0 0 0000

Bravo çocuklar!

Sezer'in hakkını Sezer'e verelim: İlkeli, namuslu, dürüst bir Cumhurbaşkanı oldu.
Evet, içe kapalıydı, Köşk'ün dünyayla temasını kesti; bence gerektiğinde Demirel gibi toparlayıcı, yatıştırıcı bir rol üstlenemedi, ama Köşk'te sağlam durdu. Hukuku savundu. Hükümete karşı denge unsuru oldu.
İhtirassız, olgun bir Cumhurbaşkanlığı sergiledi.
Hali tavrı, sıradanlığı, tevazuu ile içimizden biriydi.
Onu emekli hayatına yolcu ederken, bu yazıda kendisi ve eşinden çok çocuklarına teşekkür etmek istiyorum.
* * *
Ülkeyi yönetenlerin çocuğu olmak ağır iştir.
Hakkınız olan hayatı yaşayamaz, istediğiniz işi yapamaz, hediye veremez, alamazsınız.
Mevkiden nemalanma derdinde değilseniz, ağır bedel de ödersiniz:
Mesela İsmet İnönü'nün oğlu Ömer gibi olmadık bir trafik kazasıyla ilişkilendiriliverirsiniz.
Ama hevesliyseniz, Özal'ın çocukları gibi magazin malzemesi haline geliverirsiniz.
Bazen de meslektaşımız Taki Doğan'a saldıran bakan oğlu gibi asabileşirsiniz.
* * *
Sezer'lerin 3 çocuğu var.
7 yıl boyunca hiçbir yerde adlarını duymadık.
Bir olaya karışmayı bırakın, Köşk'e girip çıktıklarına, ortalıkta dolaştıklarına, bir konuda görüş açıkladıklarına tanık olmadık.
Herhangi bir kamu görevlisini "Sen kiminle konuştuğunun farkında mısın?" diye terslediklerini, birilerine "Yakinimdir" diye kart verdiklerini duymadık.
Bir vakar içinde kendilerini gizlemeyi, objektiflerden, kamuoyu ilgisinden, dedikodulardan uzak durmayı başardılar.
Ve Bayar'lardan, Gürsel'lerden, Korutürk'lerden devralınan bir geleneğe sahip çıktılar.
* * *
Sevindirici olan şudur:
Gül ailesinin de 3 evladı var; yaşça daha küçükler. Ama biz onların da şu ana kadar Başbakanlık ve bakanlık yapmış babalarının nüfuzuna sığınarak taşkınlıklar yaptıklarını görmedik.
Onlar da yaşlarından beklenmeyen bir olgunlukla göz önüne çıkmamaya özen gösterdiler.
Bir örnek vereyim:
Gül'lerin büyük oğlu Ahmet Münir, okulu bitirdikten sonra bir işyerinde staj yapmış. Mağazalara dağıtıma çıktıkları kamyonun şoförüyle sohbet ediyormuş. O sırada radyo, Dışişleri Bakanı Gül'le ilgili bir haber yayımlamaya başlamış.
Şoför o gün tanıştığı ve "Nerelisin?" muhabbetiyle "Kayserili" olduğunu öğrendiği gence "Sen Gül'ü tanır mısın?" diye espri yapmış.
Genç gülümseyince, "Baban ne iş yapıyor?" diye sormuş:
Ahmet Münir yalan da söylemeden kaçamak bir cevap bulmuş:
"Dışişleri'nde çalışıyor."
* * *
Hatırlarsınız, Ahmet Münir, yine "Dışişleri Bakanı'nın oğlu" olduğu dönemde, polisten kaçan iki hırsız, gece yarısı arabayla ters yönden otoyola girip kendi arabasına çarptığında da polislere babasının kimliğini açıklamamış, hatta kazayı yurtdışında olan babasına ancak ertesi gün haber vermişti.
Bu tavrın Köşk'te de devam edeceğini umuyor, bekliyoruz.
Belki onlar için ağır bir kıskaç bu; ama Türkiye'de pek az insana kısmet olan bir ayrıcalığın bedeli...
Evet, ülkeyi yönetenlerin çocukları, bazen istikballerini zora sokma pahasına akçeli işlere, ticarete dalmamalı, bir "gemicik" dahi almamalıdır.
Güle güle Zeynep, Ebru, Levent...
Hoş geldiniz Ahmet, Kübra, Mehmet...
Bayrağa mukayyet olun!

can.dundar@e-kolay.net

Bu yazı 1,077 defa okundu.