En Sıcak Konular

Nasuhi Güngör


Nasuhi Güngör
0 0 0000

Türkiye-İran Kriz Raporu



Bölgemizde yaşanan yeni sorunlar, ortaya çıkan rekabet ve iktidar kavgaları, her bakımdan son derece öğretici oldu. Sadece Suriye meselesine bakmak ya da şu son birkaç günde İran konusunda yazılanlara göz atmak bile, ders almaya yeter de artar bile.

Sırasıyla bakalım neler öğrenmişiz bu günlerde:

Bir: Suriye sorunu, İran tartışmaları apaçık biçimde göstermiştir ki, yakın coğrafyamız ve özelilkle de İslam dünyasına olan ilgimiz, bu yöndeki bilgimiz ve kavrayışımız yetersizdir, eksiktir ve dahası vahim ön yargılarla doludur. Bunca cehaletin bizi nereye götüreceğini görmek için öneri: Son bir haftadır yaşanan kriz üzerinden kaç tane ciddi İran analizi okuyabildik? Cevap: Saymak için bir elin parmaklarına bile ihtiyacımız yok!
İki: Siyaseti suçlamak yerine; kültür, sanat, edebiyat ve topyekün entelektüel hayat üzerinden, bu coğrafya üzerindeki cehaletimizi nasıl gidereceğimizi düşünmenin vakti gelmiştir, yazık ki geçmektedir.

Üç: Mevcut bilgi, algı ve kavrayışlar, birkaç istisna dışında ya tümüyle ithaldir, uluslararası sistemin zokalarını yutmaya gönüllü olmuş zavallıların çırpınışlarıdır. Yahut bu coğrafyanın tarihinden, medeniyet kodlarından habersiz koyu bir cehalettir. Uluslararası sistemin tezlerine karşı çıkan her tezi, ucuz bir ‘ulusalcılık’ ithamıyla yaftalayanlar ve Türkiye’nin kendine özgü duruşunu ‘emperyalizmin tetikçisi’ olmakla suçlayanlar aynı yolun yolcusudur.

Dört: İran’ın gerek kendi iç dengeleri, gerekse uluslararası sistemin baskısıyla köşeye sıkışmaktan kaynaklanan hamleleri, Türkiye’nin soğukkanlı ve akıllı dış politika kurgusuyla boşa çıkmıştır. Endişeye, goy goyculuğa ve ucuz taşeronluklara ihtiyaç yok; hep böyle olacaktır.

Beş: İran’ın aklı başında aktörleri, bu coğrafyada Türkiye’yle hasım olmanın neler getireceği konusunda yeterince fikir sahibidir. İkinci dereceden aktörlerin ne dediğini alıp köpürtmek yerine, İran’da yeni iktidar dengelerinin nasıl olacağı üzerinde kafa yormak daha doğru olacaktır.
Altı: Hala ve ısrarla, Türkiye-İran arasında çatışma arayanlar ya da Tahran’a yönelik bir saldırıda Ankara’nın elini kolunu kırmak isteyenler, bir gerçeği gözden kaçırıyor. Türkiye dış politikasını şunu ya da bunu korumak için değil, kendisi için inşa ediyor. Bunu anlamak niçin bu kadar zor!

Yedi: Bu alanda ciddi bir diğer sorun, devlet-iktidar ekseninde ortaya çıkan politikaların varlığının, siyaset dışı alanlarda varlık göstermesi gereken kesimlerin üretkenliğini sınırlaması, neredeyse yok etmesidir. Devletin doğru politika üretmesi, bu konuda hassasiyet sahibi olması gerekenlerin sorumluluklarını ortadan kaldırmıyor. ‘İktidar gereğini yapıyor’ demek tehlikeli bir boşvermişliktir.

Sekiz: Türkiye’de özellikle dini yapıların giderek artan etkinlikleri, sivil toplum merkezli olarak güç kazanmaları, gelecek için çok büyük değer taşıyor. Ama bunların güçlerini Ankara’da iktidar kavgalarında tüketmek yerine, önümüzdeki geniş coğrafyada tarif etmek, hem içerideki gerilimi azaltacak, hem de Türkiye’nin gücüne güç katacaktır.

