0 0 0000

Kürt sorununda iki tavır farkı

Marjinal radikal bir grubun fark edilmesi, kendini var kılması, görünür hale gelmesi için, öfkeli, uç tavırlar sergilemesi gerekir.
Çözüm arayan ise akıl çizgisini gözetmeye, başkalarının hassasiyetini dikkate almaya, başkalarının sinir uçlarına dokunmamaya itina eder.
Bu bir anlamda sırtında yumurta küfesi taşıyanla taşımayanın farkıdır.
Bu bir anlamda, üzüm yemek isteyenle bağcı dövmek isteyenin de farkıdır.
Türkiye gündeminin en hararetli konusu olan Kürt meselesine yaklaşımda da böyle bir tavır farkı göze çarpıyor.
Türkiye'nin bu meseleyi çözmesi lazım. Bu kesin. Bu mesele, büyük acılar yaşattı Türkiye'ye...
Evet, analar ağladı bu meselede...
Türk anne de ağladı, Kürt anne de ağladı.
Anaların gözyaşının dinmesi lazım.
Bunun yanında on binlerce gencin hayatının kurtulması var.
Bunun yanında, Türkiye'nin kan kaybından kurtulması var.
Belli ki, iktidardaki parti, bugüne kadar statüko adına yapılan uygulamalardan farklı bir şey yapmak istiyor.
Meseleyi doğru anlamaya ve çözüm getirmeye çalışıyor.
Bunu yaparken ülkenin doğusunun batısının huzursuzluğa sürüklenmemesini öngörüyor.
Bunu yaparken, yani Kürt meselesini çözerken, öte yanda bir Türk meselesi oluşmamasını yani Kürtler'e verilen hakkın Türkler'den alınıyormuş gibi görülmemesini öngörüyor.
Bunu yaparken memleket çapında en yüksek uzlaşmanın gerçekleşmesi gerektiğinde ısrar ediyor.
Bunlar, sırtında yumurta küfesi taşıyan adamın olmazsa olmaz hassasiyeti.
Yani bu ülkeyi bugün yönetiyor iseniz yarın da yönetecek iseniz, bugünden yarına kötü sonuçlar doğuracak işler yapmazsınız.
Ama argo ifadeyle "Bugün malı götüreyim, yarını düşünmeye gerek yok, nasıl olsa yarın başkaları işin başına geçecek" gibi bir sorumsuzluk içinde olsanız, deyim yerindeyse hovardaca davranabilirsiniz.
AK Parti hükümeti 8 yıldır iktidarda. Bugünden görünene bakılırsa, bir dönem daha iktidar olması kesin gibi gözüküyor. Öyleyse, sırtında yumurta küfesi var bu kadronun. Ve öyleyse hem Kürt meselesinde hem Alevi açılımında hem ekonomik, sosyal, kültürel yönelişlerde memleketin her yerinde makul karşılanacak bir politika üretmek zorunda.
Onun için hükümet, onun için cumhurbaşkanının başında bulunduğu devlet, itinalı adımlar atmaya çalışıyor.
Cumhurbaşkanı, Başbakan, devlet adına, muhabbet adımları atıyor. Memleketin doğusunu batısını kucaklıyorlar.
Peki öteki tarafta ne oluyor?
Diyelim "Kürt meselesi diye bir şey hiç yok" şeklinde bir tavır. Doğru mu, sağlıklı mı, gerçekçi mi?
Var böyle bir mesele... Gayet açık. Karşı olsanız da var, var ki bir şeye karşısınız, taraftar olsanız da var.
Öyleyse meseleyi yok farz etmek çok makul değil. Uç bir tavır. Öyle giderek, bu memleketin Kürt vatandaşlarıyla iletişim kuramazsınız. Bu gayet açık.
Peki öbür uçta ne var?
Öbür uçta da "Biz Kürtler adına ortaya çıkalım ve ağzımıza geleni söyleyelim çizgisi var. Özerklikten başlayıp Kürdistan'a kadar uzanalım. Ayrı bayrak diyelim, ayrı savunma gücü diyelim, federasyon diyelim, bunlar olmazsa savaş çıkar diyelim. Dağda adamlarımız hazır bekliyor, bir işaret versek Türkiye'nin her yeri kan gölüne döner, en baba adamlar hedef olur, diyelim."
Kürtler'i memleketin ayrı bir topluluğu olarak tasnif edelim ve onlar adına sadece biz konuşalım. Bizim gibi konuşmayan Kürtler'i bile Kürt saymayalım. Hatta onları Türkleşmiş, dejenere olmuş, asimilasyona uğramış Kürt sayalım.
Bunu yaptığınızda, evet kendinizden bahsettirirsiniz. Gündeme oturursunuz. Herkes sizi konuşur.
Ama bu herkesin sinir uçlarını da harekete geçirir ve karşıt cephesini üretmekte gecikmez.
Olabilecekleri olmaz hale getirmek için bu yöntem birebirdir.
Evet bu, bağcı dövme yöntemidir.
Evet bu, demokratikleşme diye yürütülmek istenen bir süreç varsa, ona yönelik satobajdır.
Bilinçli yapılıyorsa bizzat soruna, yani Kürt sorununa ihanettir.
Bilinçsiz yapılıyorsa, aptallıktır.
Bu yöntem, size, diyelim Kürtler'in bir kesimi arasında temsil gücü sağlar ama bu ülkenin 73 milyonunun birlikte karar vermesi gereken bir sorunda asla sorun çözücü olmaz. Kavga çıkarır, sorunu içinden çıkılmaz hale getirir.
Ben BDP, PKK, KCK, DTK gibi örgütlenmeler adına sergilenen tavrı böyle provokatif nitelikte buluyorum.
Ama maalesef "Kürtler adına" konuşuyor gibi gözüküyorlar.
Temsiliyete el koyuyorlar. Bir anlamda Kürt iradesi üzerindeki ipotek gibi bir durum ortaya çıkıyor.
AK Parti'nin Kürt kökenli 70 milletvekili Kürt sayılmıyor, BDP'nin kimisi Türk asıllı olan 20 milletvekili Kürtler adına tekelci bir sözcülük iddiasında bulunuyor.
Bu değişmeli.
Her şey akıl çizgisine gelmeli.
Eğer akla, gönül de eşlik ederse, aliyyülâlâ... Türkiye, o akıl-gönül iklimini bulmalı.
Kürt meselesi o iklimde çözülmeli ve Türk-Kürt herkes kazanmalı.

bugün

Bu yazı 868 defa okundu.