"Bütün planların temeli güçsüz-parçalı meclis!"

0 0 0000 00:00 tsi
Son yaşadığımız krizlerin Türkiye'ye faturası ağır oldu. Bunda şüphe yok... Türkiye bölgesinde yaşanan hayati değişimler sırasında içe kapandı... Daha önemlisi demokrasi mekanizmaları bu süreçten ağır yara aldı. Peki, amaç neydi...

Nuh Gönültaş'ın yazısı:

Bu kısır döngü kırılmadıktan sonra….

Bütün planlarının temelinde güçsüz-parçalı bir meclis yatıyor.

Bütün darbeler, muhtıralar, müdaheleler bize temel amaçlarının güçsüz, dolayısıyla büyük adımlar atamayacak bir meclis oluşturmaya yönelik olduğunu gösteriyor.

Halkın seçtiği başbakanı asan ordu, gerek yasal, gerek yasadışı binbir çeşit müdahele imkanı ile her zaman Türkiye’de siyaseti anayasayı değiştiremeyecek bir meclis yapısına göre dizayn etmeyi hedefledi.

Ve her seferinde bunu başardı.

Geldiler…

Kendi amaçlarına göre bölerek yeniden dizayn ettiler…

Ve geri çekildiler…

Ne ilginçtir, her müdahele on yıllık bir süreyi kazandırıyor. On yıl sonra işler yeniden eski haline dönüp yeniden müdahele ortamı meydana geliyor.

Ve bu kısır döngü Türkiye’yi olduğu yerde saydırıyor!

27 Mayıs’dan en son tekno-muhtıraya kadar, aradakiler de dahil hepsinin amacı siyasetin, halkın oylarına dayalı siyasetin ülkeyi istediği gibi yönetmesine engel olmaktı.

Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin, askerin yaptığı anayasayı değiştirebilecek çoğunlukta bir fikri beraberliğe ulaşmasına yol açacak gelişmelerin önünü alınarak, kurulu düzenin devamını sağlamak temel hedef.

Bunu bazen emir komuta dışında yaptılar. Bazen de NATO çerçevesinde emir komuta içinde. En son yaptıklarında olduğu gibi bazen de hukuku amuda kaldırarak…

Bir NATO ordusunun ABD’den bağımsız harekat kabiliyeti olduğunu düşünüyorsanız size “yanılıyorsunuz” denilir.

Onun için bugünlerde ortaya çıkan ve anti Amerikan olduklarını höyküren emekli paşalara ve onlara destek olan bir kısım medyanın anti Amarikanlığına inanmamanızı öneririm. Tersten vuruyorlar!

Gelip, kendi amaçlarına göre bölüyorlar da niçin devam etmeyip geri çekiliyorlar?

İşte işin püf noktası burada.

Türk ordusu, diğer üçüncü dünya orduları gibi darbe yaptıktan sonra neden işbaşında kalmıyar da kışlasına dönüyor sorusu “amacına ulaşmakla” ilgili.

Dönüyorlar, çünkü amaçlarına ulaşacak mekanizmaları gerek yasal, gerek yasadışı biçimde belirliyorlar. Bütün bunları yaptıktan sonra niçin bir de ülke yönetmek gibi dünyanın en zor işinin altına girsinler ki!

Amaç hasıl olduktan sonra meydanı kendilerini ülkeyi yöneten ve iktadar olduğunu sanan siyasi partilere bırakıyorlar.

Onlar uğraşıyorlar İMF ile Dünya Bankası ile… her yıl silahlanyaya harcanacak 8-10 milyar dolar kaynağı bulmakla…

Kenan Evren 12 Eylül’den sonra siyaseti yeniden dizayn ederken amaçlarının üç partili bir meclis olduğunu açıklamıştı zaten. Sağ güçlü olduğu için sağda iki parti, ve solda da tek parti…

28 Şubat’tan beri işler istedikleri gibi gitmiyor. İstedikleri şekilde dizayn edemiyorlar. Hemen bir seçim sonra halk o dizaynı işlemez hale getiriyor.

Dikkat ederseniz en son müdahele meclisin yeknesak bir şekilde cumhurbaşkanı seçmesini engelledi.

Türkiye bu kısır döngüyü kıramadıktan sonra asla büyüyemez ve çağdaş dünyada yerini alamaz. Atatürk’ün gösterdiği hedefin kıyısına yöresine bile yaklaşamaz. İlginç olan da bu zaten, ordunun Atatürk’ün hedeflerinden sapıldığı iddiası ile müdahele etmesi…

Komik çok komik! Herşey çok belli değil mi?

Azıcık saksıyı çalıştırın anlayacaksınız!

Bugün

Bu haber 256 defa okundu.