CHP’de ‘fabrika ayarlarına’ dönüş...

18 Ekim 2010 14:35 tsi
"Canan Arıtman gibilerin, CHP’nin “fabrika ayarları” hâlini temsil ettiğini düşünüyorum. Eğer CHP, 1930’ların ideolojisini savunmaya devam edecekse Arıtman’ın yolundan gitmelidir."

Cep telefonları artık hayatımızın ayrılmaz bir parçası oldu. Artık cep telefonlarında bir komut var: Fabrika ayarlarına dön! Eğer telefonunuzun ayarlarında yaptığınız yeniliklerden kurtulmak ve onun ilk üretildiği günkü hâline getirmek isterseniz, bir tuşa basmak yeterli oluyor. Şimdi, CHP’de yaşanan “fabrika ayarlarına dönüş” süreci üzerinde durmak istiyorum.

Referandumda hem CHP ve hem de Kılıçdaroğlu boylarının ölçüsünü aldılar. Bu ülkede Kürt meselesi, başörtüsü ve Kürtlerin kimlik sorunlarını konuşmadan siyaset yapılamayacağını gördüler. Herhalde, Kılıçdaroğlu, Anadolu’da CHP örgütünün “yok hükmünde” olduğunun farkına varmıştır.

Referandum sonrasında CHP’de genel af, anayasa ve başörtüsü konularında bir yumuşama gözlemledik. Özellikle, Kılıçdaroğlu’nun Brüksel’de AB yetkilileri ile yaptığı görüşmelerden sonra tavrında bir değişiklik olduğunun herkes farkında. Örneğin, CHP’nin yeni bir Kürt raporu hazırlattığını PM üyesi Mehmet Faraç’ın ağzından duyduk. Bu olumlu hava, CHP’de bazı siyasetçilerin çıkışlar yapmasına neden oldu.

İlk salvo, CHP Parti Meclisi üyesi ve gazeteci Enver Aysever’den geldi. Aysever, 1971 doğumlu ve sosyoloji eğitimi görmüş. CHP’yi yöneten 65-85 yaş grubundaki ihtiyarlara nazaran ‘dünkü çocuk’ sayılır. Bakın, Aysever neler demiş:

“Kılıçdaroğlu’dan beklediğimiz, cumhuriyetçi partiden sosyal demokrat partiye dönüşmüş CHP’yi Batı tipi özgürlük talep eden bir sosyal demokrat parti yapması. Yani sadece sınıfsal değil, bireyin de ön planda olduğu dil, din, inanç özgürlüklerini de savunan, anayasal dengeye bağlayan, yerel yönetimleri güçlendiren, örgütlü toplumu talep eden bir CHP.”

“CHP’nin artık 10. Yıl Marşı’yla alabileceği bir yol yoktur. CHP, Kemal Bey’in kişiliğinde 100. yıl marşını bestelemeye talip olmalıdır. Oradaki yeni toplumsal armoniyi gören bir parti olmalıdır... Bir kere CHP’nin hiçbir müzakereden kaçmayan, yani hem AB ile hem Erdoğan’la, hem BDP ile her alanda müzakere eden, masada olan, olduğunda da kendi fikirlerini ısrarla savunan, ama hak verdiği yerde, ‘Haklısınız, biz de elimizi taşın altına koyuyoruz’ diyebilecek gerçek Batı tipi bir müzakereci kimlik kazanmalıdır.”

“Elif Şafak ve Orhan Pamuk’a göğsünü siper eden bir CHP’ye ihtiyaç vardır. Benim gibi düşünmesine gerek yok. Ama kalemle silah arasındaki ilişkide ben kalemin tarafındayım. Yani ben, [Ergenekon sanığı] Kemal Kerinçsiz’in temsil ettiği hukuk değerlerinin yanında değilim... CHP, milliyetçilikten uzaklaştıkça büyür.”

“Demokrasiyi bütün kurumlarıyla işler hale getirmek için bir başka dile ihtiyaç var ve işte o dil Kemal Kılıçdaroğlu’nun bugün temsil etmesi beklenen dildir. [İlkokullarda] andımız yerine Rakel Dink’in ‘sevgilim’ diyen mektubunu okutmalıyız belki de. Bir bebekten katil yaratan düzeni sorgulatacak bir metindir o” (Akşam, 3 Ekim 2010).

Görüldüğü gibi, Enver Aysever’in sözleri 1930’ların CHP’sini savunan, otoriter bir rejim isteyen, tek tip insanlardan oluşan bir Türkiye’yi özleyen CHP’lileri çileden çıkarmaya yeter. Bakın, bakanlığın ithal ettiği kanların Yunanistan’dan geldiğini öğrendiği zaman “kanımız bozulacak” diye kıyamet koparan, Cumhurbaşkanı Gül’ün annesinin ‘Ermeni’ olduğunu iddia eden ve ‘ruh ikizi’ Onur Öymen’in Dersim Katliamı’nı savunan sözlerine destek veren İzmir Milletvekili Canan Arıtman neler demiş:

“Yeni bir PM üyesi, Enver Aysever. Hayretler içinde kaldım, nasıl CHP’liliktir diye. [Aysever] diyor ki ‘CHP milliyetçilikten uzaklaşmalı, andımız okunmamalı’... Bunlar PKK söylemi! PKK söylemlerini dile getiren bir CHP’li var. Asıl bu arkadaşların yerlerini sorgulamaları lazım. Tüzük, programımızda yazan altı ok ilkesine genel başkanından en sadesine herkes uymak zorundadır. Bunların değiştirilmesi ancak kurultay kararıyla olabilir. Laikliğin yumuşatılması, laçkalaştırılması kabul edilebilir gibi değil. CHP, AKP’lileştirilmek isteniyor.”

Tabii ki, Aysever’i PKK’lı olmakla suçlayan Canan Arıtman’ı ciddiye alamayız. Fakat Canan Arıtman gibilerin, CHP’nin “fabrika ayarları” hâlini temsil ettiğini düşünüyorum. Eğer CHP, 1930’ların ideolojisini savunmaya devam edecekse Arıtman’ın yolundan gitmelidir. Ama eğer Kılıçdaroğlu ve arkadaşları CHP’yi 2000’li yılların şartlarına göre yenilemek isterlerse, Aysever’in dediklerini ciddiye almak gerekiyor.

Görebildiğim kadarıyla, ‘zurnanın zırt dediği yer’ Cumhurbaşkanı Gül’ün vereceği 29 Ekim resepsiyonu olacak. Eğer Kılıçdaroğlu ve yenilenmiş bir CHP’yi savunanlar 29 ekim gecesi köşke çıkıp Hayrünnisa Gül’ün elini sıkma nezaketini gösterirlerse, ilerisi için umutlu olabiliriz. Aksi takdirde, CHP yavaş yavaş can verecektir. Ama siyasi partiler kolay ölmez; CHP’nin ölümü de ıstıraplı olacaktır.

Ayhan Aktar / Taraf

Bu haber 932 defa okundu.