yerine gelenler ise “vitrin” isimler… Soru şu: Bayk

22 Temmuz seçimlerine yönelik son adım atıldı: Partiler milletvekili aday listelerini Yüksek Seçim Kurulu’na verdi. Listelerde göze çarpan partilerdeki değim iradesi… CHP’den AKP’ye, MHP’den DP’ye partiler yeni yüzlerle seçime girme telaşında. Peki, bu yeni isimler uzun dönemli politika değişikliklerine yol açacak mı? Hangi partiler adaylarındaki değişimi politikalarına yansıtacak, hangi partiler yansıtamayacak? Türkiye’nin siyasi yelpazesini derinden etkileyecek tartışma konusu bu…

Milletvekili aday profili “değişim” işaret eden partilerden birisi de CHP. CHP'de "Değişim isteniyor, yapacağım" mesajı veren Deniz Baykal, dediğini yaptı. YSK'ya verilen aday listesi, adeta deprem etkisi yarattı. Baykal, 149 milletvekilinden 66'sını liste dışında bıraktı. 83 vekil yeniden listelere girebildi, ancak bunlardan sadece 60'ının yeniden Meclis'e girme şansı yüksek. Bu CHP için önemli bir değişiklik anlamına geliyor. En azından görünüşte CHP’nin önemli bir değişim iradesi ortaya koyduğu açık.

Ancak gerçekte böyle mi? Bu soruya olumlu yanıt vermek için bu değişimin CHP’de karar yapıcı merkeze ne kadar yansıdığını incelemek gerekiyor. Baykal partinin politikalarını belirleyen kadrosunda değişime gitmiş değil. Üstelik CHP’nin 2002 seçimlerinde vermiş olduğu başarısız değişim sınavı hatırlandığında yeni yüzlerin CHP’yi ne kadar yönlendirebileceği soru işareti. Hatırlanacağı gibi Baykal 3 Kasım 2002 seçimlerinde Yaşar Nuri Öztürk, Kemal Derviş ve İnal Batu gibi isimleri partisine katmış ancak seçim sonrasında bu isimler ya partiden ayrılmış ya da Batu gibi pasifize edilmişti. 22 Temmuz sonrasında partiye katılan yeni isimlerin akıbetinin ne olacağı, parti içinde tartışma yaşanıp yaşanmayacağı soru işareti.

CHP’deki değişim sinyalinin bir önemli özelliği de son aylarda yaşanan gerilim siyasetinden önemli ölçüde etkilenmiş olması. CHP’nin “sağdan katılım” gibi algılanan yeni üyeleri aslında Türkiye’deki politik tartışmaların öyle ya da böyle bir tarafı. İlhan Kesici örneği bu düşünceyi güçlendiriyor. Baykal ve Demirel’in seçim öncesinde sağda ve solda birlik girişimlerinde adeta ortak tavır alması, CHP’deki değişim sinyalinin seçim öncesi oy kaygısını gidermek için atılmış bir adım olarak algılanmasına yol açıyor. Her ne kadar Sabah yazarı Erdal Şafak “Türk siyaseti değişiyor, CHP de merkeze geliyor” şeklinde bir iddia ortaya atmış olsa da Baykal’ın bu son “liste” hamlesinin ileriye dönük bir değişim iradesinden ziyade, seçime yönelik bir hamle olduğu izlenimi doğuyor.

Peki, Baykal’ın merkeze gelmesi gerekmiyor mu? iyibilgi olarak daha önce “Erdoğan gibi Baykal da merkeze gelmeli. Bunun için öncelikle karar verici dar kadrosunda yumuşamaya gitmeli” demiştik. AKP nasıl “milli görüş çizgisinden” uzaklaşıp karar verici noktalara Ertuğrul Günay gibi isimleri getiriyorsa –Günay’ın partide çok önemli görevlerde bulunacağı aday gösterildiği yer ve sıradan belli- CHP’nin de aynı adımı atması gerekiyor. Ancak bu adımın “seçime dönük” değil, tüm toplumu ileriye dönük kucaklayacak bir perspektifte atılması gerekiyor. Türk siyasetinin ihtiyacı olan yumuşama Baykal’ın güçlü değişim iradesi ile gerçekleşebilir. Baykal’ın değişim istediği açık. Ancak çevresi buna izin vermiyor olabilir... Baykal kuşatılmış olabilir... Baykal değişim istemeli çünkü “değişmeden” yani toplumsal merkeze yaklaşmadan iktidar olamayacağının farkında. İktidar olmaması halinde başarısızlıkların kendi parti içi iktidarını ortadan kaldırdığının da… Baykal elbette değişmeli… Yoksa Türkiye’nin kısa ve orta vadede benzer kısır çekişme ve tartışmaları yaşaması kaçınılmaz. Baykal liderliğinin parti içinde zor durumda kalması da…

www.iyibilgi.com

Bu haber 426 defa okundu.