Japonlar Yaşlanan Nüfustan Endişeli

0 0 0000 00:00 tsi

Servetlerinin büyük bir kısmını mevduat olarak bankaya yatıran ve bundan uzun süredir mutlu olan tasarruf sahiplerinin bulunduğu bir ülke için, paraları için daha yüksek bir getiri sağlama düşüncesi tuhaf ve korkutucu birşeydir.

Fakat yaşlanmış bir nüfusa ve düşen doğum oranlarıyla karşı karşı kalan Japonya’da, politika yapıcılar getirileri arttırma yolunda ülkedeki muazzam döviz rezervlerini ve emekli maaşlarını işletme olasılığını tartıyor.

Finansal hizmetlere ilaveten malî ve ekonomik politikadan sorumlu bakanlığın parlamento müsteşarı Kotaro Tamura, “Yaşlanan bir toplumda-Japonya’da- paradan para kazanmak önemlidir” diyor.

Tamura, bu sorunun başbakan Shinzo Abe hükümetinin dikkatini çekmeye devam ettiğini de ekliyor.

Uzun süreli bir bankacılık krizinin ardından, Japon politika yapıcıları odaklarını giderek diğer ciddi endişelere- Japon ekonomisinin uzun dönemli bir durgunlukla karşılaşma olasılığına- kaydırıyor. Bilhassa ülkenin nüfusunun süratle olgunlaşmaya başlamasından dolayı verimliliğin dramatik bir şekilde azalabileceği büyüyen bir alarm hissini doğuruyor.

Düşen doğum oranları ile 2015’lerde Japonya nüfusunun dörtte birinden daha fazlasının 65 yaş ve üzerinde olması ihtimali mevcut.

Tokyo’daki Morgan Stanley genel müdürü Robert Feldman, Japonya’nın karşılaştığı bu problemin genel nüfusun azalması ile ilgili olmadığını; fakat çalışan nüfusun çok fazla azalmasından kaynaklandığını belirtiyor.

2005 ve 2030 arasında nüfusun % 9.8 oranında azalması tahmin ediliyor; lâkin çalışan nüfusun ise % 12. 9 kadar azalacağı bekleniyor.

Çalışan nüfusun yaklaşık % 13 azalmasının beklenmesinden dolayı varolan hayat standardının sürdürebilmesi için Feldman, “Paranın daha etkin bir şekilde yönetilmesine ihtiyaç var” diyor.

Akis halde Finansal Hizmetler Ajansı’nın (Financial Services Agency) finansal piyasalar bölümünün baş direktörü Tatsufumi Shibata’nın belirttiği gibi “Ülkenin (Japonya) finansal akışı düşebilir.” Bu yüzden Japonya finansal stoklarının kullanımını daha iyi yapmak zorunda.

Japon nüfusu yaşlanırken komşu Asya ülkelerinden özellikle Çin, daha rekabetçi bir duruma geliyor; ayrıca Japonya gelecek büyümesini yönetmek için sadece imalata da daha fazla güvenemez.

Sonuç olarak Japon hane halkının tasarruflarının daha büyük bir kesiminin sermaye piyasalarının yatırımlarına kaydırılarak varlıklarının getirilerinin arttırılmasına ihtiyaç var.

Ancak politika yapıcılar, Japonya’nın kamu harcamalarına ait olan fonlarının da ayrıca daha etkin bir şekilde çalışmayı sağlayacak yerlere yöneltilmesi gerektiğine inanıyorlar.

Tamura, Japonya’nın değişiklikten yarar sağlayabileceği tek alanın 909 milyar dolar (669 milyar €, 454 milyar £) döviz rezervinin yönetimi olduğunu söylüyor.

Rezervlere döviz piyasasına yönelik bir müdahale için kolayca erişilebilmesi gerektiğinden, rezervlerin büyük kısmı Maliye Bakanlığı tarafından yönetiliyor ve Amerikan hazinesine yatırılıyor.

Bunun yerine, bazı politika yapıcılar Japonya’nın Singapur hükümetinin yatırım kolu olan Temasek’in çeşitli varlıklara aktif olarak yatırım yaptığı Singapur örneğini takip etmesi gerektiğine inanıyorlar.

Abe hükümetindeki politik ekibin yöneldiği ikinci alan ise, muazzam Kamu Emeklilik Yatırım Fonları(GPIF).

160 trilyon yen tutarındaki aktifi ile(1,348 milyar dolar, 992 milyar euro, 673 milyar pound) bu Kamu Emeklilik Yatırım Fonları dünyadaki en hacimli emeklilik fonunu temsil ediyor. Tamura, ancak bu fonun getirisinin geçen beş yıl boyunca % 3.72 gibi çok düşük bir oran olduğunu ve fonun hazine tahvilleri üzerindeki temerküzünün ise çok riskli olduğunu söylüyor.

Tamura, riski minimize etmek ve getiriyi arttırmak için, bu Kamu Emeklilik Yatırım Fonları’nın yatırımlarını çeşitlendirmesinin gerektiğini; fakat parçalanmasına da ihtiyaç olduğunu söylüyor: “Miktar çok büyük. Kaliforniya’nın devlet memurları için ayrılan büyük emeklilik fonları bile sadece 28 trilyon yen.”

(FT, 22 Nisan 2007, Age-old wisdom required on productivity)

Bu haber 423 defa okundu.