Dokuz: Türkiye’nin İran’la, başta Suriye ve Irak konusunda olmak üzere çeşitli alanlarda rekabet ettiğini bilme ya da görmek için derin analizlere ihtiyaç yoktur. Ancak bu rekabetten çatışma icad etmek için çabalamak yerine; iki büyük bölge gücünün giderek genişleyen rekabet alanında yeri geldiğinde uzlaşmasını sağlamak, akıllıca bir tercih olacaktır.

On: İran’la yaşanan bir haftalık kriz göstermiştir ki, bu alanda çabucak savrulmaya, kıştırtılmaya hazır kesimler vardır. Daha fazla sağduyu, daha fazla doğru bilgi ve kavrayıştan kimseye zarar gelmez. Yeter ki niyetler iyi olsun.

star

Bu yazı 1,300 defa okundu.






Yorumlar

 + Yorum Ekle 
    kapat

    Değerli okuyucumuz,
    Yazdığınız yorumlar editör denetiminden sonra onaylanır ve sitede yayınlanır.
    Yorum yazarken aşağıda maddeler halinde belirtilmiş hususları okumuş, anlamış, kabul etmiş sayılırsınız.
    · Türkiye Cumhuriyeti kanunlarında açıkça suç olarak belirtilmiş konular için suçu ya da suçluyu övücü ifadeler kullanılamayağını,
    · Kişi ya da kurumlar için eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü ifadeler kullanılamayacağını,
    · Kişi ya da kurumlara karşı tehdit, saldırı ya da tahkir içerikli ifadeler kullanılamayacağını,
    · Kişi veya kurumların telif haklarına konu olan fikir ve/veya sanat eserlerine ait hiçbir içerik yayınlanamayacağını,
    · Kişi veya kurumların ticari sırlarının ifşaı edilemeyeceğini,
    · Genel ahlaka aykırı söz, ifade ya da yakıştırmaların yapılamayacağını,
    · Yasal bir takip durumda, yorum tarih ve saati ile yorumu yazdığım cihaza ait IP numarasının adli makamlara iletileceğini,
    · Yorumumdan kaynaklanan her türlü hukuki sorumluluğun tarafıma ait olduğunu,
    Bu formu gönderdiğimde kabul ediyorum.





    Diğer köşe yazıları

     Tüm Yazılar 
    • 6 Nisan 2013 Kraliyet patron, biz taşeron muyuz?
    • 27 Eylül 2012 Ordu neden değişmek zorunda
    • 21 Eylül 2012 Eylül ayının kara listesi
    • 14 Eylül 2012 Yeni Türkiye ve yeni ekonomik model
    • 13 Eylül 2012 Libya saldırısı ve Türkiye’nin kodları
    • 3 Eylül 2012 Türkiye’nin yalnızlığı ve Mısır
    • 30 Ağustos 2012 Ankara-Paris rekabeti
    • 24 Ağustos 2012 İstihbarat zaafı var mı?
    • 23 Ağustos 2012 BDP niçin çıldırdı?
    • 17 Ağustos 2012 Fırsat treni telaşı
    • 16 Ağustos 2012 Yola nasıl devam edeceğiz?
    • 10 Ağustos 2012 ‘Gergin Barış’ın sonu mu?
    • 6 Ağustos 2012 PKK’nın intiharı
    • 27 Temmuz 2012 Henüz vakit varken
    • 20 Temmuz 2012 Suriye sorunu ve Türkiye’nin özgüveni
    • 19 Temmuz 2012 Şam’daki patlama ve Moskova’daki Türkiye
    • 28 Haziran 2012 Türkiye itibar mı kaybediyor?
    • 22 Haziran 2012 Mısır, Suriye ve derin iktidarlar
    • 21 Haziran 2012 Müzakere akıldır, güçtür
    • 14 Haziran 2012 Beka endişesinin dayanılmaz cazibesi

    En Çok Okunan Haberler


    Haber Sistemi altyapısı ile çalışmaktadır.
    5,483 µs