Bu karizma nasıl yamanacak?

Ağar’ın oylamada ‘arkadan bıçaklanması’ partiye yaramadı. Tabanda şimdilik kırık ama ‘çatlak’ var. İki konuda itiraz yükseliyor. Birincisi, Mehmet Ağar’ın ‘ağır’ havasına rağmen millet

Çetin partilar arası çekişmeler hatta politikacaların darağacı sayılan başarısız seçim sonuçları bile Türkiye’de liderlerin koltuğunu çok sallamazken, kritik zamanlarda genel başkanın ‘liderliğinin’ sorgulanır hale gelmesi karizmayı hırpalıyor.

Merkez sağın liderliğine oynayan ve açıkça söylemek gerekirse, oylama gününe kadar bu amaca oldukça yaklaşan DYP’de de durum aynen böyle. Herkes ANAP’ın zar-zor’da olsa DYP ile buluşacağına inanmaya başlamışken, Ağar’ın parti grubunun “yüzde 50”sini kontrom edememesi, sağın liderliği bir yana DYP’nin liderliğini bile zora sokabilir.

Ya devlet başa…

Özellikle merkez sağ partiler, çoğu zaman tek lider sultasından yakınsalar ve demokrasi açısından Siyasi Partiler Kanunu’nun değişmesi gerektiğini söyleseler de, “parti liderliği”nin gücüne ilişkin “zaafiyet hissettikleri”nde yerlerinde durmaları zorlaşıyor.

Kıvılcım milletvekillerinin liderlik tarafından kontrol edilememesi olsa da, alev, ANAP’ı da kapsayarak ve bağlı olarak daha küçük partileri de peşinden sürükleyerek alınacak bir seçimin yitirilmesi korkusu aslında.

Şimdi bu “pazarlıklarda” psikolojik kontrolün Erkan Mumcu’ya gezmesi ve aslında ANAP içinde bu birleşmeye çok hevesli olmayan kesimlerin bulunması “Kırat”ın tadını kaçırıyor.

Parti tabanından küçük makamların üst üste gelen istifaları buna bağlamak elbette olası. DYP il başkanlarının yarın bu süreçte toplanacak olmaları da, Ağar’ın “buradayım” mesajını yüsyüze vermek istemesi olarak algılanabilir.

Çatlak yamamak…

Kırılmış bir şey olmamakla birlikte ortada, “bu” çatlağın yamanması çor değil. Fakat şimdilik hâla dillendirilmese de parti içinde bir çatlak daha bulunuyor. DYP’liler Cumhurbaşkanlığı sürecinini, genel seçime giden yolun ve sağın toparlanması girişiminin çok iyi yönlendirilememesinin faturasını Ağar’a çıkarıyorlar ama…

İddianamenin asıl nedeni politik basiretsizlik değil. DYP Ağar’a hala inanıyor. İnanmadığı bir anlamıyla “derin DYP” sayılan Süleyman Demirel ve eski politikacıların bu sürece etkileri.

DYP “onursal ve ebedi” liderinin artık kenara çekilmesini istiyor. Çünkü partinin seçimde ve iktidara gelmesinde eski liderinin etkinliğinin çok olamayacağına, söylenmesi zor ve “utanılası” olsa da Demirel ve ekibinin artık elini partiden çekmesini istiyor.

Risk ise şurada… Kimse ne Ağar’a ne de eskilere bunu söyleyecek cesaret ve güce sahnip değil. Ama şunu görüyorlar… Bu şekilde gidilecek-ve ANAP’ın sonucu ne olursa olsun reddedeceği bir birliktelik sonrası-TBMM’ye “yeterince” girememek, efsanenin gerçek sonu olabilir.

www.iyibilgi.com