0 0 0000

Mucizenin delileri

İspanya'nın Marca Gazetesi, cuma akşamı kazandığımız muhteşem zaferle ilgili olarak ilginç bir başlık atmış:
 

"Mucizeye hepsi katılıyor, hepsi deli!" Gerçekten de maçın bir-iki yıldızı yoktu. Milli takım oyuncularımızın tamamı canını dişine taktı, Viyana'da yeni bir mucize yarattı. Öyle ki, tam "öldü, bitti" denildiği anda Anka Kuşu misali küllerinden yeniden doğdu.

Bu mucizenin büyüklüğünü anlayabilmek için Avrupa medyasına bir göz atmak yeterli. Kimi "çılgın" diyor, kimi "hacıyatmaz" benzetmesinde bulunuyor, kimisi de "Sırada Almanya var" yorumunu yapıyor. "Mucize'nin delilerinden" bütün Avrupa korkuyor! O gece "delilik" bütün Türkiye'yi sardı. Neredeyse bütün Türkiye sabaha kadar ayaktaydı. Milletçe gurur veren muhteşem bir tablo yaşadık. Ancak, içimizden öyle deliler çıktı ki, övünemedik. Tam tersine çileden çıktık.

Cuma akşamı, Kanal 7'deki İskele Sancak Programı'na katılacaktım. Maçın uzatmalarını ve penaltılarını Balgat'taki Ankara stüdyosunda izledim. Maç biter bitmez, ortalık savaş alanına döndü. Önce, pompalı tüfekler devreye girdi, peş peşe patlamaya başladı. Dışarı çıktığımda 9'luk ve 7,65'lik her türlü silah sesinden örnekler vardı. Silahı eline alan camını açtı, evinin balkonuna çıktı. Kanal 7'nin Ankara Bürosu HADEP Genel Merkezi ile karşı karşıya.

Partinin önünde de azımsanmayacak sayıda polis var. Ancak, kimse polisi dinlemedi. Bütün çevreden gökyüzüne doğru kıvılcımlar yağdı. Bir başka mahallede oturan muhabirlerimizden Cemal Doğan, "Açıkçası korktum" dedi: - Evde camın önüne gidemedim, duvara yaslanıp silah seslerinin dinmesini bekledim. Sabah da işe gelirken yerde mermi kovanları ile karşılaştım. Uzak semtlerde oturanlar ise, "Siz asıl bizim oraları görmeliydiniz" diye araya girdiler:

- 12 Eylül 1980 öncesinde bile bu kadar silah sesi duymadık. Saatlerce ateş edildi, yüzlerce mermi yakıldı. Gazetelere baktığımızda, başka şehirlerde de durumun farklı olmadığını gördük. Durum ortada, Türkiye tam bir silah deposu haline gelmiş. Vatandaş alabildiğine silahlanmış. Tabancadan vazgeçtik, Başkent Ankara'nın göbeğindeki evler bile pompalı tüfeklerle dolu. Bir de belinde tabanca, evinde tüfek olduğu halde ateş etmeyen insanları üzerine koyun. Varın gerisini siz düşünün!

Son derece ürkütücü bir tablo ile karşı karşıyayız. Sevindik sevinmesine de, bu milli başarı Türkiye açısından tehlikeli ve rahatsız edici bir gerçeği de ortaya çıkardı. Bizim insanımız nerede ve hangi şartlarda yaşarsa yaşasın, silahtan vazgeçmiyor. Onlarca polisin bulunduğu yerlerde bile silahı bir güvence olarak tutuyor ve yanından ayırmıyor. Evlerimiz tam bir silah deposu. Türkiye gibi kutuplaşmaların sürekli olarak kaşındığı bir ülkede böylesine bir silahlanma oldukça rahatsız edici!

Biz yine dönelim Türk Milli Takımı'nın zaferine...

Çarşamba günü İsviçre'de Almanya ile oynuyoruz. Yarı finalde de aynı başarıyı gösterip Almanlar'ı devirirsek, asıl gümbürtü o zaman kopacak! Bütün Türkiye ayağa kalkacak. Gece boyunca caddeler ve sokaklar insan seli ile dolacak. Tabii, yine silahlar devreye girecek. Şimdiden tedbir almaya ihtiyaç var. Tedbir alalım ki, dışarıda vurup içeride de kendi kendimizi vurmayalım! Sevinç gösterilerinde alışık olduğumuz o acılı manzaraları yaşamayalım. Kendi kendimizin kanını dökmeyelim! Baksanıza, Hırvatistan galibiyeti tam 23 kişinin yaralanmasına yol açmış. Bir kişi de dövülerek öldürülmüş. Artık bu ilkelliğe bir son verelim...

Zaferlerimizi medeni bir şekilde adam gibi kutlamayı öğrenelim!

bugün

Bu yazı 1,054 defa okundu.