0 0 0000

Ergenekon’un gerçek mirası

Ergenekon ismi bugün bir hukuk davasını çağrıştırıyor.

Kimileri için ise bir cinayet çetesi ismi.

Meselelere biraz daha serinkanlı yaklaşırsanız aslında Ergenekon isminin çağrıştırdığı kavramlar bütünü eski Türkiye demek.

Ergenekon bir zihniyet, kendinden menkul yetkiler ve bir davranış kalıbı demek.

6-7 Eylül olayları da, ya taksim ya ölüm mitingleri de, 1 Mayıs 1977 de, Fırat’ın ötesinde ve bu tarafında gerçekleşen faili meçhuller de yine muhtemelen Ergenekon demek.

Bir kez daha tekrarlayım, Ergenekon eski Türkiye demek.

Son yıllarda ise Türkiye bu iğrenç kabuğu ucundan ucundan, AK Parti’nin gelgitleri sayesinde ve ona rağmen, çağdaş dünyanın muhtemel desteği ile de kırmaya çalışıyor.

Bu büyük mücadeleden kimin galip çıkacağı hala çok netleşmiş değil.

Bu yazıda eski Türkiye diye nitelendirdiğim Ergenekon’un bize bıraktığı mirastan siyasal, hukuksal değil, ekonomik örnekler vermeye çalışacağım.

Son yıllarda yaşadığımız ve bendenizin de karınca kararınca arkasında durmaya çalıştığım kabuk kırma gayretinin neye karşı bir mücadele olduğu belki daha iyi netleşir.

Birileri ise, basında, üniversitede, iş dünyasında, silahlı ve silahsız bürokraside bu eski kabuğu, “Türkiye’miz elden gidiyor” bahanesi ile savunmaya çalışıyorlar.

Kırmaya çalıştığımız bu kabuk, elden gittiği söylenen Türkiye, bakalım nasıl bir şey.

TÜİK’in (Türkiye İstatistik Kurumu) Eurostat (AB İstatistik Kurumu) ve OECD ile ortaklaşa yaptığı bir araştırmanın sonucunda Türkiye, 2008 yılı itibari ile otuz yedi Avrupa ülkesi arasında satın alma gücü paritesi esaslı kişi başına gelirde sondan ancak beşinci olabiliyor.

İşte eski Türkiye ya da Ergenekon’un genç kuşaklara bıraktığı miras bu.

“Türkiye’miz elden gidiyor” dedikleri bu ise, gitmesinde büyük sakınca olmayabilir.

27’ler AB’si ortalamasına 100 derseniz Türkiye’nin kişi başına gelir endeks değeri sadece 45.

Komşu Yunanistan ve Güney Kıbrıs’ın endeks değerleri 95, yani AB ortalamasına çok yakın.

Türkiye ise kişi başına geliri gösteren 45 endeks değeri ile Romanya (46) ve Karadağ (46) gibi ülkelerin bile gerisinde kalmış durumda.

İlla ki kendimizi avutmak istiyorsak Bulgaristan (40), Makedonya (32), Bosna Hersek (30) ve Arnavutluk’un (25) ilerisindeyiz.

Ama bu dört ülke dışında tüm Avrupa ülkeleri, AB üyesi olsun ya da olmasın, bizden fersah fersah ilerideler.

AB adayı Hırvatistan’ın kişi başına gelir endeks değeri 63.

Tabii bu arada İtalya (100), İspanya (104), Portekiz (75) gibi ülkeleri saymıyorum.

İrlanda (140), Hollanda (135), İsveç (121) gibi ülkeler zaten artık bizim ulaşamayacağımız bir ligin oyuncuları.

Israrla Türkiye’nin eski kabuğunun kırılmasına karşı çıkan çevreler aslında ve özünde ortalama Türkiye Cumhuriyeti yurttaşının refah seviyesinin Yunanistan’a, Portekiz’e, Macaristan’a (63) yaklaşmasına karşı çıkıyorlar.

Ve buna da aptalca bir zihniyet ve söylem ile milliyetçilik ya da ulusalcılık diyorlar.

Şayet milliyetçilik ya da ulusalcılık bu ise, ortalama yurttaşımızın kişi başına gelirini Yunanistan’dan çok geride bırakmak ve bıraktırmak ise, bizlerin milliyetçi ya da ulusalcı olmadığına hiç ama hiç kuşku yok.

Ergenekon’u ya da eski Türkiye’yi savunanlar nedense bu gibi araştırmalara hiç değinmiyorlar.

star

Bu yazı 972 defa okundu.