Ses yok! Cennet’ten ‘bir’ ses var ama! Geldiler onlar… Gazze’ye giderken şehit olanlar… ‘Bir’ kalbin içinde ölenler… Kalbin şehitleri… Önceden gönderdiler bize ‘ruh’larını… Berzah âleminde beklemeden… O aç, susuz, ilaçsız bırakılmış Filistinli çocuklara yardım götürmek için ölenler… O Filistinli çocuklar kadar masum olan insanlar… Geldiler işte Cennet’e! Geldiler nihayet! Peki, diğerleri nerede! Bunca zulmün karşısında suskun kalmış diğer insanlar ne yapıyor?
Tek ‘bir’ ses yok onlardan! Tok karnına konuşuyorlar sadece… Belli ki aç, susuz, ilaçsız kalmamış onların çocukları hiç… Sürdürülebilir bir psikolojik işkence altında bırakılmamışlar… Yaşam alanları çepeçevre duvarlarla kuşatılmamış… Dünya ile irtibatları kesilmemiş… Kimse onların üzerinden bu yıkıcı zulmü çeşitlendirmemiş… Bunun için onların karınları tok! Hiçbir haksızlığa karşı çıkmamışlar… Adaleti savunmamışlar… Devamlı olarak ayrımcılık yapmışlar… İdeolojileri her zaman vicdanlarına baskın gelmiş… İşte bunun için karınları tok! Aslında onlar hain! Kendilerine bile ihanet etmişler… Taşıdıkları emanetin kıymetini bilememişler… ‘Kalb’lerine yabancı kalmışlar…
‘Kalb’leri zamanla iyice kararmış ve sonunda kendini tanıyamaz olmuş! Kapkara bir kalp! Acı içinde aslında hepsi… Kalplerini unutmuşlar… ‘Kalb’i olmayan insan kendini nasıl sevecek… Kendini sevmeyen bir insan da başka bir insanı nasıl sevecek… Elbette o, başka bir insan için hayatını feda etmeye hazır olan insandan nefret edecek… İşte asıl sebebi bu olmalı, bugün yaşadığımız ve hepimizi dehşete düşüren bu duyarsız davranışların… Kendini bile sevmeyen acınası insanlar bunlar… Aslında kendilerine de hiçbir faydaları yok onların… Kedilere, köpeklere sığınmışlar, onlardan bir sevgi umuyorlar!
Yok, en az bizim kadar biliyorlar onlar da o iyilik gemisinde ‘şehit’ olanların Cennet’e yükseldiklerini! Ama ne yapsınlar ki kendileri ateşin derin çukurundalar… Yapayalnızlar hepsi… Tek hissettikleri şey, şeytanın o kavurucu öfkesi… Her öfkeli çıkışları ile ne kadar yalnız, güçsüz, çaresiz olduklarını bir defa daha ilan ediyorlar dünyaya…
Evet, sizler için de dua ediyoruz biz her namazımızda… O kapkaranlık kalpleriniz bir gün gelir belki aydınlanır diye…
Ve Allah isterse, Gazze’ye giden o yoksun gemide kim bilebilir, belki zamanı gelince sizi de görebiliriz… Çünkü asıl acı olan Cenab-ı Allah’ı bilmeden ölmektir… Bizim şehitlerimiz, Allah’ın en sevgili kullarıdır nasıl olsa… Evet, onların ruhları Cennet’tedir şimdi…
Peki, ya siz! Ya Allah’ı bilmeden ölürseniz bir gün gelir de…
Ne yapacaksınız o zaman, Cenab-ı Hakk’ın karşısında…
O’ndan başka bir hakikat var mı bu kâinatta?
Çok geç olmadan söyleyin şimdi!
Cenab-ı Hak nasıl olsa duyacak kalplerinizin sesini!
Değerli okuyucumuz,
Yazdığınız yorumlar editör denetiminden sonra onaylanır ve sitede yayınlanır.
Yorum yazarken aşağıda maddeler halinde belirtilmiş hususları okumuş, anlamış, kabul etmiş sayılırsınız.
· Türkiye Cumhuriyeti kanunlarında açıkça suç olarak belirtilmiş konular için suçu ya da suçluyu övücü ifadeler kullanılamayağını,
· Kişi ya da kurumlar için eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi ya da kurumlara karşı tehdit, saldırı ya da tahkir içerikli ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi veya kurumların telif haklarına konu olan fikir ve/veya sanat eserlerine ait hiçbir içerik yayınlanamayacağını,
· Kişi veya kurumların ticari sırlarının ifşaı edilemeyeceğini,
· Genel ahlaka aykırı söz, ifade ya da yakıştırmaların yapılamayacağını,
· Yasal bir takip durumda, yorum tarih ve saati ile yorumu yazdığım cihaza ait IP numarasının adli makamlara iletileceğini,
· Yorumumdan kaynaklanan her türlü hukuki sorumluluğun tarafıma ait olduğunu,
Bu formu gönderdiğimde kabul ediyorum.
Yorumlar
+ Yorum Ekle