ABD, Rusya’nın boğazını kimin eliyle sıkacak?

Rusya’nın bir çok kesimden “açık souk savaş ilanı” olarak algıladığı Münih konuşması bir kenara atılsa bile, ABD ile Rusya arasında füze kalkanları, Balkanlar, Orta Asya ülkeleri ve nihayet Avrupa üzerinden oldukça keskin bir çekişme yürütülüyor.

Çekişmenin konusu elbette stratejik. Geçtiğimiz kış Avrupa ülkelerinin boğazını enerji vanalarını kapatarak sıkan Rusya, son olarak özellikle Türkiye’nin “komşuları” ile enerji anlaşmaları yaparak bir “dış çember” yaratmaya soyunuyor. İran bu çemberin önemli bir parçasıysa da Bulgaristan ve Romanya dairenin ikinci yarım halkasını oluşturuyor.

Enerji savaşı değil ‘boğma’ hamlesi…

ABD ise bu tehlikenin farkına oldukça uzun süre önce varmış durumda. Avrupa’daki doğalgaz krizi yaşandığından Washington planını hazırlamıştı. Bu planın güncel ismi “güney hattı”!

Ancak burada bir noktanın üzerini çok iyi çizmek lazım.. Zira enerji Rusya’nın en önemli hatta yaşamsal çıkışı. Bu olmadığı zaman Rusya’nın diğer kaynaklarla ve hatta çalışarak ayakta durması hemen hemen imkansız. Oysa ABD için bu konu çok önemli sayılmakla birlikte yaşamsal değil. Tabii bu Irak’tan çekilmemesi halindeki pozisyon.

Avrupa’yı kurtarmak…

ABD’nin bu senaryodaki ilk repliği Avrupa. Avrupa’nın Rus enerji bağımlılığından kurtarılması. Bu çok yönlü bir adım. İçinde Avrupa bağımlılığını başka bir ele geçirmekten, Irak sorununun halli, hatta Kuzey Irak dosyası bulunuyor.

İşte burada yıldızı parlayan ülke Türkiye oluyor. Son iki yıldır, başta Başbakan ve Enerji Bakanı Hilmi Güler olmak üzere tüm hükümetin “dünyanın enerji yollarını elimizde tutacağız” söylemlerinin ardında bu bakış var.

Bu yüzden hacimli ve hızlı altyapı yatırımları yapılıyor. Özellikle İskenderun dünya çapında bir merkez yapılmak isteniyor. Petrolü bulunmayan bir ülke için bundan daha büyük nimet bulunmayacağından konu hassasiyetle izleniyor.

Enerji kilidinin anahtarı?

Kısaca Türkiye, Rusya’ya yönelik çevreleme operasyonunun ana halkası haline getirilmkek isteniyor. Fakat bu durumun muhakkak şüphelenilmesi gereken bir yanı olmalı. Çünkü ne Batı ne de ABD hiçbir ülkeye neredeyse dünyanın enerji kilidinin anahtarını vermez.

Bu gerçekleşirse Avrupa çeşitli kanallardan enerji almaya başlayacak ve Rusya devre dışı kalacak. Çok ayaklı projenin bir ayağı da şu.. ABD, Bağdat ve Ankara ile görüşmeler başlatmış durumda. Amaç, Kuzey Irak petrolünün Türkiye üzerinden Avrupa’ya akışını temin etmek. Bu zaten kendi başına netameli bir konu. Ek olarak; bir yandan Bakü-Tiflis-Ceyhan boru hattı çalışırken, Bakü-Erzurum üzerinden Azeri gazı Avrupa’ya ulaştırılacak. Amerika, petrol ve gaz meselesinde Azerileri destekleyeceğini açıklamış bulunuyor.

AB’ye üyelik mi?

Bu planın işlemesi demek Türkiye’nin AB üyeliğinin de tamamlanması demek. Çünkü AB üyelerinin buna itiraz etmesi imkansız. Keza Azerbaycan’ın da Ermenistan ve Rusya ile ilişkilerinin farklı bir boyuta ulaşması da gerçekleşecek. Ankara’nın hazinisine girecek paralar hesaba katılmıyor bile.

Temel hedefi Rus enerji hegemonyasını etrafını borularla sararak sona erdirmek olan bu planın Türkiye’ye maliyeti ne olacak? Yeşil Kuşak projesi uygulanıp tarih olduktan sonra, hem destekleyen ülkeler hem de uygulayanr ülkeler çok acı çekmişti. Peki Türkiye’nin başına ne geleceği biliniyor mu?

Bu sorudan şimdilik özenle kaçılıyor. Neredeyse kimse ağzına bile almak istemiyor. Ama enerji uzmanları ikazlarını yapmaya başladı. “Eğer Ayı ile yatarsanız, bir gün muhakkak sağdan sola döner!”

www.iyibilgi.com