Kırılma noktası: Belgeden önce ve sonra

28 Ekim 2009 12:44 tsi
Çok güçlü emareler var. ‘Belge’ tartışmalarının ortaya çıkardığı gerçeklerden biri de, ‘Genelkurmay açıklamalarına endeksli gazetecilik’ ile ilgili. ‘Dün gece Genelkurmay’ın bütün ışıkları yanıyordu’ türü manşetle

Kamuoyunda “Demokrasiye komplo planı” olarak adlandırılan ve Albay Dursun Çiçek imzalı “belge” ile ilgili ortaya çıkan “yeni” durumun doğurduğu başka sonuçlar da var.

Medyanın belli başlı kalemleri, “dün” ne dediklerine bakmaksızın ortaya çıkan “ihbar mektubu” ile söz konusu belgenin “gerçek” olduğuna inandıklarını, ikna olduklarını yazdılar; “gereğinin yapılmasını” isteyen ve “hiçbir şeyin gizli kalmadığını, hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını” belirten yazılar yazdılar. (Bknz. Medyanın gündemi o belge)

Buradaki “yeni” durum bu kadarla sınırlı değil. “Genelkurmay açıklamalarına endeksli gazetecilik” de bu gelişmeyle beraber miadını doldurmuş gibi görünüyor.

Demokratik bir seçim sonucunda ciddi bir seçmen desteğiyle hükümet kurmuş bir siyasi iktidarı yasa ve hukuk dışı yol ve yöntemlerle “devirmeyi” amaçlayan faaliyetlerin planlandığı söz konusu “belge”, “bir yol daha var” denilemeyecek kadar tavrını net belirlemeyi gerektiriyor. Ya bu “belgeye” hakim olan zihniyetten yana olacaksınız; ya da hukuk ve demokrasiden yana…

Nitekim hükümeti eleştiren çevreler dahi birinci seçeneği sahiplenmediler, hukuk ve demokrasiye vurgu yapan bir tutum aldılar.

Bunlardan en ciddiye alınması gereken örnek, Hürriyet.

27 Ekim 2009 tarihli Hürriyet gazetesi, “Dün gece Genelkurmay’ın bütün ışıkları yanıyordu” veya “Bir üst düzey askeri yetkiliden aldığımız bilgilere göre…” türü ifadelerle, açık açık siyaseti manipüle etmeyi kendisine vazife edinmiş “gazetecilik” devrinin bitişinin ilanıdır.

Hürriyet Genel Yayın Yönetmeni Ertuğrul Özkök’ün Süleyman Demirel’in sözüne gönderme yaparak “hiçbir belge gizli kalmaz” dediği yazısı, bu açıdan bir örnek oluşturdu.

Özkök’ün yazısı şu açıdan da önemli: Söz konusu “belge” taraf gazetesinin yayınıyla ilk patlak verdiği günlerde Genelkurmay Başkanı Org. İlker Başbuğ, basında ilk açıklamayı Ertuğrul Özkök’e yapmış ve Özkök de bu konuşmayı köşesinde yazmıştı.

16 Haziran 209 tarihli köşesinde Özkök, Başbuğ’un Genelkurmay’daki bütün bilgisayarlara el konulduğunu, gerekli incelemenin yapıldığını ve “belge”ye dair hiçbir teknik ize rastlanmadığını izah ettiğini yazmıştı. Söz konusu “belge” için “deli saçması” diyen Başbuğ’a Özkök de “size katılıyorum” şeklinde cevap vermişti…

Aynı Özkök dünkü yazısında, son dönemlerde peş peşe gündeme gelen TSK ile ilgili tartışma çıkartan olayları sıraladıktan sonra, “Hangi ordu bu kadar üst üste vahim hatayı kaldırabilir” dedi…

Diğer örnek de Hürriyet Başyazarı Oktay Ekşi. Ekşi, “Artık Enver Paşa’nın 70-80 bin askeri Sarıkamış dağlarına gömmesine rağmen kimseye hesap vermediği dönemde değiliz” dediği yazısıyla TSK’nin “hesap sorulabilirlik zeminine gelmeyi” kabul etmesi gerektiğini yazdı.

Cumhuriyet Yayın Kurulu üyesi Hikmet Çetinkaya da, hem “Bu belge örtülemez” başlığıyla bir yazı yayınladı ve hem de çıktığı NTV’nin Yazıişleri programında “cunta faaliyetlerinin” açığa çıkarılmasını ve hesap sorulması gerektiğini savundu.

Hürriyet ve Cumhuriyet’ten bu iki örnek bile, herhalde başta yaptığımız tespiti doğrulamak için yeterli veriler olsa gerektir.

“Genelkurmay açıklamalarına endeksli gazetecilik” dönemi bitmektedir. Ve bu, sıkıntılarıyla beraber olgunlaşan demokratik hayatımız açısından önemli bir gelişmedir…

www.iyibilgi.com analiz

Bu haber 1,150 defa okundu.