En Sıcak Konular

Nasuhi Güngör


Nasuhi Güngör
0 0 0000

Ordu neden değişmek zorunda



Türkiye bir yandan Balyoz Davası’nda çıkan kararları ve bundan sonraki hukuki ve siyasi süreci tartışıyor. Diğer yandan birkaç gün sonra gerçekleşecek olan AK Parti kongresini bekliyor.

Balyoz Davası’nda hukuki sürecin en önemli basamağı Yargıtay aşaması. Sadece sanıklar değil, kendisini bir şekilde davanın mağduru olarak görenler de temyiz sürecinde Balyoz kararlarının bozulacağına inanıyor. Diğer yandan yüksek yargının bu kararları onaylayacağına inananların sayısı da bir hayli fazla. Sonuç itibarıyla bu davanın başından itibaren ortaya çıkan bir ayrışmanın yansıması tüm bunlar.

En kötüsü de bu kadar önemli bir dava sürecinin, sanık yakınlarının mağduriyeti gibi bir zeminde tartışılmaya zorlanması. Kimsenin sevinçten zıplamasına hoş bakmıyorum. Ama bir hukuk davasının karar süreci, sanık yakınlarına ve onların üzüntüsüne göre ele alınamaz. Peki bu kritik diye adlandırdığımız davalar bize ne söylüyor. Sadece mahkumiyetler ve ardından ortaya çıkan tepkiler mi? Yoksa daha fazlası mı.

Kuşkusuz gerçek bunlardan çok daha fazla gibi görünüyor. En azından kendi payıma başından itibaren Türk ordusunun merkezinde yer aldığı kritik dava süreçlerini böyle okuyorum. Peşinen ifade edeyim; bu ülkede darbe ve benzeri hukuk dışı girişimlerin, gayrı meşru operasyonların, Ergenekon ve Balyoz başta olmak üzere önemli davalara yansıyandan çok daha fazla olduğuna inanıyorum.

O bakımdan bu hesaplaşma son derece hayırlıdır.

***

Öncelikle, kim ne derse desin bu saatten sonra Türk ordusunun adeta genlerine işleyen ‘Bu ülkenin kaderi ve geleceği senin elindedir’ anlayışı önemli ölçüde kırılmıştır. Karıştırmayalım; bu söylediğim anlayış görüntü itibarıyla son derece masumdur, hatta çoğu zaman darbe planı filan da içermez. Ancak darbelere ve benzeri hukuk dışı girişimlere kaynaklık eden asıl zemin burasıdır. Darbecinin güç aldığı ve yaslandığı taban ve zihniyet budur.

İkincisi, bununla paralel bir başka anlayış, yani ordunun siyasete etki etme ya da doğrudan müdahalesini meşru gören yaklaşım da gücünü önemli ölçüde yitirmiş ve ordu deyim yerindeyse gerçek sınırlarına çekilmiştir. Bu geri çekilmeyi bir yenilgi psikolojisi üzerinden sunmak isteyenler, ‘ordunun terörle mücadele edecek takati kalmadı, moral olarak çökmüş durumda’ teziyle, eski günlere dönmenin özlemini yansıtsa da, iş işten geçmiştir.

Üstelik tam aksine, ordunun üzerine vazife olmayan işlerin yükünden kurtulup, siyasi iradeye tabi olarak gerçek yükümlülüklerini yerine getireceği bir döneme giriyoruz.

Taşlar yerine oturacak, eski alışkanlıkların kırılması zaman alsa da ordu, siyasetin parçası olarak değil, ortaya koyduğu vizyonun uygulayıcısı olarak yoluna devam edecektir. Ayrıca TSK, tıpkı diğer güvenlik kurumlarında olduğu gibi, kendi insanına karşı örgütlenen bir anlayıştan, bir büyük ülkenin ufkuna destek olan bir yapılanmaya doğru değişmek zorundadır.

