Suçluyum Hâkim Bey, çikolata yiyorum!

0 0 0000 00:00 tsi
Hollandalı gazeteci Teun van de Keuken de çikolata yediği için kendini suçlu hissedenlerden. Sebebi çok basit. Sevdiğimiz o çikolatanın ardında ne var? İşte tatlı çikolatanın ardındaki acı gerçekler…

Son dört yıldır Hollanda televizyonunda tüketicilere yönelik ve amacı satın aldığımız ürünlerin ardındaki gerçekleri ortaya çıkarmak olan bir program yapıyorum. Bu program için araştırma yaparken, çikolata endüstrisinin üretimde köleleri kullanıldığına dair bir yazı okudum. 21. yüzyılda kölelik! Bu mümkün olamaz! Dört yıl önce kakao çiftliklerinde bu zalimliğe tanık olmuş kişilerle röportaj yapmaya başladım. Aralarında gazeteciler, BM yetkilileri, Burkina Faso ve ABD’li politikacılar ve en önemlisi bu çiftliklerde çalışan çocuklar, çocuklarını buralara çalışması için gönderip kaybeden anneler vardı.

Hollanda yasalarına göre üretimde suç unsuru bulunan ürünleri almak kanunlara aykırı; örneğin çalıntı bir bisiklet alamazsınız. Tam da bu nedenden dolayı köle emeğiyle yapılan çikolataları almak suç sayılamalı; çünkü kölelik de kanunlara aykırı. Çikolata seven ve tüketen bir insan olarak, mahkemeden beni suçtan yargılanmasını istedim.

Suçlu bulunursam çikolata satın almak suç olacak. Bunun yerine fair-trade(adil ticaret) çikolatalar alınabilir. Fakat üreticiler de ürünlerini satmak istiyor. Bu durum çikolata endüstrisini kakao çiftliklerindeki durumu değiştirmeye zorlayacak.

Afrika dünyanın en fakir ülkelerinden biri olan Burkina Faso’ya gittim. Orada komşu ülke Fildişi Sahili’nde çalışmış çocuklarla görüştüm. Çoğu aslında çalışmaya gönüllü olarak gitmiş çünkü onlara ‘’ iyi bir iş’’ vaat edilmiş. Fakat Fildişi Sahili’ndeki kakao çiftliklerinde zorla çalıştırılmışlar. Hiçbir ücret alamadıkları gibi, sık sık da şiddete maruz kalmışlar. Çalışmaktan çok yorgun düştüklerinde, tahta sopalarla dövülmüşler. İstedikleri zaman da oradan ayrılmaları mümkün olmamış. Sabahın erken saatlerinden gece yarılarına kadar çalışabilmeleri için onlara ilaç verilmiş. Ayrıca üç çocuğunu kaybeden bir anneyle de konuştum. Çocukları çalışmaya gitmiş ve bir daha geri dönmemiş. Başlarına ne geldiğini bilmiyor.

Çocuk köleliğini sona erdirmeyi öngören protokolün amaçlarına ulaşmak için öngördüğü 2005’te hiçbir şeyin değişmediğini gördüğümde, iyi niyetimin bir göstergesi olarak en azından biraz da slave-free çikolatalar yapmalarını istedim. Fakat bunu reddettiler. Sanırım çikolataların ‘’ slave fulness’’ yani tamamen kölelerin emeğiyle yapıldığının daha fazla duyulmasından korktular. Birkaç önce, Swiss Noir Chocolate beni mahkemeye verdi. Gerekçeleriyse garantili ‘’slave-free’’ çikolatalarının asla olamayacağıydı. Ama bu davadan memnunum çünkü çikolata endüstrisinin kendisi, kakao çiftliklerinde köleliğin olduğunu kabul etmiş oldu. Daha da iyisi, davayı ben kazandım. Yargıç çikolatalarımızın ‘’ slave- free’’ olduğu hükmüne vardı.

Aktüel

Bu haber 524 defa okundu.