0 0 0000

Bir CHP'ye bak, bir de etrafına...

Türkiye'de bir akıl ve mantıkla hareket eden, kendi çıkarıyla ülkesinin çıkarını harmanlamayı bilen, yanlışa pek az düşen sağduyulu insanlardan oluşan bir kesim var, bir de yek diğerini gaza geti-rerek hareket eden, akıl ve mantığını başkalarına ödünç veren bir başka kesim...

Birinci kesim halkoylamasında 'Evet' oyu kullandı, ikinciler ise 'Hayır' dedi. Yarın seçim olsa, ilk kesimdekilerin çoğu Ak Parti'ye, ikinci kesimdekilerin çoğu ise CHP'ye oy verecek...

Dünya Basketbol Şampiyonası'nda kürsüye çıkan takımlara kupa ve madalyalarını sunmak üzere sahaya gelen Başbakan Tayyip Erdoğan'a, tam da halkoylaması sonucundan muzaffer çıktığının öğrenildiği akşam, yakışıksız tavır sergileyen, yuhalayan bir kısım seyirciyi TV'de izlerken bu tahlili yaptım.

Adamlar, önünü arkasını düşünmeden, yaptıklarının nereye varacağının hesabını yapmadan, orada biri 'Yuh' sesini başlatır başlatmaz, Bremen Mızıkacıları korosuna katılıverdiler. Şampiyona için iki sahanın sıfırdan inşası, diğer ikisinin büyük çapta elden geçirilmesi, olayın Türkiye'de yapılması, gereken bütün imkânların takımımıza sağlanması hükümet tarafından ve eski bir sporcu olan Tayyip Erdoğan'ın yönlendirmesiyle gerçekleştirildi; bunu gözardı edebilir mi sağlıklı düşünebilen, mantıklı bir insan?

Ülkeyi daha demokratik yapacak, hukuk devleti ilkesine yakınlaştıracak bir anayasa paketine 'Hayır' diyebilenler bunu da yapar. Önce 'Hayır' oyu verir bunlardan bir bölümü, 'Evet' oyları önde çıkınca, 12 Eylül'de (1980) mağdur edildiğini hatırlayıp ertesi gün 'darbecilerden hesap sorulması' için savcılığa dilekçe bile verir...

Şimdi bir iddiamı yazacağım, dikkatle okunmasını isterim: Bazı partilerin siyaset biliminin sınırlarını zorlayan 'paternalistik' bir yapıda olması, sağa-sola yalpalaması, akıl ve mantığı zorlayan tavırlar içerisine kolayca girebilen yandaş kitlesinden kaynaklanıyor. Akıl ve mantıkla hareket etmesi beklenen insanlar farklı güdülerle davranıyorlarsa, partileri de onlara ayak uyduracaktır elbette...

O tiplerin kendilerini yakın hissettiği, seçimlerde oy verdikleri parti genellikle CHP oluyor. CHP, çoğu zaman makul davranmıyor ve temsil ettiği kitlelerin çıkarlarını ön planda tutması beklenen partilere benzemiyorsa, bence sebebi budur işte...

Halkoylaması öncesinde en hareketli ve sesini medyada en fazla duyuran kesim hangisiydi? Kendilerinden 'sanatçılar' diye söz edilen, sinema, müzik, tiyatro gibi uğraş dallarından ismi çokça duyulan kişiler... Hemen her gün birisinin bir yerlerde sarf ettiği görüşü okuduk, ya da Sezen Aksu ve Teoman gibi istisnaların "Ben 'Evet' diyeceğim" açıklamasına cevap yetiştirmesini...

Aralarında hayatının çok uzun yıllarını hapislerde geçirmiş İbrahim Balaban (ressam) gibi "Bu bir demokrasi oyunu; iktidarlar işlerine gelecek şekilde anayasayla oynayıp kendilerine uygun maddeler çıkaramaz; aksi halde toplumsal yapı hırpalanır" deyip göğsünü gere gere "Ben 'Hayır' oyu kullanacağım" diyenler vardı...

Tarık Akan, kendisine mikrofon uzatanlara, "İslâmi faşizme destek vermeyin" demesi yetmezmiş gibi, kimin tarafından düzenlendiği tam bilinmeyen "Sanatçılar 'Hayır' diyor" tarzı etkinliklerde başı çekmeyi de bildi. Hazırlanan paketi 12 Eylül anayasasından daha kötü buluyormuş beyefendi; Hitler ve Mussolini'nin yaptıklarından farksız bir duruma sürüklermiş ülkeyi...

Çok izlenen bir dizide dünya edebi-yatından apartma repliklerle konuşan bir oyuncu da ahkâm kesmekten kendini alamamış, "Her vatandaş gibi gidip oyumu vereceğim, ama AKP'nin iktidarını sabitleyecek bir referandumda da gidip 'Evet' diyecek değilim" sözleriyle...

Roman da yazan bir TV sunucusunun ise, Tayyip Erdoğan'ın 1982 referandumunda 12 Eylül anayasasına 'Evet' mi yoksa 'Hayır' mı dediğini merak edeceği tutmuş, konuyla ne ilgisi varsa... Eğer oyunu kullandıysa, Tayyip Bey de, kendisine yakın başka insanların yaptığı gibi, şeffaf zarfın içerisine mavi 'Hayır' oyunu kullanmaktan çekinmemiştir 1982'de...

Zihniyeti görüyorsunuz... Avrupalı sanatçılar, siyaset adamları, yorumcular, "Türkiye bu değişikliklerle daha demokratik oldu, Avrupa standartlarına yaklaştı" açıklaması yaparken, bizdeki mukabilleri sandıktan 'Evet' çıktı diye ka-ralar bağlayacak neredeyse...

Halkıyla arası bu kadar açık bir sanatçılar güruhu olabilir mi? Halkını anlamayan insanlar roman yazarsa yazdığı roman okunmaya değer mi? Cezaevlerinde gençliğini yakmış bir düzene kendisini bu denli sadık hisseden bir insan nasıl 'sanatçı kumaşından' sayılabilir?

İşte bu tipler hemen yanıbaşında durduğu, görüşleriyle politikalarını etkilediği için, CHP, demokratik ülkelerdeki siyasi partilere hiç mi hiç benzemiyor.

O tiplerin fikir akrabaları da sandıkta tattıkları yenilgiye hazımsızlıklarını sahalarda protestoyla dışa vuruyor.

yenişafak

Bu yazı 1,291 defa okundu.