0 0 0000

Ata’m, Mustafa partiyi ele geçirmek istiyor...

Bin yıl düşünsek aklımıza gelmezdi. Bunu da gördük. ‘CHP Deniz Baykal’ın babasının partisidir’ anlayışına sahip müntesipler ahir ömrümüzde bunu da yaşattılar bize.

Olayı biliyorsunuz...

Partililer (içlerinde mebzul miktar ADD üyesi de bulunuyor), geçenlerde, Anıtkabir’e gidip, partinin Deniz Baykal’la kaim olması için Ata’ya ricada bulundular. Deniz Baykal da, oldukça larç ve senli-benli bir üslupla şeref defterine, ‘Ata’m, senin eserini aldık, bir güzel yüceltiyoruz’ mealinde şeyler yazdı.

Bu ‘Ata’ya hitap’ konusunu Kürşat Bumin yazmıştı.

Çok da güzel yazmıştı.

İnsan, Ata’ya yazarken böylesine teklifsiz ve larç mı olmalı?

Hem yüce huzuruna varıp dilekte bulunacaksın, hem mahalle arkadaşına seslenir gibi ‘sen’ diyeceksin?

Olacak şey mi?

Hem, ‘delege’lere ait olması gereken bir işi Ata’ya ihale etmek de ne oluyor? Hadi ‘şeriat tehlikesi’ne karşı Anıtkabir’e koşuyorsunuz, kendi meşrebinizce doğrusunu yapıyorsunuz, anladık da, ‘Mustafa Sarıgül tehlikesi’ne karşı Anıtkabir’e koşmak da ne oluyor?

Hani, yaptığınız kurultaylarla ve ‘parti içi demokrasi’ye sahip tek parti olmakla övünüyordunuz?

Taban Sarıgül’ü istiyorsa buna Ata ne yapsın... Değişmez, değiştirilemez, değiştirilmesi teklif dahi edilemez ‘ikinci genel başkan’ ne yapsın...

CHP’nin ve dolayısıyla Baykal’ın sorunu, Sarıgül gibi birinin kadraja girmeye çalışması değil. Referans aldıkları ‘kapı’dan uzak olmaları, yani daha az Atatürkçü görülmeleri de değil!

Daha önce bin kere yazmıştım:

Parlamentarizm, demokrasilerde bir şey ifade ediyorsa, CHP’nin o ifade edilen ‘şey’le tarih boyunca hiçbir ilişkisi olmamış.

Bugün, çok partili parlamenter sistemi ‘karşı devrim’ diye niteleyenler, ne hazindir ki, CHP’yle şu ya da bu şekilde irtibatı olan kişiler arasından çıkıyor.

Bunlar referans aldıkları kapıyı da tanımıyorlar.

Mustafa Kemal Atatürk tam bir parlamenteristti.

Üstelik, liberaldi.

İnönü unsurunu zamanında bertaraf edebilseydi, hem çok partili sisteme geçecekti (nitekim, ‘Serbest Cumhuriyet Fırkası’yla bunu denemiştir), hem de serbest piyasa ekonomisinin temellerini atacaktı. ( Celal Bayar’ı önce İktisat Bakanlığı’na, ardından Başbakanlığa getirerek bunu da denemiştir. Ömrü vefa etmemiştir, ayrı.)

Düşünebiliyor musunuz, kendisini ‘sol siyaset’le tanımlayan ve özgürlüklerle ilişkili olması gereken bir parti, hem ‘parti içi demokrasi’ye karşı Ata’ya sığınıyor, hem de birden fazla görüşe demokratik sistem içinde yarışma imkanı tanıyan çok partili sistemi anomali olarak görüyor...

İnsan düşünmek bile istemiyor...

Bir solcu parti düşünün ki, devletin söyledikleri dışında yeni ve orijinal hiçbir şey üretmiyor, cunta anayasasını savunuyor, YÖK gibi demokrasilerde olmaması gereken bir kurumu sahipleniyor, ‘kimliklerin tanınması’ siyasetine karşı modası geçmiş ‘ulusalcı’ tepkiler veriyor, ‘gerçek ve evrensel devrimciliğin irticaya karşı savaşmak olduğunu’ söylüyor...

Başarısızlığın nedenini de ‘Kemalizm eksikliği’ne bağlıyor!

Evet, insan düşünmek bile istemiyor...
 
star gazetesi

Bu yazı 1,028 defa okundu.