Savaşta ve barışta Türk medyası

0 0 0000 00:00 tsi
Bakoyanni’nin ziyareti, Türk-Yunan ‘barışı’ adına sadece siyasiler için değil, ayrıca basın için de bir sınav niteliğindeydi. Kardak krizi ‘kahramanı’ Türk basını, bu sınavdan ‘yüzünün akıyla’ çıktı. iyibilgi yorum

Savaş ve barış

Türk-Yunan ilişkilerinin kritik noktalarında basılı ve görsel basının önemli etkisi olduğu tarihte olduğu gibi bugün de apaçık. NTV’nin Ocak ayında yayınladığı almanakta Kardak krizi ile ilgili kısımda ilginç bir ifade yer alıyor. Almanakta, Kardak krizinin mimarının basın olduğu anlatılıyor.

Şimdi ise durum tam tersi yönde. Kardak krizinde aşırı tepki göstererek, hatta kayalıklara gidip bayrak dikerek, iki ülkenin karşı karşıya gelmesinde önemli ‘katkı’sı olan basın, bugün fazlasıyla ‘temkin’li. Önceden gereksiz ‘düşmanlık’ aşılayanlar, bugün gereksiz ‘pohpohlama’ arayışında.

Bunun son örneği Yunan dışişleri Bakanı Dora Bakoyanni’nin İstanbul ziyaretinde yaşandı. Türk basını ‘savaş’ta gösterdiği şahin tutumun tam aksini ‘barış’ta ortaya koydu. Hatta öylesine ileri gidildi ki, Bakoyanni’nin ‘hayatının aşkını’ Türkiye’de bulduğu anlatıldı. Yetmedi Bakoyanni, ‘Dora’ diye çağrılarak ‘ne kadar bizden’ olduğu gözümüze gözümüze sokuldu.

Bundan on yıl önce bir Yunan Dışişleri bakanı Fener Patrikhanesi’ne gelip ibadet etse ne olurdu acaba? Yine aynı Bakan, Patrik Bartolomeos ile birlikte Fener Patrikhanesi’nin ‘ekümenik’ durumundan bahsetseydi, acaba yer yerinden oynar mıydı?

%73 mü?

Bunlarla yetinilmedi. Ayrıca basında bir anket sonucu yer aldı. Güya İstanbul’da yaşayan Türklerin %73’ü Yunanlılar ile ilgili kendilerine sorulan soruya verdikleri cevapta ‘Biz Türkler, Yunanlıları çok severiz. Yunan halkını kendimize en yakın halk olarak görürüz’ demiş. Bu da yetmemiş, Türkler Yunanistan’ın AB sürecinde Türkiye’ye verdiği desteği samimi bulmuş. Türk toplumunu azıcık tanıyan insanların ‘gülüp geçeceği’ rakamlar bunlar. Üstelik ‘milliyetçi’ duygularımız gün geçtikçe kabarıyorken. Rakamların bu şekilde çıkmasına hiç ihtimal yok değil tabi. Özellikle Yabancı Damat gibi son dönem ‘barışçıl medya’ ürünlerinden sonra.

Yunan tarafı ne kadar samimi?

Türk medyasının ‘barış’ta gösterdiği performans bir yana, Yunan tarafının Türkiye ile ilişkilerinde ne kadar samimi olduğu şüpheli. Aslen Türk olan, ama kendisini Müslüman Yunan olarak açıklayan Gülbeyaz Karahasan’ın Batı Trakya’da süper vali adayı olması ‘kıyametleri’ koparmıştı. Heybeliada Ruhban okulunun açılması için ‘baskı’ yapan Atina, içinde cami barındırmayan tek Avrupa başkenti. Dahası Yunanistan, Türk azınlığını Türk olarak değil, Müslüman yunan olarak kabul ediyor. Yani Yunanistan’da ben Türküm demek yasak.

Yunan’a gösterilen lütuf, Türk’ten esirgenince…

Yunanistan Ege’de olsun, Kıbrıs’ta olsun, Türkiye’ye karşı tavrını pek de yumuşatmazken Türk medyasının bu ‘grekofil’ (Yunan dostu) yaklaşımını açıklamak biraz zor. Hatta şu söylenebilir: Yunan’a ‘lütfedilen’ Türk’ten esirgeniyor. Soru şu: Acaba Abdullah Gül, yurtdışına çıkıp, bir ibadethaneyi ziyaret edip, imam ya da şeyhin (Türk/İslam gelenekleri çerçevesinde) bırakın eteğini, elini öpseydi, ‘barışta’ki Türk medyası bunu nasıl karşılardı? Bakoyanni’ye gösterilen ‘çağdaş’ duyarlılık, Gül için de gösterilir miydi? Hiç sanmıyorum…

iyibilgi haber merkez

Bu haber 270 defa okundu.