285 Spartalı

0 0 0000 00:00 tsi

İran’ın İngiliz askerlerini esir almasıyla birlikte başlayan süreç, Türkiye’nin önümüzdeki dönemde geçeceği zorlu sınavların sadece başlangıcı. En başta ifade edelim. Hükümetin ve genel anlamda Türkiye’nin krizle birlikte ortaya koyduğu tavır, dikkatli ve iyi hesap edilmiş bir stratejinin ipuçlarını veriyor. Tansiyon yükseldikçe bu stratejinin diğer açılımlarını da görme şansımızı olacaktır.

Esir alma operasyonuyla birlikte bölge ülkelerinin televizyonlarında yapılan yayınlara daha fazla gözatmaya başladım. Gerek yorumcular, gerekse haber metinlerinin kurgusu İran’ın bu operasyondan çok yönlü beklentileri olduğunu ifade ediyor. Nitekim İran yönetiminin, hem esirlerle ilgili verdiği görüntüler ve onların ağzından yayınlandığı mesajlar, hem de şu ana kadar yaptığı açıklamalar, bu operasyonu hayli uzun soluklu kurguladığını ortaya koyuyor. Irak’ın işgalinin ardından ortaya çıkan dönemde İran hemen hiçbir sorunda savunma stratejisi izlemedi. Aksine savunma hattını İran dışına kurarak bir bölge gücü olarak sahnede yeraldı.

İngiltere Dışişleri Bakanı’nın ülkesinin dünyaya bakışındaki küstahlığa yakışır biçimde Türkiye’den ayrılışı, üzerinde dikkatle durmamızı gerektiren şifreler içeriyor. Hükümet çevrelerinden aldığımız bir bilgiyi aktaralım. ‘Ankara’nın İngilizlere esirlerin kurtarılması anlamında somut bir vaadi olmadı. Sadece İran’la görüşülerek krizin daha fazla tırmanmasına engel olma yönünde adımlar atılması gündeme alındı. Bunların başında da askerlerin durumunu en azından üçüncü bir ülke yetkilisinin görmesi geliyordu.’

Burada asıl ilginç nokta İngiltere’nin Türkiye’den beklentilerini hayli yüksek tutmuş olması. İngilizi bakanın çekip gitmesinin altında böyle bir hayal kırıklığı yatıyor. İran yönetimi bir yandan ‘arabulucuya ihtiyaç yok’ diyerek diplomatik açıdan çözüm merkezinin kendisi olduğu mesajını verse de, özellikle Başbakan Erdoğan’la İranlı yetkililer arasındaki görüşme trafiğinin hayli sıcak olduğunu belirtelim.

İran’ın İngiliz askerlerini esir alması, devrimden sonra gerçekleşen ABD büyükelçiliği baskınını getiriyor akıllara. Baskını gerçekleştiren genç İranlı öğrencilerdi ama sonuçta işin gerçek rengini herkes biliyordu. İran o zaman da operasyonu soğukkanlı biçimde yönetmeyi başarmıştı. Amerika ise bir yandan dünyayı ayağa kaldırmış, öte yandan peşpeşe rehine kurtarma operasyonları gerçekleştirmişti. Ancak bunlar başarılı olmak bir yana, ABD açısından çok ciddi itibar kayıplarına yol açan fiyaskolara dönüşmüştü.

Amerikalıların başarılı rehine operasyonları ise hep Holywood stüdyolarında gerçekleşti. Bir de ürettikleri bilgisayar oyunlarında. İran’a karşı devam eden çok yönlü saldırı planında sinemanın ne zaman devreye gireceğini doğrusu merakla bekliyorduk. Ortaya 300 Spartalı çıktı. Perslere karşı savaşmak için tanrılarını ikna edemeyen Sparta Kralı ve 300 askerinin verdiği ‘özgürlük savaşı’nın çağımızdaki karşılığını bulmak o kadar zor değil. Malum, özgürlük ve demokrasi hep Batı’dan, barbarlık doğudan geliyor!

Yalnız Ortadoğulu barbarları filmlerde yenilgiye uğratanlar ne der bilmem ama, bu barbar Persler daha şimdiden ‘özgürlük savaşçıları’nı eksiltmeye başladılar.

Elde var 285, o da bize yeter diyorlarsa ne ala.
 
star

Bu haber 181 defa okundu.