0 0 0000

Nabucco, dünyalı Türkiye

PETROL ve gaz Doğu’da, tüketici pazar Batı’da; enerji ve para akışı ise Türkiye üzerinden... İşte Nabucco’nun anlamı bu.
Evet, projenin henüz finansmanı ve payları kesinleşmedi. Ama önemli olan, ilgili ülkelerin cumhurbaşkanı, başbakan ve bakanlarının imzayı Ankara’da atmalarıdır. Bu çok kuvvetli bir irade beyanıdır.
Gazetelerde ayrıntılar var. 3300 km gaz hattının yüzde 60’ı Türkiye’den geçecek. 2011’de yapımı başlayacak olan projenin tutarı 11 milyar euro, bunun 4.5 milyarı Türkiye’ye yatırılacak. 5 bin kişiye iş sağlayacak, vergi gelirlerimiz artacak...
Fakat bunlardan önemlisi Türkiye’nin dünya ekonomisiyle entegrasyonunun daha da artacak olmasıdır. Proje için şimdilik sadece siyasi kararın açıklanması bile Türkiye’nin siyasi gücünü artıracak, yabancı sermaye girişini teşvik edecektir.

Çağımızı anlamak
Çağımızı anlamak için birkaç siyasi veri:
* Projenin temelinde Azerbaycan ve Türkmenistan’ın desteği bulunduğuna göre, Türkiye’nin Ermenistan açılımı Bakü’yü olumsuz etkilememiş.
Demek ki genel uluslararası dengeler herkes için önemli!
* Rusya bu projeye soğuk... Ama Batı’nın kararlılığıyla bu proje gerçekleşirse, Rusya için akılcı olan tamamen dışında kalmak mıdır, pay alıp içinde yer almak mı? İşte bu sebepten Rusya’nın da bir aşamada katılması bekleniyor.
Demek ki, pragmatizm önemli...
* Projenin İran gazına ihtiyacı var ama İran’ın durumu belirsiz! Batı, İran konusunda çekingen.
Demek ki, uluslararası toplumla kavgalı olmak yarar değil, zarar getiriyor.
* Türkiye, sadece coğrafyasından dolayı değil, aynı zamanda liberal ekonomisiyle, demokratik hukuk kurumlarıyla ve Batı’ya yönelik genel doğrultusuyla, hem Doğuluların hem de Batılıların gözünde ‘güvenilir’ ülke olduğu için bu dev projenin ‘merkez ülkesi’ olmuştur.
Demek ki, bu çağda hukuk, demokrasi, piyasa ekonomisi gibi kavramlar stratejik değere sahiptir!

‘Yükselen ekonomiler’
Nabucco ile Türkiye dünya ekonomisine daha fazla entegre oluyor, daha ‘dünyalı’ hale geliyor. Bu çok önemli.
Paul Kennedy’nin “Büyük Güçlerin Yükseliş ve Düşüşü” adlı kitabında belirttiği gibi, 1750 yılında Avrupa’nın dünya ekonomisindeki payı yüzde 23 iken 1900’de yüzde 62’ye çıkmıştı; sanayileşme ve dünya ticareti sayesinde!
Çin ve Hindistan dahil, Üçüncü Dünya’nın payı ise, aynı yıllarda yüzde 73’ten yüzde 11’e düşmüştü!
Osmanlı dahil bütün Doğu’nun çöküşünün özetidir bu!
Zamanımızda ise “yükselen ekonomiler” denilen bir dinamik vardır; paylar eşitlenmek üzeredir! Dünya tarihinin gidişatında yeni bir çağın ifadesidir bu.
Böyle bir çağda İran veya Kuzey Kore gibi dünyaya kapanmak, geri ve yoksul kalmaktır! Türkiye’nin geleceği, dünya ile daha fazla ticaret yapmaya, daha fazla yabancı sermaye çekmeye, BTC ve Nabucco gibi projelerle dünya ekonomisindeki yerimizi geliştirmeye bağlıdır.
Bu da dünyaya açık girişimci zihniyetinin gelişmesiyle, piyasa ekonomisiyle, demokrasi ve hukuk düzenimizi dünya standartlarına çıkarmakla mümkündür.
Bakın, dünkü köylü Anadolu bugün sanayici ve ihracatçı oluyor.
Aman arabayı devirmeyelim! Yüz elli yıl önce sanayi çağını kaçırmamız bize nelere mal oldu?! Şimdi “yükselen ekonomiler” çağını kaçırmayalım.
Nabucco hayırlı olsun!

milliyet

Bu yazı 989 defa okundu.