***

Resmi biraz daha büyütelim. Üç aşağı beş yukarı Soğuk Savaş döneminin kodlarıyla şekillenen üst düzey komutanların neredeyse tamamı, ordunun dışında kaldı. Bu ne anlama geliyor? Türk ordusunun bu kadar köklü bir değişim geçirmesine neden olan etkenler ve aktörler nelerdir?

Bunlar Türkiye’de yeterince tartışılmıyor. Zaten geniş kesimlerde ele alınmasını da beklememek lazım.

Ancak bu büyük değişimin, Türkiye’nin etrafında şekillenen yeni coğrafyayla ilgisi olduğunu, ordunun içinde yaşanan bu büyük tasfiyenin ardından gelen ‘yeni’ komuta kademesinin, içeriden çok dışarıya bakacağını başlangıç olarak söyleyebiliriz.

Devamını tartışmak için biraz daha zamana ihtiyacımız var.

star

Bu yazı 1,067 defa okundu.






Yorumlar

 + Yorum Ekle 
    kapat

    Değerli okuyucumuz,
    Yazdığınız yorumlar editör denetiminden sonra onaylanır ve sitede yayınlanır.
    Yorum yazarken aşağıda maddeler halinde belirtilmiş hususları okumuş, anlamış, kabul etmiş sayılırsınız.
    · Türkiye Cumhuriyeti kanunlarında açıkça suç olarak belirtilmiş konular için suçu ya da suçluyu övücü ifadeler kullanılamayağını,
    · Kişi ya da kurumlar için eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü ifadeler kullanılamayacağını,
    · Kişi ya da kurumlara karşı tehdit, saldırı ya da tahkir içerikli ifadeler kullanılamayacağını,
    · Kişi veya kurumların telif haklarına konu olan fikir ve/veya sanat eserlerine ait hiçbir içerik yayınlanamayacağını,
    · Kişi veya kurumların ticari sırlarının ifşaı edilemeyeceğini,
    · Genel ahlaka aykırı söz, ifade ya da yakıştırmaların yapılamayacağını,
    · Yasal bir takip durumda, yorum tarih ve saati ile yorumu yazdığım cihaza ait IP numarasının adli makamlara iletileceğini,
    · Yorumumdan kaynaklanan her türlü hukuki sorumluluğun tarafıma ait olduğunu,
    Bu formu gönderdiğimde kabul ediyorum.





    Diğer köşe yazıları

     Tüm Yazılar 
    • 6 Nisan 2013 Kraliyet patron, biz taşeron muyuz?
    • 27 Eylül 2012 Ordu neden değişmek zorunda
    • 21 Eylül 2012 Eylül ayının kara listesi
    • 14 Eylül 2012 Yeni Türkiye ve yeni ekonomik model
    • 13 Eylül 2012 Libya saldırısı ve Türkiye’nin kodları
    • 3 Eylül 2012 Türkiye’nin yalnızlığı ve Mısır
    • 30 Ağustos 2012 Ankara-Paris rekabeti
    • 24 Ağustos 2012 İstihbarat zaafı var mı?
    • 23 Ağustos 2012 BDP niçin çıldırdı?
    • 17 Ağustos 2012 Fırsat treni telaşı
    • 16 Ağustos 2012 Yola nasıl devam edeceğiz?
    • 10 Ağustos 2012 ‘Gergin Barış’ın sonu mu?
    • 6 Ağustos 2012 PKK’nın intiharı
    • 27 Temmuz 2012 Henüz vakit varken
    • 20 Temmuz 2012 Suriye sorunu ve Türkiye’nin özgüveni
    • 19 Temmuz 2012 Şam’daki patlama ve Moskova’daki Türkiye
    • 28 Haziran 2012 Türkiye itibar mı kaybediyor?
    • 22 Haziran 2012 Mısır, Suriye ve derin iktidarlar
    • 21 Haziran 2012 Müzakere akıldır, güçtür
    • 14 Haziran 2012 Beka endişesinin dayanılmaz cazibesi

    En Çok Okunan Haberler


    Haber Sistemi altyapısı ile çalışmaktadır.
    5,316 µs