0 0 0000

Suriye'de yol haritası

Dışişleri Bakanı Davutoğlu Çin'den sabaha karşı döndü.

 İlk iş olarak Kofi Annan'la birlikte Hatay'da olan Başbakan yardımcısı Beşir Atalay ile bir araya geldiler.

 Ardından Genelkurmay 2.Başkanı, MİT Müsteşarı ve Emniyet Genel Müdürü'nün katıldığı bir eşgüdüm toplantısı yapıldı.

 Son durum konuşuldu. Sınırdaki önlemler gözden geçirildi.

Kilis'te mülteciler, Hac Konaklama Merkezi olarak yapılan sınıra bitişik yerde barındırıldığı için, yapımına başlanılan duvarın hızla bitirilmesi gibi önlemler üzerinde duruldu.

Bu arada tampon bölge kararı alındı gibi bilgiler gerçeği yansıtmıyor.

Ankara'nın yol haritası çok net.

 Başta BM Güvenlik Konseyi olmak üzere Suriye üzerinde, uluslar arası camianın baskısını artırmak.

 Dışişleri Bakanı Davutoğlu dün video konferans yöntemiyle katıldığı G-8 Dışişleri bakanları toplantısında da buna vurgu yaptı.

 1-Suriye'de katliamlar devam ediyor. Esed yönetimi kendisine tanınan süreleri, yeni katliamlar için fırsat olarak kullanıyor. Bu durum Türkiye üzerinde bir mülteci yükü oluşturuyor. Bir gecede 3 bin kişi geldi. Onu karşıladık. Ama her geçen gün yükümüz ağırlaşıyor. Uluslararası camianın elini taşın altına koymasını bekliyoruz.

Bu insanların bize gelmesi normal, çünkü ortak sınırı paylaşıyoruz. Rusya, Çin ya da İran'a gitmiyorlar. Türkiye'nin bunlarla ilgilenmesi bir tercih değil, zorunluluk.

2- Sınırlarımızın içine açılan ateşte ölenler, yaralananlar oldu. 9 Nisan tarihi itibariyle Türkiye'nin sınır güvenliği sorunu ortaya çıktı.

 Ve bugüne dönersek.

 Saat 06.00'da Annan'ın Suriye yönetimine tanıdığı süre bitti.

 Türkiye, 10 Nisan itibariyle bu sürenin bittiği görüşünde ama Annan, planının başarısız olduğunu kabul etmemek için, 12 Nisan'ı işaret etmişti.

 Şimdiye kadar kendisine tanınan süreleri katliamlar yapmak için fırsat olarak kullanan Esed rejimine karşı bundan sonra izlenecek yol ne olacak?

 Türk birliklerinin sırından girmesine mi tanık olacağız, yoksa tampon bölge mi oluşturulacak?

 Her defasında ilk soru olarak bunu soruyorum. Suriye'ye askeri müdahalede bulunacak mıyız? Her defasında da aynı tepkiyi alıyorum. "Nereden çıkarıyorsun. Biz savaşı değil başarı sağlamak için uğraşıyoruz"

 Türkiye'nin Suriye'yi işgal diye bir hevesi yok. Bir bakan, "Öyle girdim denilince girilmez" demişti. Bir başka Bakan ise," Bizi girmemiz için teşvik eden ülkelerin, biz sınırdan içeri girdiğimiz andan itibaren aleyhimize geçeceklerinin bilincindeyiz" diye konuşmuştu.

 Türkiye'nin yol haritası belli. Esed yönetimi üzerindeki uluslararası baskıyı artırmak.

 Çünkü Suriye konusu sadece Kofi Annan'a bırakılmayacak kadar ciddi bir iş.

 Ayrıca Kofi Annan, tanıdığı ek sürelerle, Esed reji mine can suyu oluyor. Zamana oynamalarını ve katliamlarına devam etmelerini sağlıyor.

 Biz kendisini Kıbrıs'tan da çok iyi tanıyoruz. Annan planına Türkiye evet dediği halde, referandumdan sonraki süreç, "Hayır" diyen Rum kesiminin lehine gelişmesine seyirci kaldı.

 Ama Annan planına rağmen, 1 Nisan'da 83 ülkenin katılımıyla," Suriye'nin dostları" toplantısını gerçekleştirmeyi başaran Türkiye, Annan'ın bu süreci uyumaya terk etmesine izin vermeyecek. Başbakan Erdoğan, Çin dönüşü ayağının tozuyla Suudi Arabistan'a gidecek. Bir başka heyet de Rusya'da olacak.

 Annan'ın tavrına ilişkin birkaç gözlemi yansıtmak istiyorum:

 Hatay'da Suriyeli mültecilerle görüşmesi sırasında Kofi Annan'ın anlatılanlardan etkilenmeyen, soğuk tavrı dikkat çekiyor.

 Gerçi Suriyeli mülteciler kendisine yaşadıkları mağduriyetleri anlatıp, "Bizi kurtarın" şeklinde bir diyaloğa girmiyorlar. Mağduriyetler de aktarılıyor ama net olarak verilen mesaj şu: "Uluslar arası camia Suriye'deki gelişmelere duyarsız kalıyor. Bundan rahatsızlık duyuyoruz. Biz ülkemize dönmek istiyoruz. Ama nereye döneli?" ortada dönülebilecek bir ülke, hayatta kalabilecek şartlar var mı?

 Annan ne cevap veriyor:

 12 Nisan 06'yı beklemelerini söylüyor. Kendi planını anlatıyor.

 Özel temsilcilik görevini üstlendikten sonra Annan'ın, Türkiye, Lübnan ve Ürdün'deki mülteci kamplarını ziyareti, planlaması gerekiyordu.

 Ancak Hatay'a bile Türkiye'nin daveti üzerine geldi. O da yarım günü ayırıp, oradan İran'a geçti.

Annan'a iki mesaj verildi:

 1-Sizin planınızı destekliyoruz.

2-Ancak sizin atanmanızdan sonra Suriye'de ölenlerin ve Türkiye'ye kaçanların sayısı ikiye katlandı.

 Esed sizin planınızı katliamlar için bir fırsat olarak kullandı.

 Son durum ne?

 Çin'in tavrında bir yumuşama var. Ancak BM Güvenlik Konseyi'ndeki muhalefeti Rusya ayakta tutuyor. Çin'in tavrındaki bu yumuşama her an vetoya dönüşebilir.

Rusya'yı ikna etmek için bir heyet Rusya'ya gidecek. Ama Rusya'nın ikna edilmesi işi büyük ölçüde Amerika'ya bırakılmış durumunda. Siyasi bir pazarlık yaşanacağı kesin.

 Geçen süreç Suriye konusunda Türkiye'nin haklılığını ortaya koydu. Türkiye, proaktif politikasını sürdürerek, BM'den eğer başarılabilirse Güvenlik Konseyi'nden, siyasi bir karar çıkarmanın ve Esed yönetimi üzerindeki baskıyı artırmanın peşinde.

 Bugün ne olacak? Size söyleyeyim, Kofi Annan Suriye askerinin geri çekildiğini belirterek, sürecin devamını isteyecek.

 Gerçek öyle mi? Değil.

Türkiye ise işin Esed'in insafına, Annan diplomasisine bırakılmayacak kadar aciliyet arz ettiğini anlatacak.

 Savaş mı? Demirelvari olacak ama barışın suyu mu çıktı?

 Esed'siz bir Suriye özlemiyle...

yenişafak

Bu yazı 1,175 defa okundu.